1. Ιδρύεται ειδικό Σώμα Φορολογικών Διαιτητών (Σ.Φ.Δ.) με έδρα την Αθήνα.
2. Έργο του Σ.Φ.Δ. είναι η διαιτητική επίλυση των κατά το άρθρο 1 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας (Π.Δ. 331/1985, Α΄ 116), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 19 του Ν. 1805/1988 (Α΄ 199), φορολογικών διαφορών, εφόσον το αντικείμενό τους, όπως αυτό ορίζεται στην παράγραφο 2 εδ. δεύτερο του άρθρου 6 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν. 2717/1999, Α΄ 97), η οποία αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 παρ. 1 του Ν. 3900/2010 (Α΄ 213), υπερβαίνει το ποσό των εκατό πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ.
3. Το Σ.Φ.Δ. υπάγεται στους Υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα ή άλλη διοικητική αρχή και οι πράξεις του δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ούτε από άποψη νομιμότητας, εκτός από εκείνες που αφορούν το προσωπικό του.
4. Μέλη του Σ.Φ.Δ. είναι ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος, οι Πρόεδροι Φορολογικών Διαιτητών και οι Φορολογικοί Διαιτητές, οι οποίοι ασκούν δημόσιο λειτούργημα, έχουν αποκλειστική απασχόληση και διορίζονται με πενταετή θητεία, η οποία μπορεί να ανανεώνεται.
5. Φορολογικοί Διαιτητές διορίζονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και επαγγελματικής επάρκειας, ιδία δε πρόσωπα που έχουν διατελέσει δικαστικοί λειτουργοί ή είναι ή έχουν διατελέσει ανώτεροι ή ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί ή δημόσιοι υπάλληλοι με βαθμό Α΄ ή καθηγητές ή αναπληρωτές καθηγητές Α.Ε.Ι. ή ανώτατα στελέχη δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, εφόσον όλοι έχουν δεκαετή εμπειρία στην επίλυση φορολογικών διαφορών ή σε ελεγκτικό φορολογικό έργο ή στην άσκηση καθηκόντων επί φορολογικών θεμάτων στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών.
6. Οι Πρόεδροι Φορολογικών Διαιτητών επιλέγονται από τους Φορολογικούς Διαιτητές με απόφαση Συμβουλίου αποτελούμενου από α) έναν επίτιμο αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή έναν επίτιμο σύμβουλο της επικρατείας, ως πρόεδρο, β) ένα νομικό σύμβουλο του Κράτους, γ) έναν επίτιμο πρόεδρο εφετών διοικητικών δικαστηρίων, δ) τον Πρόεδρο του Σ.Φ.Δ. και ε) τον Αντιπρόεδρό του.
7. Το Σώμα Φορολογικών Διαιτητών διοικείται από τον Πρόεδρό του, ο οποίος ορίζεται από τα μέλη του με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με θητεία πέντε ετών, η οποία μπορεί να ανανεώνεται. Κατά τον ίδιο τρόπο ορίζεται και ένας Αντιπρόεδρος, ο οποίος αναπληρώνει τον Πρόεδρο όταν απουσιάζει ή κωλύεται. Ο Πρόεδρος μπορεί με πράξη του να αναθέσει την άσκηση ορισμένων αρμοδιοτήτων στον Αντιπρόεδρο.
Άρθρο 28
Να μην ανανεώνεται η θητεία των Φ.Δ.
Στο σώμα να συμμετέχουν εκπρόσωποι επιχειρήματικών και οικονομικών φορέων (επιμελητήρια, οικονομικές ενώσεις, ενώσεις επιχειρηματικών τάξεων), εκπρόσωποι τοπικών κοινωνιών (δήμαρχοι κ.α.) και να έχουν κι αυτοί λόγο.
