1. Η παρ. 2 του άρθρου 50 του ν. 4002/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. α)Για την έκδοση και την ανανέωση άδειας διεξαγωγής τυχερών παιγνίων με παιγνιομηχανήματα και για τη λειτουργία των παιγνιομηχανηματων αυτών, καταβάλλεται το τίμημα για τα τυχερά παίγνια με παιγνιομηχανήματα σύμφωνα με το άρθρο 39 του παρόντος νόμου.
β) Για τη συμμετοχή στη διαδικασία αδειοδότησης χορήγησης άδειας διεξαγωγής τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου, καταβάλλεται το παράβολο του άρθρου 45 παρ. 4.»
2. Η παρ. 7 του άρθρου 50 καταργείται με τη λήξη του μεταβατικού καθεστώτος του παρόντος νόμου, ήτοι εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
3. Η παρ. 10 του άρθρου 50 καταργείται.
4. Η παρ. 12 του άρθρου 50 καταργείται
Σύμφωνα με το άρθρο αυτό και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται, μετά την κατάργηση της παραγράφου 50.7, οι αλλοδαποί κάτοχοι άδειας θα υπόκεινται σε φορολογία εταιρειών για το σύνολο των κερδών του GGR. Το Υουργείο Οικονομικών θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι οι Εταιρίες που είναι εγκατεστημένες εκτός Ελλάδας και δεν έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις για τους σκοπούς του εταιρικού φόρου στις δικές τους δικαιοδοσίες, βάσει του ευρωπαϊκού φορολογικού καθεστώτος. Συνεπώς, προκύπτουν προβλήματα διπλής φορολογίας. Επιπλέον, η λειτουργία του δικαιοδόχου στην αγορά θα γεννήσει ένα τεράστιο ποσό στο GGR που κερδίζεται από λειτουργικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες δικαιωμάτων και ο εταιρικός φόρος θα πρέπει να υπολογιστεί με βάση το καθαρό κέρδος.
Προτείνουμε τη διατήρηση της Παραγράφου 50.7 στον 4002/2011.
Σύμφωνα με το άρθρο αυτό και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται, μετά την κατάργηση της παραγράφου 50.7, οι αλλοδαποί κάτοχοι άδειας θα υπόκεινται σε φορολογία εταιρειών για το σύνολο των κερδών του GGR. Το Υουργείο Οικονομικών θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι οι Εταιρίες που είναι εγκατεστημένες εκτός Ελλάδας και δεν έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις για τους σκοπούς του εταιρικού φόρου στις δικές τους δικαιοδοσίες, βάσει του ευρωπαϊκού φορολογικού καθεστώτος. Συνεπώς, προκύπτουν προβλήματα διπλής φορολογίας. Επιπλέον, η λειτουργία του δικαιοδόχου στην αγορά θα γεννήσει ένα τεράστιο ποσό στο GGR που κερδίζεται από λειτουργικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες δικαιωμάτων και ο εταιρικός φόρος θα πρέπει να υπολογιστεί με βάση το καθαρό κέρδος.
Προτείνουμε τη διατήρηση της Παραγράφου 50.7 στον 4002/2011.
Άρθρο 13 – Τροποποίηση του άρθρου 50 του ν. 4002/2011
Παράγραφος 2. Η κατάργηση της φορολογικού χαρακτήρα διάταξης του άρθρου 50.7 του ν. 4002/11 που καθόριζε ότι τα ποσά των παραγράφων 1 έως 6 του άρθρου 50 λογίζονται ως δαπάνες και εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έξοδα (περιλαμβάνονται και το ποσοστό συμμετοχής του Ε.Δ. από τα έσοδα των παιχνιδιών που σήμερα είναι 35% στο GGR) δεν είναι κατανοητή και ενδεχομένως είναι προβληματική από λογιστικής πλευράς για τις ημεδαπές εταιρείες και σίγουρα για όσες δεν έχουν έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα.
