1. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, η οποία εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ο κλάδος εμπορικών δραστηριοτήτων του Ταμείου δύναται να αποσχισθεί και να εισφερθεί σε υφιστάμενη ή νεοϊδρυόμενη εταιρεία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, κατόπιν αποτίμησης που διενεργείται από ανεξάρτητο εκτιμητή. Με την εισφορά του κλάδου στην ως άνω εταιρεία επέρχεται καθολική διαδοχή σε όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του Ταμείου σχετικά με τον κλάδο. Για την εταιρεία δεν ισχύουν οι ατέλειες και τα προνόμια πάσης φύσεως (δικαστικά, διοικητικά, οικονομικά ή άλλα) του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.
2. Η εταιρεία της παραγράφου 1 απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος, επιβάρυνση ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οιουδήποτε τρίτου αναφορικά με την απόσχιση και εισφορά του κλάδου, τη μεταβίβαση και μεταγραφή κάθε εμπράγματου δικαιώματος, την τυχόν προκύπτουσα υπεραξία και τυχόν αφορολόγητα ή φορολογηθέντα κατ’ ειδικό τρόπο αποθεματικά που μεταφέρονται στην εταιρεία ως μέρος του κλάδου. Κατ’ εξαίρεση των οριζομένων στο προηγούμενο εδάφιο, δεν θίγεται η εφαρμογή των διατάξεων περί Φόρου Συγκέντρωσης Κεφαλαίων (ν. 1676/1986 ΦΕΚ Α΄ 204).
3. Τα δικαιώματα του συμβολαιογράφου για τη συμβολαιογραφική πράξη απόσχισης και εισφοράς του κλάδου σε υφιστάμενη ή νεοϊδρυόμενη εταιρεία και το καταστατικό του τυχόν συνιστώμενου νέου νομικού προσώπου ορίζονται σε πάγιο ποσό ευρώ 15.000 και δεν οφείλονται αναλογικά δικαιώματα.
4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις, οι όροι και η διαδικασία της απόσχισης και εισφοράς κλάδου του παρόντος άρθρου και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
Κατά την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, οι ρυθμίσεις του νόμου αφορούν
•Την εναρμόνιση στις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου σε θέματα ελεύθερου ανταγωνισμού και
•Την ενίσχυση της διαφάνειας στη δράση του Ταμείου.
Η απόσχιση και εισφορά του κλάδου εμπορικών δραστηριοτήτων σε εταιρεία, πως βοηθά ή ενισχύει τα παραπάνω; Γιατί θα πρέπει να προβλεφθεί, αφού αναφέρεται ότι το Ταμείο παραμένει ενιαίο και ότι δεν θίγεται η ενότητα της νομικής προσωπικότητας του (όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση);
Τι εταιρεία του Ταμείου μπορεί να είναι η αναφερόμενη, εκτός από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, αφού θα δέχεται καταθέσεις και θα χορηγεί δάνεια; Με εμφανή την τάση ενοποίησης τραπεζών, τι ρόλο θα παίξει μια νέα μικρή τράπεζα, και ποια θα είναι η τύχη της αν δεν πουληθεί;
Ένα από τα δικαιώματα του Ταμείου που θα δοθούν στην εταιρεία είναι η είσπραξη των εξαμηνιαίων δόσεων των στεγαστικών δανείων, με μηνιαίες παρακρατήσεις από το μισθό των δανειοληπτών και μάλιστα πριν την καταβολή του καθαρού πληρωτέου ποσού. Παραμένει αυτό το δικαίωμα στην εταιρεία; Αν ναι, δεν αποτελεί πρόβλημα στο καθεστώς του ελεύθερου ανταγωνισμού αφού οι άλλες τράπεζες δεν το έχουν; Αν όχι, χάνεται αυτό το πλεονέκτημα που είναι το βασικότερο για το «πολύ ασφαλές» και σχεδόν «μηδενικού ρίσκου» χαρτοφυλάκιο δανείων του Ταμείου; Επιπλέον το Ταμείο, σε όλη την περίπου 100 χρόνων ιστορία του, χορηγώντας στεγαστικά δάνεια «σταθερού» επιτοκίου, σχεδόν ποτέ δεν το αύξησε (εκτός νομίζω από μια μόνο περίπτωση), ενώ πάντα στα πλαίσια του κοινωφελούς σκοπού του, προσπαθούσε και πετύχαινε να το μειώνει και να το διατηρεί ιδιαίτερα ελκυστικό για τους δανειολήπτες του, με ανθρώπινους όρους χορήγησης και με κατανόηση στις όποιες καθυστερήσεις πληρωμών δόσεων. Σε αυτή την de-facto υποχρέωση του, θα δεσμευτεί και η εταιρεία απέναντι στους δανειολήπτες, τουλάχιστον στους παλαιούς;
Σε περίπτωση απόσχισης του κλάδου εμπορικών δραστηριοτήτων ποια η τύχη των υπαλλήλων του Ταμείου?