Σ.Ν. άρθρα 9 και 28
Οι υπάλληλοι πού τοποθετούνται, μετατίθενται ή αποσπώνται στο Σ.Δ.Ο.Ε. ( άρθρο 9 Σ.Ν.) και οι Φορολογικοί Διαιτητές (άρθρο 28), εκτός των όσων άλλων αναφέρονται στο Σ.Ν. , πρέπει ως προϋπόθεση επιλογής τους και επί ποινή απαραδέκτου της καθ οιονδήποτε τρόπο τοποθέτησής τους στα σώματα αυτά, να υποβάλλουν:
1.- Δήλωση του «πόθεν έσχες»,
2.-Υπεύθυνη Δήλωση του ότι δεν μετέχουν αυτοί και τα μέλη της οικογενείας τους σε υπεράκτιες (offshore) εταιρείες, ή σε ποιες μετέχουν, και
3.- Υπεύθυνη δήλωση – εξουσιοδότηση προς κάθε ανακριτικό υπάλληλο πού στο μέλλον τυχόν θα εξετάσει υπόθεση για κατηγορία εναντίον του σχετική με την άσκηση των καθηκόντων του, να μπορεί να ελέγχει τους τραπεζικούς λογαριασμούς αυτού και των συγγενικών του προσώπων (μέχρις ενός βαθμού πού θα καθορισθεί) σε οποιαδήποτε τράπεζα και οποιαδήποτε χώρα είναι αυτοί, ως και τα πάσης φύσεως οικονομικά στοιχεία των ανωτέρω προσώπων, και ίδία αυτά τα οποία διαχειρίζονται τυχόν από offshore εταιρείες στις οποίες μετέχουν, χωρίς προηγούμενη άδεια ή συγκατάθεση τους.
Γερογιάννης 31-01-2011
Παρατηρήσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου επί του προσχεδίου Νόμου «Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αναδιάρθρωση των φορολογικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών»
Άρθρο 28 – Σώμα Φορολογικών Διαιτητών
-Στην αρμοδιότητα του Σώματος υπάγονται υποθέσεις φορολογικών διαφορών άνω του ποσού των 150.000 ευρώ.
-Προτείνουμε τη δημιουργία αντίστοιχου σώματος και για υποθέσεις κάτω του συγκεκριμένου ποσού, με εκπροσώπηση των παραγωγικών φορέων και με στόχο τη μη σώρευση υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια και την ταχεία απόδοση φορολογικής δικαιοσύνης.
Να υποβάλλουν κάθε χρόνο Ειδική Αναλυτική Δήλωση Περιουσιακής Κατάστασης (Πόθεν Έσχες).
Θα πρέπει να υπάρξει τάχιστα φορολογική διαιτησία από πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους και για υποθέσεις αξίας κάτω των 150.000 € και σε τοπικό επίπεδο π.χ. νομού/περιφέρειας ούτως ώστε φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις να επιλύονται δίκαια και γρήγορα χωρίς την προσφυγή σε δικαστήρια. Αυτό θα συμβάλλει στην αξιοπιστία και στην ανάπτυξη της χώρας . Ο φορολογούμενος θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής και να βρίσκει το δίκιο του γρήγορα και χωρίς μεγάλη δαπάνη.
Δ.Κ.
Συμφωνώ με τη θέσπιση ενός ενδιάμεσου οργάνου μεταξύ της διοίκησης και της δικαιοσύνης για την επίλυση των διαφορών. Όμως η αρμοδιότητα του οργάνου αυτού αφορά μόνο τα αντικείμενα άνω των 150.000 €. Για τις διαφορές που αφορούν σε μικρότερα των 150.000 € τί γίνεται;
Στις τελωνειακές διαφορές υπάρχει η Επιτροπή Τελωνειακών Αμφισβητήσεων (πρωτοβάθμια και ανωτάτη) η οποία έχει περιορισμένες αρμοδιότητες (διαφωνία για τη δασμολογική κατάταξη, για τον προσδιορισμό της δασμολογητέας ή φορολογητέας αξίας την υπαγωγή σε άλλο συντελεστή ΦΠΑ ή ΕΦΚ). Δεν προβλέπεται καμία δυνατότητα διοικητικής επίλυσης των διαφορών σε επιβαλλόμενα πρόστιμα ή σε μη χορήγηση αδειών τελωνειακών καθεστώτων ή σε ακύρωση ή ανάκληση αδειών. Στις περιπτώσεεις αυτές ο ενδιαφερόμενος είναι στο δίλλημα να δεχθεί την παράνομη ή άδικη απόφαση της διοίκησης ή να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια. Συνήθως, επειδή η δικαστική προσφυγή είναι πολυδάπανη και οι δικαστικές αποφάσεις εκδίδονται μετά από υπερβολικά μακρό χρονικό διάστημα, οι ενδιαφερόμενοι προτιμούν να υποστούν παράνομες ή άδικες αποφάσεις με συνέπεια να πλήττεται η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς.
