Τροποποίηση διατάξεων ν.4321/2015
1. Το εδάφιο δ) του άρθρου 8 του ν. 4321/2015, όπως προστέθηκε με την υποπερίπτωση δ. της περίπτωσης 15 της υποπαραγράφου Δ1 της παραγράφου Δ του δεύτερου άρθρου του ν. 4336/2015 (Α ΄94), αντικαθίσταται ως εξής:
«δ) δεν έχει τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47 του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του ν.δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπως ισχύουν κατά περίπτωση.».
2. Το εδάφιο δ) του άρθρου 12 του ν. 4321/2015, όπως προστέθηκε με την υποπερίπτωση β της περίπτωσης 15 της υποπαραγράφου Δ1 της παραγράφου Δ του δεύτερου άρθρου του ν. 4336/2015 (Α ΄94), αντικαθίσταται ως εξής:
«δ) να μειώνει τη διάρκεια της ήδη χορηγηθείσας ρύθμισης εάν ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα σύμφωνα με τα οικονομικά του δεδομένα να πληρώνει την οφειλή του σε λιγότερες δόσεις από τις αρχικά χορηγηθείσες, οποτεδήποτε καθ΄όλη τη διάρκεια της ρύθμισης»
ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ.
Αν ο οφειλέτης έχει υπαχθεί ήδη στην ρύθμιση των 100 δόσεων του ν. 4221/2015. πρέπει, σχετικά μ ’αυτόν, να εξεταστούν οπωσδήποτε δυο πράγματα. Και τα δυο αναφέρονται στη σχέση του ποσού της μηνιαίας δόσης που καταβάλλει με το γενικό εισόδημά του.
1. Αν ο οφειλέτης αποδεδειγμένα αδυνατεί να πληρώσει νέες οφειλές – έστω και με την ισχύουσα, τρέχουσα ρύθμιση των 12 δόσεων- και έτσι καθίστανται αυτές ληξιπρόθεσμες, τότε με βεβαιότητα θα αναγκασθεί να χάσει την ρύθμιση των 100 δόσεων. Αυτό αφορά δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για τον ίδιους τους οφειλέτες αλλά και για το κράτος, με την αντίστοιχη σημαντική μείωση των εσόδων του δημοσίου. Αν μάλιστα ο οφειλέτης είναι μισθωτός ή συνταξιούχος, χωρίς άλλο εισόδημα, και συνυπολογίσουμε και άλλες υποχρεώσεις του προς Τράπεζες ή άλλους φορείς και επιπροσθέτως, αν υπάρξουν νέες, έστω και μικρές, περικοπές στον μισθό ή στις συντάξεις, η κατάσταση για τους οφειλέτες αυτής της κατηγορίας γίνεται -αν δεν είναι ήδη- εκρηκτική.
2. Αν στον μισθό ή την σύνταξη του οφειλέτη έχει επιπλέον, επιβληθεί , από πιο παλιά, κατάσχεση, τότε, με την προαναγγελθείσα μείωση του ακατάσχετου του λογαριασμού του στα 1000 ευρώ, η επιβίωση του οφειλέτη και της οικογένειάς του μεταφέρεται αυτομάτως στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Πρέπει λοιπόν να γίνει υπολογισμός όλων των παραγόντων και να υπάρχουν όρια και κριτήρια στην επιβολή των νέων προαπαιτούμενων και όχι τόσο γενικευμένες και άκρως επικίνδυνες διατυπώσεις. Αλλιώς θα επιβεβαιωθεί ότι επιδιώκεται η καταστροφή του κοινωνικού ιστού και η μείωση –τελικά- των δημοσίων εσόδων. Και, καλά, να το επιδιώκουν αυτό οι δανειστές. Η κυβέρνηση όμως;
Τι θα λέγατε αν μαθαίνατε ότι υπάρχουν πολίτες που θεωρούνται από το κράτος υπεύθυνοι για οφειλές τρίτων προσώπων με τους οποίους δεν έχουν καμία επαγγελματική ή οποιουδήποτε άλλου τύπου σχέση?