Γενικό σχόλιο
Μείωση υφιστάμενου συντελεστή συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στα έσοδα από την λειτουργία των παιγνίων ώστε να μην υπερβαίνει το 30%.
Αιτιολόγηση της πρότασης:
Η επιβολή υψηλής φορολογίας ευνοεί την παροχή υπηρεσιών από μη αδειοδοτημένους/ ρυθμισμένους παρόχους («μαύρη αγορά»), μειώνοντας παράλληλα και τα έσοδα του κράτους. Το μέγεθος της αδειοδοτημένης αγοράς είναι αντιστρόφως ανάλογο της φορολογίας και αυτό φαίνεται από το channeling rate (ποσοστό του τζίρου της εγχώριας ηλεκτρονικής αγοράς που έχει ρυθμιστεί επί του συνόλου του διαδικτυακού τζίρου) μεταξύ χωρών με διαφορετική φορολογία. Στην Ελλάδα ο συγκεκριμένος δείκτης είναι κοντά στο 55% (μέτριο) ενώ σε χώρες με χαμηλή φορολόγηση (βλέπε Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία) είναι πάνω από 85% , οδηγώντας στην περαιτέρω αύξηση των δημόσιων εσόδων.
Ως προς τον τρόπο φορολόγησης, η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι τα πιο επιτυχημένα μοντέλα που ευνοούν την ανάπτυξη της αγοράς είναι αυτά που βασίζονται σε φορολόγηση επί των ακαθαρίστων εσόδων GGR (και όχι επί του ποσού συμμετοχής των παικτών), και παράλληλα έχουν μέτριους ή χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης. Η Ελλάδα έχει ένα τέτοιο μοντέλο (επί του GGR) αλλά ο συντελεστής που εφαρμόζεται είναι ο υψηλότερος από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα (35%). Ακόμα και σε χώρες με υψηλότερη γενική φορολόγηση όπως Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο (το βέλτιστο μοντέλο), o φόρος επί των ακαθάριστων εσόδων των παρόχων κυμαίνεται μεταξύ 15% με 25%.
Επιπροσθέτως στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού και για την καλύτερη ρύθμιση της αγοράς (channeling rate), προτείνεται να δημιουργηθεί ένας ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός που θα είναι χρηματοδοτούμενος από την διαδικτυακή αγορά, μέσω της φορολόγησης των ακαθάριστων εσόδων των παρόχων (~1% στο GGR).
Θεωρούμε, τέλος, ότι η φορολογία των διαδικτυακών παιγνίων δεν είναι εύλογο να εξισώνεται με την επίγεια δραστηριότητα (35%) καθώς το περιθώριο κέρδους των διαδικτυακών παιγνίων διεθνώς είναι κατά μέσο όρο σημαντικά χαμηλότερο του επίγειου λόγω των ανταγωνιστικών αποδόσεων στον παίκτη (payout).
Η GVC χαιρετίζει το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει επιλέξει από την αρχή τα ακαθάριστα έσοδα από τυχερά παιχνίδια (GGR) ως φορολογητέα ύλη για τα διαδικτυακά τυχερά παιχνίδια. Ωστόσο, ο ισχύων συντελεστής 35%, είναι ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής ακαθάριστων εσόδων από τυχερά παιχνίδια στην Ευρώπη. Θα θέλαμε να καλέσουμε την Ελληνική κυβέρνηση να εξετάσει το ενδεχόμενο να μειώσει τον φορολογικό συντελεστή, με γνώμονα την εναρμόνισή του με τα ποσοστά των εύρυθμων διαδικτυακών αγορών τυχερών παιχνιδιών στην Ευρώπη, οι οποίες έχουν φορολογικό συντελεστή από 15% έως 22%, όπως φαίνεται και στον πιο κάτω πίνακα. Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η Ισπανία΄μείωσε πρόσφατα το συντελεστή φορολογίας ακαθάριστων εσόδων για τυχερά παιχνίδια από 25 σε 20 τοις εκατό.