Νομίζω ότι στο νομοσχέδιο αυτό θα μπορούσε να γίνει μία ρύθμιση για όλες τις μορφές διοικητικής επίλυσης των διαφορών (φορολογικών και τελωνειακών) και για ποσά κάτω των 150.000€. Το κράτος πρέπει να δείχνει την ευασθησία του όχι μόνο για είσπραξη των φόρων αλλά και για μη σωστή είσπραξη αυτών ή για μη σωστή εφαρμογή των διατάξεων.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.
ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΈΤΟΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΒΕΤΑΙ Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΟΣΟ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ. ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΙΠΛΑ.
κε ΥΠΟΥΡΓΕ
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ? ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ? ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΛΗΣ. ΜΗΠΩΣ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΟΥ ΜΟΧΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΑΝ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ? ΜΗΠΩΣ ΕΝΟΨΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ?
ΠΡΟΤΑΣΗ: ΝΑ ΙΔΡΥΘΟΥΝ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΑΝ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΩΝ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΤΙΜΟΙ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Διαφωνώ ριζικά με τον διορισμό προσώπων που έχουν διατελέσει δικαστικοί , καθηγητές , κρατικοί ανώτατοι λειτουργοί και όλους αυτούς που αναφέρει η παρ. 5 του άρθρου 28 .
Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να είναι εγνωσμένους κύρους κ.λ.π. αλλά τι σχέσει μπορεί να έχουν με τη διαιτησία και την λύση φορολογικών θεμάτων . Καμία σχέσει .
Το σώμα αυτό πρέπει να αποτελείται από ανθρώπους με απαγγελματική επάρκεια στα φορολογικά θέματα , άριστοι γνώστες της λογιστικής στην ουσία να είναι κατ΄ επάγγελμα φοροτεχνικοί .
Τέτοιους μπορείς να βρεις μεταξύ των εν ενεργεία εμπείρων αλλά άμεμπτων εφοριακών ή μεταξύ των φοροτεχνικών .
Είναι οι μόνοι που είναι σε θέση να επιλύσουν φορολογικές διαφορές λόγω γνώσεω και εμπειρίας . Οι υπόλοιποι θα λειτουργήσουν όπως λειτουργεί σήμερα η επιτροπή του άρθρου 70 του Ν. 2238/94 στην οποία συμμετέχει ένας πάρεδρος του Ν.Σ. (ΚΑΜΊΑ ΣΧΈΣΕΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΗ ΛΕΜΕ ) , ΈΝΑς ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌς ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΉΣ(όσες φορές έχω βρεθεί σε επιτροπή λόγω δουλειάς κοιτάζει στο στόμα των εισηγητή -επόπτη ή τον ελεγκτή και πολλές φορές υπογράφει χωρίς να καταλαβαίνει τι υπογράφει ) και ο εκπρόσωπος του αντίστοιχου επιμελητηρίου που στη ουσία παρευρίσκεται για να διαφωνεί .
Έχω τη γνώμη ότι ούτε με τα μέτρα που περιελήφθησαν στον τελευταίο νόμο του Υπουργείου ΔΙκαιοσύνης, τον 3900/2010, ούτε με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις της ίδρυσης Σώματος Φορολογικών Διαιτητών θα περιοριστεί ο όγκος των φορολογικών υποθέσων στα διοικητικά δικαστήρια, πολύ περισσότερο δεν βλέπω αύξηση των εσόδων από τις υποθέσεις που θα οδηγούνται στα δικαστήρια. Η εν λόγω ρύθμιση της ίδρυσηςδηλαδή Σώματος Φορολογικών Διαιτητών δεν διδει λύσεις και δεν απαντά στο πρόβλημα των πεντακοσίων περίπου χιλιάδων εκκρεμών υπποθέσεων, οι οποίες για να επιλυθούν, με το υπάρχον δυναμικό, θα απιτηθεί μία