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ή οφειλή έχει πρόκυψη χωρίς την γνώση του οφειλέτη κυρίως από μη πληρωμή οικοδομικών εισφορών όταν ο οφειλέτης έχει πέσει θύμα απάτης. Στη δική μου περίπτωση, ξανά πληρώνω οικοδομικές εισφορές που έχω ήδη πλήρωση στον εργολάβο, με ρύθμιση για να μη χάσω το σπίτι μου. Οι οφειλές όμως αφορούν όχι μόνο το δικό μου κτήριο αλλά και ένα δεύτερο που δεν ανήκει σε έμενα αλλά είναι σε εξ αδιεραιτου οικόπεδο. (Στο παρελθόν όταν προέκυψαν οι οφειλές δεν υπήρχε τρόπος για να γίνει κάθετος διαχωρισμός του οικοπέδου που με την παρούσα νομοθεσία είναι δυνατόν)
Τώρα, εάν ο ιδιοκτήτης του διπλανού κτιρίου (και πρώην συναίτερος του κατασκευαστή) δεν πληρώνει τις δικές του οφειλές προς το δημόσιο – και έχει οφειλές που ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες προς το δημόσιο και εκατοντάδες χιλιάδες σε τράπεζα τότε και εγώ σαν νομοταγής πολίτης που δεν είχα ποτέ πρόθεση να ζημιώσω το δημόσιο χάνω τη ρύθμιση, χωρίς την οποία θα μου είναι αδύνατο να πληρώσω της οφειλές που έχουν προκύψει. Λάβετε υπ. όψιν σας αυτού του είδους της περιπτώσεις που επαναλαμβάνω ότι υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοιες περιπτώσεις.
Ο νόμος για τις εισφορές οικοδομικών έργων όπως εφαρμόζεται αδικεί του ιδιοκτήτες και τους εργάτες οικοδομής- αλλά ωφελεί τους ανέντιμους κατασκευαστές. Διαβούλευση με σωματεία, μηχανικούς, δικηγόρους που ασχολούνται με αυτές της υποθέσεις θα σας δώσουν μια καλύτερη εικόνα
Όλοι όσοι ενταχθήκαμε στην ρύθμιση των 100 δόσεων δείξαμε ότι θέλουμε να προσπαθήσουμε να τακτοποιήσουμε τις οφειλές μας και το χρέος που είχαμε ως τώρα. Το οποίο δημιουργήθηκε όχι γιατί δεν θέλαμε να πληρώσουμε αλλά επειδή δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε. Έρχεται τώρα η ίδια η κυβέρνηση να ανατρέψει ένα από τα πιο κοινωνικά Νομοσχέδια που έκανε. Να διαψεύσει τον ίδιο της τον εαυτό ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Και ναι μεν είναι σωστό το μέτρο για τους έχοντες (ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ) να τους μειώσει τις δόσεις, αλλά, άλλο τόσο είναι άδικο για τους υπολοίπους η αύξηση του επιτοκίου είτε από το 3% στο 5,05% είτε από το 0% στο 5,05% για τους κάτω από τις 5000€(ΜΕ ΜΟΝΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΕΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟ! ! ! ). Πότε επιτέλους το κράτος θα κρατάει τις υποσχέσεις του απέναντι στους πολίτες ? Πως θέλει να το εμπιστευόμαστε? Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να χάσει την ρύθμιση η πλειονότητα των πολιτών και το κράτος για μια ακόμη φορά να μεγαλώσει το έλλειμμα του. Πρέπει επιπλέον να δοθεί μια ελάχιστη προθεσμία σε όσους θέλουν (και μπορούν) να ρυθμίσουν τις καινούριες ληξιπρόθεσμες οφειλές τους (νέος ΕΝΦΙΑ), στην πάγια ρύθμιση , προκειμένου να μη χάσουν τη ρύθμιση των 100 δόσεων. ΔΕΙΞΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ! ! !