Παρακάτω παρατίθεται ο φορολογικός συντελεστής επί ακαθάριστων εσόδων από τυχερά παιχνίδια για άλλες Ευρωπαικές χώρες:
Ηνωμένο Βασίλειο: 15%
Ιταλία: 20-22%
Δανία: 20%
Ισπανία: 20%
Βέλγιο: 11%
Βουλγαρία: 20%
Ρουμανία: 16%
Ισπανία: 20%
Σουηδία: 18%
Ενώ η GVC χαιρετίζει το γεγονός ότι η φορολογία των διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα βασίζεται στα ακαθάριστα έσοδα από τυχερά παιχνίδια (GGR), θα θέλαμε να καλέσουμε την Ελληνική κυβέρνηση να μειώσει τον συντελεστή φορολόγησης ώστε να προσελκύσει και να καλύψει σε επαρκή βαθμό τη ζήτηση των πελατών.
ΑΡΘΡΟ 13.2.
Η προτεινόμενη κατάργηση της παραγράφου 7 του άρθρου 50 του ν. 4002/2011 με τη λήξη του (ομοίως προτεινόμενου) μεταβατικού καθεστώτος των έξι (6) μηνών από την έναρξη της ισχύος των τροποποιούμενων διατάξεων είναι νομικά εσφαλμένη και προβληματική.
Το καταβαλλόμενο παράβολο που συνοδεύει την αίτηση για τη χορήγηση άδειας, το καταβαλλόμενο αντίτιμο για τη χορήγηση άδειας και την ανανέωση χορηγηθείσας άδειας και τα παράβολα και τέλη για την πιστοποίηση παιγνίων δεν μπορεί παρά να θεωρούνται δαπάνες του κατόχου της άδειας και να εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά του στις περιπτώσεις που το καθαρό εισόδημα προσδιορίζεται λογιστικά, ή από τα συνολικά κέρδη στις περιπτώσεις που το καθαρό εισόδημα προσδιορίζεται εξωλογιστικά.
Ομοίως, η συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στα έσοδα, η οποία καθορίζεται σε ποσοστό τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) επί του μικτού κέρδους που αφορά στα χρηματικά ποσά τα οποία προέρχονται από την εκμετάλλευση της δραστηριότητας του κατόχου της άδειας, δεν μπορεί παρά να θεωρείται δαπάνη του κατόχου (και πάντως δεν μπορεί να προσαυξάνει τα έσοδά του) και να εκπίπτει σύμφωνα με τα ανωτέρω.
Προτείνεται η διατήρηση της παραγράφου 7 του άρθρου 50 ως έχει σήμερα.
Άρθρο 13 παρ.2
Προτείνεται η διατήρηση της παραγράφου 7 του άρθρου 50 του ν. 4002/2011, προκειμένου να διασφαλιστεί και να αποτυπωθεί με σαφήνεια ότι όλα τα προαναφερθέντα στο νόμο έξοδα (λ.χ. τίμημα αδείας, συμμετοχή του Ελληνικού δημοσίου 35%, ετήσια και εφάπαξ τέλη) θεωρούνται δαπάνες της επιχείρησης και εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά της. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η κάθε επιχείρηση διασφαλίζεται έναντι της φορολογικής αρχής, δεδομένου ότι η δυνατότητα έκπτωσης των δαπανών τους δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Σε αντίθετη περίπτωση, η κατάργηση της παραγράφου αυτής, ανατρέπει την υφιστάμενη φορολογική μεταχείριση των εταιρειών που εμπίπτουν στην εν λόγω διάταξη, και εγείρει σοβαρές αμφισβητήσεις ως προς τις εκπιπτόμενες δαπάνες σε περίπτωση φορολογικού ελέγχου, με σοβαρό ενδεχόμενο να διατυπωθεί η άποψη ότι οι εν λόγω δαπάνες δεν πρέπει να εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης. Ως εκ τούτου, η απουσία ρητής νομοθετικής ρύθμισης (τόσο στο Ν. 4002/2011, όσο και στο φορολογικό νόμο 4172/2013) δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους παρερμηνειών και εσφαλμένων εκτιμήσεων από τις φορολογικές αρχές, πολλώ δε μάλλον εάν ληφθεί υπόψη ότι οι δαπάνες που περιγράφονται στο άρθρο 50 του Ν. 4002/2011, ανέρχονται σε αρκετά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ το έτος.