πενταετία για πρωτόδικη απόφαση και δεκαετία για αναιρετική απόφαση. Η καθυστέρηση αυτή θα εμποδίσει τη γρήγορη εκκαθάριση των νέων φορολογικών υποθέσεων που θα προκύψουν με την εφαρμογή του νέου φορολογικού νομοσχεδίου και θα είναι αρκετές χιλιάδες, αφού οι φορολογούμενοι που θα ελεγχθούν και θα καταλογιστουν σε βάρος τους φόροι και πρόστιμα, μη όντες συνηθισμένοι να πληρώνουν φόρους, θα εξαντλούν όλα τα ένδικα μέσα. Για να μην επανέλθουμε σε μία διετία και θεσπίζουμε νεες διατάξεις εξορθολογισμού διαδικασιων, αλλά και να κρατάμε μικρό καλάθι από ένα σώμα που θα αποτελείται κυρίως από «απόστρατους και κουρασμένους» ήδη δικαστές θα πρότεινα την εξής λύση, η οποία, ναι μεν θα κινείται στα όρια της συνταγματικής τάξης, μπορεί όμως να ξεμπλοκάρει το ήδη φρακαρισμένο σύστημα απονομής της διοικητικής δικαιοσύνης. Κάθε υπόθεση με αντικείμενο φορολογικό, τελωνειακό, χρηματική κύρωση ή απαίτηση να προσδιορίζεται σε τριμελή σύνθεση του Δκαστηρίου όπου εκκκρεμεί καινα εκδίδεται απόφαση εκ των ενόντων χωρίς αιτιολογία, η οποία θα έχει το χαρακτήρα υποχρεωτικής διαιτητικής επίλυσης της διαφοράς. Οι προσδιοριζόμενες υποθέσεις να είναι αυξημένες σε τετραπλάσιο αριθμό απ’ ότι σήμερα προσδιορίζονται. Έτσι ένας αριθμός 200 πρωτοδικών που μέχρι σήμερα εκδίδει περίπου 30.000 αποφάσεις κατ΄έτος, θα εκδίδει 120.000, αφού θα αρκείται μόνο στην επεξεργασία και μελετη του φακέλου και δεν θα ασχολείται με τη σύνταξη πολυσέλιδης αποόφασης, εργασία που απαιτεί πολύ χρόνο και είναι η αιτία της μειωμένης παραγωγικότητας σε σχέση με τις εισαγόμενες στα δικαστήρια υποθέσεις. Ο ιδιώτης διάδικος που θα διαφωνεί με την προσωρινή διάταξη του Δικαστηριου που θα δέχεται εν μέρει ή θα απορρίπτει το ένδικο βοήθημα θα πρέπει να καταβάλει υψηλό παράβολο προκειμένου το Δικαστήριο με την ίδια ή άλλη σύνθεση να εκδώσει αιτιολογημένη απόφαση. Το Δημόσιο ή το νπδδ που επίσης δεν θα αποδεχθεί την προσωρινή διάταξη του δικαστηρίου θα πρέπει να προκαταβάλλει τα δικαστικά έξοδα του ιδιώτη διαδίκου προκειμένου το ένδικο βοήθημα να εισαχθεί στην τακτική διαδικασία και να εκδοθεί αιτιολογημένη απόφαση. Είναι βέβαιο ότι από τις υποθέσεις επί των οποίων θα εκδοθεί προσωρινή διάταξη με τη μορφή διαιτητικής επίλυσης της διαφοράς, ένα μικρό μέρος θα οδηγηθεί στην τακτική διαδικασία. Είναι επίσης βέβαιο ότι σε διάστημα δύο-τριών ετών, όλες οι υποθέσεις με χρηματικό αντικείμενο θα εκκαθαριστουν είτε με τη μορφή της διατητικής επίλυσης είτε με την έκδοση απόφασης κατά την τακτική διαδιασία. Συμπερασματικά, πρέπει τα συναρμόδια Υπουργεία να αποφύγουν την ίδρυση ειδικού Σώματος Φορολογικών Διαιτητών, αφού τέτοια καθήκοντα διατησίας μπορούν να ανατεθούν με την πιο πάνω διαδικασία στους υπηρετούντες δικαστές οι οποίοι και πείρα διαθέτουν και τα εχέγγεια αμερόληπτης κρίσης, ενώ εξάλλου,θα εκκαθαριστούν σε σύντομο χρόνο και οι ήδη χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις. Για όσους σπεύσουν να επικρίνουν την πρόταση αυτή ότι παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις,μια πρώτη απάντηση είναι ότι κανείς δεν θα στερηθεί της δικαστικής προστασίας, αφού οι διαφωνούντες με το αποτέλεσμα της προσωρινής διάταξης του Δικαστηρίου, μπορούν , καταβάλλοντας ειδικό παράβολο, να ζητήσουν την εκδίκαση της υποθεσης κατά τη συνήθη διαδικασία και να λάβουν αιτιολογημένη δικαστική απόφαση.