Παρακαλώ να ληφθούν υπόψη οι παρακάτω 2 περιπτώσεις ώστε να μην χάνεται η ρύθμιση (μακροχρόνια άνεργοι – φόροι κληρονομίας) :
Για περιπτώσεις κληρονομιών
1) Να ενεργοποιηθεί άμεσα ο νόμος 4261/2014 άρθρο 184 παράγραφος 9, ο οποίος τροποποιεί τον Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών κ.α. (ν. 2961/2001 άρθ.82 παρ.6) για την περίπτωση αποδεδειγμένης αδυναμίας πληρωμής φορολογίας ακινήτων. Εκκρεμεί η έκδοση απόφασης της Φορολογικής Διοίκησης διότι ο νόμος είναι σε ισχύ !!!
Ο νόμος ορίζει ότι : «Με πράξη της Φορολογικής διοίκησης επιτρέπεται η εξόφληση του συνόλου ή μέρους οφειλόμενου φόρου κληρονομίας από οφειλέτη που ευρίσκεται σε αδυναμία…… με παραχώρηση στο Ελληνικό Δημόσιο της πλήρους κυριότητας ολοκλήρου ακινήτου…».
Παράδειγμα :
Μακροχρόνια άνεργος νέος 32 ετών, ο γιός μου (χωρίς εισόδημα και καταθέσεις) κληρονόμησε από θεία του ακίνητα (ξενοίκιαστα). Φόρος κληρονομίας 47.000 ευρώ. Εγινε η ρύθμιση ληξιπρόθεσμων και πληρώνει 107 ευρώ μηνιαίως. Δεν οφειλές από άλλη αιτία. (Εγώ καταβάλλω τη μηνιαία δόση διότι αδυνατεί)
ΜΠΟΡΕΙ να παραχωρήσει ακίνητό του στο Δημόσιο (όπως περιγράφεται στο νόμο) για την αποπληρωμή των μη ρυθμισμένων οφειλών (ύψους 35.000 ευρώ).
2) Για κάθε περίπτωση
Η φοροδοτική δυνατότητα κάθε ατόμου πρέπει να συνδέεται με την ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ του δυνατότητα (εισόδημα-καταθέσεις) ανεξάρτητα από την ακίνητη περιουσία του, που δυστυχώς δεν πωλείται και δεν ενοικιάζεται, παρά τις προσπάθειες !!!
Παράδειγμα :
Είμαι μισθωτή δημοσίου (εκπαιδευτικός) χωρίς ούτε ένα ευρώ καταθέσεις και άλλο εισόδημα και καταβάλλω ήδη 270 ευρώ μηνιαίως στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών από φόρο κληρονομίας κ.λ.π. Θα χάσω τη ρύθμισή μου αν δεν ρυθμίσω και όσες δόσεις φόρου κληρονομίας ακολουθούν. Πώς θα ζήσω κάθε μήνα αν καλούμαι να πληρώνω δόσεις ενδεχομένως 500 ευρώ το μήνα;
Πρέπει να υπάρχει μια πρόβλεψη (τουλάχιστον σε συννενόηση με την Δ.Ο.Υ για 6-12 μήνες και ενόψει πώλησης ακινήτου).
Διαφορετικά όλοι θα χάνουν την ρύθμισή τους κάτι το οποίο είναι άδικο και το κράτος δεν εισπράττει.