Παρατηρούμε ότι το Σχέδιο Νόμου δεν έχει μεταβάλει το φορολογικό συντελεστή επί του Μικτού Κέρδους (που παραμένει στο 35%). Η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, έχει έναν από τους υψηλότερες φορολογικούς συντελεστές επί των παιγνίων στην Ευρώπη. Μία μείωση του φόρου επί του Μικτού Κέρδους θα ενθάρρυνε περισσότερες εταιρείες να αιτηθούν την έκδοση άδειας στην Ελλάδα, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία υψηλότερων φορολογικών εσόδων υπέρ του Ελληνικού Κράτους. Η Ισπανία είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα όπου κάτι τέτοιο λειτούργησε με επιτυχία καθώς μείωσε κατά 5% το σχετικό φορολογικό συντελεστή από 25% σε 20%. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ένας τόσο υψηλός φορολογικός συντελεστής επί του Μικτού Κέρδους αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την επένδυση κάποιου στην Ελλάδα και, συνεπώς, πιθανολογείται ότι θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός παρόχων παιγνίων, που θα εξακολουθήσουν να παρέχουν υπηρεσίες σε Έλληνες παίκτες, χωρίς να καταβάλλουν κανένα φόρο και παρέχοντας ελάχιστη προστασία στους καταναλωτές.
Προτείνουμε, συνεπώς, τη δραστική μείωση του φόρου επί του Μικτού Κέρδους.
Παράγραφος 2: Συγκεκριμένα στην παρ. 2 ορίζεται ότι η παρ. 7 του άρθρου 50 καταργείται. Ωστόσο η εν λόγω παράγραφος όριζε, μεταξύ άλλων, ότι το ποσό του καταβληθέντος φόρου επί των μικτών κερδών εκπίπτει από το καθαρό εισόδημα / συνολικά κέρδη ενός κατόχου άδειας(βλ. παρ. 7 σε συνδυασμό με την παρ. 5 του άρθρου 50). Αν το εν λόγω σημείο δεν διορθωθεί, το φορολογικό καθεστώς που θα προκύψει δε θα είναι βιώσιμο για κανένα κάτοχο άδειας.
Προτείνουμε, συνεπώς, όπως η παρ. 7 του άρθρου 50 παραμείνει σε ισχύ (τουλάχιστον έστω κατά το σκέλος που παρέπεμπε στην παρ. 5 του εν λόγω άρθρου).
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΠΑΠ-ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
—————————-
Εκτός όλων των άλλων γιατί γίνεται αυτό το πράγμα ;
http://cosmicway.net/havg.html
https://www.tapatalk.com/groups/cosmicway/-t1528.html
Διαμαρτυρήθηκα γι αυτό το πράγμα και έφαγα ξύλο (με τον περίεργο νόμου του αυτοφώρου που κυνήγαγσν και την Ζαχαράκη),
Την ίδια στιγμή που -κατά σύμπτωση- με περίμενε το νοσοκομειακό να με πάει στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο για σοβαρή εγχείρηση.
