Άρθρο 22 – Όροι χορήγησης μικροχρηματοδότησης

1. Η μικροχρηματοδότηση, με την επιφύλαξη της παρ. 3, δεν εξασφαλίζεται με ενοχική ή εμπράγματη ασφάλεια και δεν υπερβαίνει το όριο των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ, για κάθε δικαιούχο

2. Ο ίδιος δικαιούχος μπορεί να λαμβάνει από ένα ή περισσότερα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων νέα μικροχρηματοδότηση σε ποσό που προστίθεται στο υπόλοιπο υπό την προϋπόθεση ότι το συνολικό ποσό της αρχικής και της νέας μικροχρηματοδότησης, ανεξαρτήτως του ιδρύματος χορήγησης, δεν υπερβαίνει το όριο της παρ. 1,
3. Το ίδρυμα μικροχρηματοδοτήσεων μπορεί να απαιτεί την ύπαρξη τριτεγγυητή πριν τη χορήγηση επιχειρηματικής μικροχρηματοδότησης.

4. Η ελάχιστη διάρκεια αποπληρωμής της χορηγηθείσας μικροχρηματοδότησης είναι δώδεκα (12) μήνες.

5. Η μέγιστη διάρκεια αποπληρωμής των προϊόντων μικροχρηματοδοτήσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει, τα δέκα (10) έτη.

6. Τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων ελέγχουν, πριν τη χορήγηση κάθε μορφής μικροχρηματοδότηση του άρθρου 18, αν τηρείται ο σκοπός αυτής, καθώς και οι προϋποθέσεις του παρόντος και απαιτούν σχετικά αποδεικτικά έγγραφα από τον δικαιούχο. Ειδικά για την τήρηση του ορίου μικροχρηματοδοτήσεων ο δικαιούχος υπογράφει σχετική υπεύθυνη δήλωση με την οποία παράλληλα συναινεί στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ ιδρυμάτων μικροχρηματοδοτήσεων και πιστωτικών ιδρυμάτων που αφορούν αποκλειστικά τη χορήγηση σε αυτόν μικροχρηματοδότησης, εφόσον κριθεί αναγκαίο για την επιβεβαίωση της τήρησης του ορίου της παρ. 1.

  • 23 Ιανουαρίου 2019, 10:19 | Δήμητρα

    να υπάρχει η δυνατότητα παροχής ενοχικών εξασφαλίσεων, σε οποιοδήποτε στάδιο παροχής της μικροπίστωσης. Το σημείο 1. Βρίσκεται σε αντίφαση με το σημείο 3.

    Να διαγραφεί το σημείο 2, καθώς η Υπεύθυνση δήλωση από το δικαιούχο δε διασφαλίζει την ορθότητα της δήλωσης του δικαιούχου και είναι εκτός σκοπού δραστηριότητας των ιδρυμάτων να ανταλλάσσουν σχετικές πληροφορίες ( εκτός και αν υπάρχει πρόβλεψη για τη δημιουργία βάσης μικροπιστώσεων που θα μπορεί να ελέγχει κάθε ίδρυμα πριν την παροχή μικροπίστωσης σε ένα δικαιούχο).

    Σημείο 6: να διαγραφεί η αναφορά για την τήρηση των ορίων.
    Τα ιδρύματα δεν ελέγχουν πριν την χρηματοδότηση την εκπλήρωση του σκοπού και την τήρηση των σχετικών προϋποθέσεων αλλά μετά τη χρηματοδότηση, ιδίως δε σε περιπτώσεις χρηματοδοτήσεις Κ/Κ.

  • 23 Ιανουαρίου 2019, 09:31 | VIVA ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

    Προτεινόμενη αναδιατύπωση παρ. 6: Τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων ελέγχουν, πριν τη χορήγηση κάθε μορφής μικροχρηματοδότηση του άρθρου 18, αν τηρείται ο σκοπός αυτής, καθώς και οι προϋποθέσεις του παρόντος και απαιτούν σχετικά αποδεικτικά έγγραφα από τον δικαιούχο. Ειδικά για την τήρηση του ορίου μικροχρηματοδοτήσεων ο δικαιούχος υπογράφει σχετική υπεύθυνη δήλωση με την οποία παράλληλα συναινεί στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ ιδρυμάτων μικροχρηματοδοτήσεων και παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του ν. 4537/2018 που αφορούν αποκλειστικά τη χορήγηση σε αυτόν μικροχρηματοδότησης, εφόσον κριθεί αναγκαίο για την επιβεβαίωση της τήρησης του ορίου της παρ. 1.