Ευχαριστώ
Μας λέτε ότι σε μιά ρύθμιση 100 δόσεων, δλδ. ΟΚΤΩΜΙΣΗ ΕΤΩΝ, άν δεν πληρωθεί η τρέχουσα δόση χάνεται η ρύθμιση. Δηλαδή μέσα σε οκτώμιση χρόνια δεν πρέπει ποτέ για κανένα να υπάρξει στη ζωή του έκτακτη κατάσταση ή ανωτέρα βία. Αυτό μας λέτε, χωρίς να εξηγείτε το λόγο που δεν γίνεται αποδεκτή η πληρωμή της καθυστέρησης, με την ήδη σήμερα προβλεπόμενη επιβάρυνση μετά έναν ή και δύο μήνες. Πως φαντάζεστε ότι θα πληρώσει, ο δυσκολευόμενος την μια δόση, όλο το ποσό της οφειλής του;; Και πως φαντάζεστε ότι μπορούν ένα εκατομμύριο οφειλέτες να λειτουργούν σαν ρομποτάκια επί οκτώμιση χρόνια;;
Αν κάποιος έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει ποσά μεγαλύτερα από τα ρυθμιζόμενα ποσά, και αυτό βεβαίως διαπιστώνετε και από τις καταθέσεις του, βεβαίως και θα πρέπει να μειωθουν οι δόσεις που έχει αυτός ενταχθεί.Μέχρι εδώ όλα καλά έχουν προβλεφθεί από τον εισπρακτικό μηχανισμό που στείνεται,για τον απλό πολίτη που περίμενε μιά ρύθμιση για να μπορεί να θεωρεί τον εαυτό τον συνεπή στίς υπχρεώσεις του γιατί να μήν υπάρχει δυνατότητα περισοτέρων δόσεων όταν πχ. συνταξιούχος με έναρξη συνταξιοδότησης το 2007 έχοντας ένα συγκεκριμένο εισόδημα είχε κανονίσει και τις υοποχρεώσεις του και συμβαίνει το παράδοξο να μειώνονται τα έσοδα και να αυξάνονται τα έξοδα.Τελικά θα πρέπει να λάβεται υπόψιν σας και αυτή την περίπτωση, που είναι και πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό,δηλαδή τών ανθρώπων που μπορεί να έχουν ένα σπίτι και με τον τρόπο που σχεδιάζεται να πρέπει να το πουλήσει για να μπορεί να πληρώνει τις οφειλές του στην εφορία ή σέ ασφαλιστικά ταμεία.
Η ρύθμιση των 100 δόσεων αλλάζει μονομερώς από το κράτος επι το χείρων.
Είναι λογικό όσοι μπορούν να πληρώσουν σε λιγότερες δόσεις.
Η αύξηση του επιτοκίου δεν είναι λογική διότι όποιος μπήκε στην ρύθμιση έκανε έναν προγραμματισμό ο οποίος τινάζεται στον αέρα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις διότι αυτές είναι και οι περισσότερες οι οποίες έχουν ενταχθεί στην ρύθμιση.
Το κράτος πυροβολεί τα πόδια του. Με το να χάνεις την ρύθμιση αν δεν πληρώσεις τις τρέχουσες υποχρεώσεις το αποτέλεσμα θα είναι να βγουν εκτός ρύθμισης το 90%.
Το αποτέλεσμα θα είναι να μην αντέξουν επιχειρήσεις οι οποίες με τη ρύθμιση βρήκαν μια διέξοδο ώστε να μην έχουν κάθε μέρα το φόβο του τι θα γίνει.
Η τιμωριτική προσέγγιση είναι ενάντια στην επιχειρηματικότητα και όλο αυτό είναι προϊόν της λογικής ότι οι επιχειρηματίες είναι εξ αρχής απατεώνες.
Αναγκάζεται ο επιχειρηματίας να φοροδιαφύγει όχι για να πλουτίσει αλλά για να επιβιώσει.
Ο Πρωθυπουργός ακόμα και στις προγραμματικές δηλώσεις μόλις λίγες ημέρες πριν μιλούσε για το πόσο βοήθησε η ρύθμιση των 100 δόσεων και τους πολίτες αλλά και τα έσοδα του κράτους, τώρα ουσιαστικά παύει να υπάρχει..
Δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για τις τρέχουσες οφειλές.