Έφαγαν επίπληξη από την ΓΑΔΑ οι δράστες αλλά τι να το κάνεις ;
Τόσο πολύ στα θολά νερά ψαρεύουμε τώρα ;
Κατανοούμε ότι η υπάρχουσα παράγραφος 8 του άρθρου 50 θα διατηρηθεί, το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου οι αλλοδαποί πάροχοι τυχερών παιχνιδιών υπόκεινται σε εταιρική φορολόγηση στην Ελλάδα. Είναι ιδιαίτερης σημασίας να τονιστεί ότι τα αδειοδοτημένα νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί εκτός Ελλάδας θα φορολογούνται για σκοπούς εταιρικής φορολογίας στην χώρα όπου έχουν την έδρα τους δυνάμει των Ευρωπαϊκών φορολογικών ρυθμίσεων. Σε διαφορετική περίπτωση, θα δημιουργούνταν σοβαρές ανησυχίες για διπλή φορολόγηση, το οποίο θα ήταν παράνομο και άδικο για τους αλλοδαπούς παρόχους τυχερών παιχνιδιών. Προτείνουμε στην Ελληνική κυβέρνηση να αφαιρέσει τις φορολογικές διατάξεις που ενδέχεται να δημιουργήσουν μια τέτοια κατάσταση.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο το καθεστώς της φορολογίαςπαραμένει στο 35%, το οποίο είναι το υψηλότερο ποσοστό φόρου επί μικτών κερδών (GGR) στην Ευρώπη. Φόρος 35% επί του μικτού κέρδους (GGR), δεν εφαρμόζεται σε καμία άλλη χώρα της ΕΕ. Το ποσοστό αυτό θα καταστήσει τη νεοσυσταθείσα αγορά μη ελκυστική και θα αποθαρρύνει τους παρόχους διαδικτυακών ρυχερών παιγνίων από το να υποβάλουν αίτηση για τη χορήγηση άδειας. Ως απότέλεσμα, η Κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να κατευθύνει τους χρηστές στην νόμιμη αγορά.
Μια μελέτη της Copenhagen Economics δείχνει, ότι ο ιδανικός φορολογικός συντελεστής επιτυγχάνεται, όταν το κράτος δεν μπορεί να αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή χωρίς μείωση/απώλεια εσόδων. Αυτό σημαίνει, ότι όσο χαμηλότερο το ποσοστό των παικτών που στρέφονται στην νόμιμη αγορά, τόσο χαμηλότερα είναι και τα φορο¬λογικά έσοδα: «τα μέγιστα φορολογικά έσοδα στην αγορά τυχερών παιχνιδιών επιτυγχάνονται όταν το κράτος δεν μπορεί να αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή χωρίς να λάβει χαμηλότερα έσοδα, λόγω της μείωσης του εύρους των τυχερών παιχνιδιών και της μείωσης του αριθμού των παικτών που παίζουν στην νόμιμη αγορά». «Σε χώρες με το υψηλότερο φορολογητέο κατά κεφαλήν εισόδημα, η φορολογία είναι 15% και 20% αντίστοιχα. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο εύρος των τυχερών παιχνιδιών. Οι υψηλοί φορο¬λογικοί συντελεστές σημαίνουν επίσης, ότι το ποσοστό των παικτών που θα στραφούν στην νόμιμη αγορά θα μειωθεί, συνεπώς θα μειωθεί και το εύρος φορολογήσιμων προιόντων. Οι συνέπειες αυτών των δύο επιπτώσεων είναι η μείωση των φορολογικών εσόδων.»
Όπως αναφέρεται στο προοίμιο του νομοσχεδίου, η Ελλάδα επιδιώκει να ακολουθήσει παραδείγματα βελτίστων πρακτικών σε άλλα κράτη-μέλη. Επομένως θα θέλαμε να τονίσουμε στις ελληνικές αρχές ότι πρέπει να στοχεύσουν στην εξισορρόπηση του φορολογικού συντελεστή και του ποσοστού της κατεύθυνσης των παικτών στην νόμιμη αγορά. Για παράδειγμα, η Ισπανία πρόσφατα μείωσε το φορολογικό συντελεστή επί μικτού κέρδους από 25% σε 20%, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό των παικτών στην νόμιμη αγορά. Όσο υψηλότερο το ποσοστό των παικτών που επιλέγουν την νόμιμη αγορά, τόσο μεγαλύτερη και η προστασία τους και τόσο μεγαλύτερα και τα φορολογικά έσοδα.
Η EGBA καλεί το Υπουργείο να αναθεωρήσει τον φορολογικό συντελεστή, καθώς η υψηλή αυτή φορολογία είναι επιζήμια για την προσέλκυση φορέων στην νόμιμη αγορά και ως εκ τούτου για την κατεύθυνση των παικτών προς αυτήν.