Θα μπορούσε να γίνει μια αλλαγή στην μόνιμη ρύθμιση των 12 δόσεων η οποία είναι παντελώς άχρηστη.
Να υπάρχει μια μόνιμη ρύθμιση 30 η 36 δόσεων.
Θα μπορούσε να μεταβάλλεται το επιτόκιο της ρύθμισης των 100 δόσεων κατά ένα ποσοστό και να μπορείς στο υπόλοιπο των δόσεων που απομένει να προσθέτεις και νέες υποχρεώσεις.
Αν δεν αλλάξει κάτι όλα οδηγούν σε κατάρρευση εσόδων και σε χιλιάδες λουκέτα μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
Θα μας βάλετε όλους φυλακή ;
Θα πρέπει να παραμείνει το τρίμηνο της καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης ρυθμισμένης οφειλής και τότε να χάνεται η ρύθμιση. Είναι μια ασπίδα προστασίας για να μην δημιουργηθούν πάλι ληξιπρόθεσμες οφειλές στις ήδη ρυθμισμένες. Τέλος θα πρέπει να δώσετε να καταλάβουν «αυτοί που σας πιέζουν να πάρετε, ουσιαστικά πίσω τη ρύθμιση των 100 δόσεων»,οτι με βάση τη συμφωνία μας που έγινε αποδεκτή από την Κεντρική Διοίκηση, προγραμματίσαμε τις οφειλές μας, σύμφωνα με τις δυνατότητές μας. Δεν είναι δυνατόν καθε λίγο να μας αλλάζουν τον προγραμματισμό της ζωής μας!!!
Είναι παράνομο να αλλάζετε νόμο ενώ ο πολίτης έχει ενταχθεί σε ρύθμιση με συγκεκριμένα δεδομένα. Εκτός αυτού, το κριτήριο για περιουσία μέχρι 150.000 ευρώ για να μην επιβαρυνθεί με προσαυξήσεις ή τόκους τη στιγμή που θα προσδιοριστεί με αντικειμενικές 2007 και όχι σημερινές είναι προφανές οτι περιλαμβάνει τη μεγάλη κοινωνική ομάδα των μικρομεσαίων που δεν τους έχει απομείνει εισόδημα για να πληρώσουν αυτούς τους εξωφρενικούς φόρους. Δεν το γνωρίζετε; Ή τελικά στόχος είναι οι περιουσίες μας; Το ίδιο και το κριτήριο η υπαγόμενη στη ρύθμιση βασική οφειλή του να υπερβαίνει το 50% του δηλωθέντος ετήσιου εισοδήματος, π.χ. εισόδημα 12.000 ευρώ, οφειλή 5.000 ευρώ θα επιβαρυνθεί με προσαυξήσεις!!!! Πού θα τα βρούμε, έχετε κάποια απάντηση με επιχειρήματα;
ΕΧΕΤΕ ΣΚΕΦΤΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ? ΕΤΣΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ 2-5% ΑΝΑΛΟΓΩΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ.ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ. ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ,ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΥΠ’ΟΨΙΝ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ.
Με την παραπανω τιμωρητικη αλλαγη στο επομενο διαστημα το ποσο που ρυθμιστικε θα μεταβει αυτοματα στα ληξηπροθεσμα μιας και θα χαθουν ολες οι ρυθμισεις.Αναρωτιεμαι ποιος ειναι ο στοχος.Πρεπει να δωθει μια μεγαλυτερη χρονικη ανοχη στην πληρωμη των τρεχουσων 6 μηνες και παραλληλα να αυξησουμε τον αριθμο των δοσεων στην παγια ρυθμιση. Αν ισχυσουν τα παραπανω τα αδιεξοδα που θα δημιουργηθουν θα ειναι τεραστια ακομα και σε αυτους που προσπαθουν να σηκωσουν κεφαλι. Ειναι ζητημα καθαρα επιβιωσης.
Πριν τις εκλογες το Γεναρη ο ΣΥΡΙΖΑ ειχε υποσχεθει,δοση για οφειλες ιση με το 20% του εισοδηματος του οφειλετη και αμεση παυση ποινικω διωξεων και κατασχεσεων. Τωρα πως γινεται οι ιδιοι ανθρωποι να θεωρειτε τη δικια σας αρχικη προταση λανθασμενη και να κανετε αλλα ειναι θεμα. Το να πληρωσουν σε λιγοτερες δοσεις οσοι εχουν ειναι λογικο.Για αυτους που τα εισοδηματα τους δεν φτανουν για να καλυψουν τα χρεη και τα εξοδα διαβιωσης τους εχει γινει προβλεψει?? Μηπως πρεπει να δειτε το καθε χρεο ξερωστιτα? Μηπως πρπεπει να διαγραφουν χρεη που ο οφειλετης δεν μπορει να αποληρωσει και να μεινουν οσα μπορει?? Εχει καποιο νοημα να μενει ενα χρεος βεβαιωμενο την ωρα που το κρατος ξερει οτι αυτο δεν θα πληρωθει ποτε?? Αλλο το δεν πληρωνω αλλα εχω και αλλο το δεν πληρωνω επειδη δεν εχω! Απλη λογικη ειναι. Με την ιδια λογικη που το κρατος λεει στος δανειστες οτι το χρεος δεν ειναι βιωσιμο ετσι πρεπει να κανει και το κρατος προς τους πολιτες! Ολοι στο ιδιο τσουβαλι ειναι αδικο και δεν φερνει αποτελελσμα.Αν γινει αυστηροτερος ο νομος ξαφνικα ο κοσμος θα βριε λεφτα???
Πριν τιμωρησετε και οδηγησετε σε αυτοκτονιες το κοσμο καλσεστε τον να δειτε μαζι τα χρεη του τη περιουσια και τι μπορει να πληρωσει και τι οχι.Να γινει επιτελουν ξεκαθαρισμα ,να ξερουμε ποσα πραγματικα μπορουν να πληρωθουν και ποσα οχι.
το κράτος για μια ακομη φορα ανακολουθο.
πιστεψα στην συνεπεια και συνεχεια του κρατους,εκανα ρυθμιση 100 δοσεις ενα ποσο 1300€ και τωρα βρισκομαι στην πλάτη……με κατεθεσεις μηδενικες (γνωριζεται τις τραπεζικες μου καταθεσεις) και με 5 προστετευομενα τεκνα
Συμφωνώ απόλυτα με το ως άνω σχόλιο της κυρίας Κοντού. Είναι αυτονόητο, για λόγους που άπτονται της (στοιχειώδους…) δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το Κράτος, ότι πρέπει να δοθεί μια ελάχιστη προθεσμία σε όσους θέλουν (και μπορούν) να ρυθμίσουν τις καινούριες ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, προκειμένου να μη χάσουν τη ρύθμιση. Ειδάλλως, δίδεται η ασφαλής εντύπωση ότι στόχος της διάταξης είναι η de facto ακύρωση της ρύθμισης των 100 δόσεων (όχι απλή τροποποίηση της ρύθμισης: Ακύρωσή της εν τοις πράγμασι).
Αυτό το άρθρο καταπατά κεκτημένα δικαιώματα του Διοικούμενου. Εφόσον καταρτίστηκε η σύμβαση (τακτοποιήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες) έρχεται η Διοίκηση να τροποποιήσει μονομερώς τη σύμβαση, κατα το δοκούν. Που είναι η ίση μεταχείριση; που είναι η τήρηση των συμφωνηθέντων; Για να ενταχθεί κάποιος σε μια τέτοια ρύθμιση, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παει να πεί ότι δεν είχε άλλες δυνατότητες. Που είναι η Συνταγματική κατοχύρωση και προσθέτουμε επιπλέον φόρους σε ήδη καταρτισθέντες φόρους; Δεν εξασφαλίζομαι ως Πολίτης και το Κράτος εμφανίζεται ως αρπακτικό που λυμαίνεται το τόπο… Αυτό είναι το νεο πρόσωπο που ήθελε να μας δείξει ο Πρωθυπουργός;
Άλλη πάλι ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ και αυτή, του Κράτους, ως συνήθως, που «έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι» (που ενδεχομένως το συγχέει με το κεφάλι του φορολογούμενου). Και πάλι η αναδρομικότητα, που καταστρέφει τους πολίτες που εμπιστεύθηκαν τη Διοίκηση και είπαν να κάνουν ρύθμιση. Τώρα έρχεται με προφάσεις να την πάρει πίσω. Αν αυτό δεν είναι αδικία, που ακόμη και παιδιά το Νηπιαγωγείου θα την αποδοκίμαζαν, δηλαδή να τους παίρνεις πίσω ό,τι έχεις δώσει) τότε γιατί να μιλάμε ανώφελα
Γιατί μόνο βιαιότητα του Κράτους αντιμετωπίζουμε και ΑΠΕΙΛΕΣ;;; Με το καλημέρα, ακούμε και διαβάζουμε για ΑΠΕΙΛΕΣ. Για εκδικητική και τιμωρητική ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ πολιτική, για απειλές του Υπουργού, ότι «όποιος δεν συμμορφώνεται χάνει το σπίτι του, χάνει την περιουσία του» κλπ.
Και βέβαια υπό το Κράτος τέτοιων απειλών, προκαλείται ΚΛΙΜΑ άγχους αι πανικού, ο πολίτης ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ του, δεν σκέφτεται το ότι «η καμπάνα χτυπάει μόνο για τον εύπορο η ανέντιμο γείτονα», αλλά αρχίζει να αναρωτιέται: «Και που θα φθάσουμε;; ΑΝ συμβεί τούτο ή εκείνο, ΑΝ δεν μπορώ να μεγαλώσω και σπουδάσω τα παιδιά μου, αν πάρει δρόμο η γυναίκα μου, ΑΝ διαλυθεί η οικογένειά μου»… Βλέπει το δέντρο και όχι το δάσος με τέτοιες ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΕΣ πολιτικές. Τον εντυπωσιάζει μόνο ο κίνδυνος καταστροφής και χάνει τη λογική.
Και δεν μπορούν ύστερα τα όργανα του Κράτους να αποσείσουν την ευθύνη τους προς αποζημίωση κάθε πολίτη που τρόμαξε, έπαθε συγκοπή, ή αποφάσισε να θέσει τέρμα «στο μάταιο τούτο το βίο», όταν είδε την απανταχούσα να τούρχεται με τα νέα εκκαθαριστικά, ή όταν ένιωσε την αβεβαιότητα ή να τούρχονται απανωτές ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (ακόμη και ΠΡΙΝ λήξει η προθεσμία για ρυθμίσεις!!!!!!!!, έγινε και αυτό). Και τον Έφορο να έχει παροιμιώδη ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ψυχραιμία απέναντι στα δράματα και να ΜΗΝ ΑΚΟΥΕΙ τί πο τε. Ούτε τις ιδιαίτερες περιπτώσεις, ούτε για τις δανειακές ή οικογενειακές υποχρεώσεις κάποιου, ούτε αν κατέληξε στο Νόμο Κατσέλη και δεν επιτρέπεται να πληρώνει πολλά κλπ. Ο κάθε Έφορος κρύβεται πίσω από το γράμμα του Νόμου, που λειτουργεί ΑΥΤΟΜΑΤΑ, με πληκτρολόγηση, χωρίς προηγούμενο δικαίωμα ακροάσεως του θιγόμενου, χωρίς το φυσικό Δικαστή, να κρίνει με ΕΧΕΓΓΥΑ αμεροληψίας, αλλά εκ των ΥΣΤΕΡΩΝ επεμβαίνοντα, μετά από χρόνια, όταν δεν θα έχει πια νόημα η προσφυγή. Ο Κρατικός λειτουργός «στον εχθρό τ΄ αφεντιού του, πρέπει σφαίρες να ρίχνει, σφαίρες, σφαίρες», που λέει και η Αρλέτα (όλα είναι βγαλμένα από τη ζωή).
Τότε χάνεται η λογική, δεν «μετράει» καθόλου το Ελληνικό Σύνταγμα, που μιλάει για αναλογικότητα στα φορολογικά βάρη, που μιλάει για εισόδημα και όχι για περιουσία (η οποία είναι υπό τη Συνταγματική προστασία), που κάνει λόγο για αναλογικότητα φορολογικών επιβαρύνσεων και για ευθύνη, ΣΕΒΑΣΜΟ και φροντίδα του Κράτους για τον πολίτη. Για τον Κυρίαρχο Λαό «υπέρ του οποίου υπάρχουν και ενεργούνται όλες οι εξουσίες», πλην όμως καταλήγει να μην μπορεί σκεφθεί ψύχραιμα, όπως ο Έφορος και βλέπει ΜΟΝΟ την απειλή, διότι είναι διάχυτη, είναι κλίμα, είναι τακτικισμός. Ας προσέξει λοιπόν η Διοίκηση και αυτές τις ΣΟΒΑΡΕΣ της ευθύνες απέναντι στο πολίτη και να μην τον υποβαθμίζει σε υποζύγιο ή ζώο για «άρμεγμα».
Αυτέ οι επιζήμιες νοοτροπίες δεν μπορούν να αλλάξουν;;; Από την κορυφή, από το κεφάλι ξεκινά η μεταρρύθμιση.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΤΩΧΕΙΑΣ , ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΤΑΞΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΠΕΡΡΙΣΟΤΕΡΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΟΚΑΤΑΙ!!!!
Η διάταξη της παρ. 2 δίνει μεγάλη ελευθερία κινήσεων και εξουσία στο αρμόδιο όργανο (σημειωτέον ότι Κυριακή πρωί 10.35 δεν λειτουργούσαν οι αναζητήσεις στο http://www.et.gr προκειμένου να δούμε το υπόλοιπο κείμενο του τροποποιούμενου άρθρου του 4321 και εν συνεχεία 43336 ώστε να γνωρίζουμε ποιός αποκτά αυτή την δυνατότητα).
Σε κάθε περίπτωση προτείνω:
2. «δ) να μειώνει τη διάρκεια της ήδη χορηγηθείσας ρύθμισης εάν ο οφειλέτης έχει ΠΡΟΔΗΛΩΣ τη δυνατότητα, σύμφωνα με τα οικονομικά του δεδομένα ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ, να πληρώνει την οφειλή του σε λιγότερες δόσεις από τις αρχικά χορηγηθείσες, οποτεδήποτε καθ΄όλη τη διάρκεια της ρύθμισης. ΤΥΧΌΝ ΜΕΊΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 72 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ… (Νοεμβ. 2014) μπορεί να γίνει μόνο μετά την 1/1/2017 και μετά από επανάκριση της υπόθεσης από διαφορετικό ελεγκτικό όργανο. »
Νομίζω ότι με τα παραπάνω «εξομαλύνεται» η επαπειλούμενη επέλευση ανέφικτων οικονομικών υποχρεώσεων στους πολίτες που εντάχθηκαν στην ρύθμιση.
Πρέπει η ισχύς αυτών των διατάξεων να ξεκινήσει με μεταβατικό στάδιο 2-3 μηνών από τη δημιουργία των ληξιπροθέσμων οφειλών. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δεν υπάρχει διευκρίνηση, αυτομάτως θα απολεσθούν σχεδόν όλες οι ρυθμίσεις άμα τη ενάρξει ισχύος του νόμου, χωρίς κανένα απολύτως χρονικό περιθώριο συμμόρφωσης(εξόφλησης ή ρύθμισης).