    Τεκμηρίωση: Ο Ν 4537/2018 (ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 2015/2366/ΕΕ για τις υπηρεσίες πληρωμών)που αντικατέστησε τον προγενέστερο νόμο 3862/2010 εισάγει την έννοια του «παρόχου υπηρεσιών πληρωμών» ήτοι Πιστωτικά ιδρύματα, Ιδρύματα Πληρωμών και Ιδρύματα Ηλεκτρονικού Χρήματος. Οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ αυτών είναι αδικαιολόγητη και δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των εν λόγω παρόχων υπηρεσιών πληρωμών. Ως εκ τούτου επιβάλλεται η αναδιατύπωση με το προτεινόμενο κείμενο.

  • 22 Ιανουαρίου 2019, 21:24 | Ιωάννης Κοντουλας

    Η ελάχιστη διάρκεια του δανείου θα πρέπει να αποτελεί απόφαση του δανειολήπτη ή να μειωθεί σε 15 ημέρες ή ένα μήνα (1) για να καλύψει τις ανάγκες λήψης μικροχρηματοδότησης μισθωτών και συνταξιούχων

  • 22 Ιανουαρίου 2019, 21:08 | ANASTASIA

    Η αναφερόμενη δυνατότητα τριτεγγύησης είναι νομικά ενοχική εξασφάλιση, ως εκ τούτου θα πρέπει να αποφασισθεί ή δεν θα εξασφαλίζεται με ενοχικές ασφάλειες ή θα εξασφαλίζεται με εγγύηση τρίτου προς τον δανειολήπτη προσώπου.
    Η εκ του νόμου παράθεση χαρακτηριστικών των προίόντων μικροπίστωσης δεν είναι ορθή. Θα πρέπει η δημιουργούμενη αγορά αυτών των προϊόντων ελέυθερα να δημιουργήσει προϊόντα στο πλαίσιο των κανόνων που έχει θέσει η ΕΕ και λειτουργούν παγκοσμίως.
    Η παράγραφος 6 θα πρέπει να ελεγχθεί ως προς την τήρησή της εκ μέρους των τραπεζών στο πλαίσιο των κανόνων τραπεζικού απορρήτου, αλλά και του κινδύνου που ενέχει η απλή υπέυθυνη δήλωση του δανειολήπτη.
    Η εκ του νόμου δυνατότητα των ιδρυμάτων να γίνουν μέλη του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του θα βοηθούσε.

  • Θα πρέπει να προστεθεί παράγραφος για την ρητή απαλλαγή των μικροδανείων απο την εισφορά του 0,6% του ν.128/75, εκτός και εάν κριθεί ότι αυτή η εισφορά καλύπτει το κόστος εποπτείας αυτών των οργανισμών από τον όποιο εποπτικό οργανισμό (ΤτΕ ή όποιον ορισθεί), όποτε πρέπει να γίνει σχετική διαγραφή της σχετικής πρόνοιας στην παράγραφο 3 του άρθρου 15 του παρόντος.

    Επίσης θα πρέπει να αναγραφεί ρητώς ότι τα εν λόγω δάνεια δεν υπάγονται σε τέλος χαρτοσήμου και εξομοιώνονται με το καθεστώς ΦΠΑ για τις τραπεζικές χορηγήσεις, όπως αυτό εκάστοτε ισχύει.

    Στο άρθρο 23 του ΚΦΕ (Ν.4172/2013) αναφέρεται ότι όταν η επιχείρηση λαμβάνει δάνεια από τρίτους, οι τόκοι τους δεν εκπίπτουν φορολογικά εφόσον δεν αφορούν τραπεζικά δάνεια, διατραπεζικά δάνεια, ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες κατά το ποσό που υπερβαίνουν τους τόκους από το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις (όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού). Προτείνουμε τα δάνεια που λαμβάνει επιχείρηση από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων, να αντιμετωπίζονται όπως και τα λοιπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αν αυτό δεν συμβεί και εφόσον τα επιτόκια χορηγούμενων δανείων από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων είναι μεγαλύτερα από το συγκρινόμενο, μέρος των τόκων δεν θα εκπίπτει από τις επιχειρήσεις με αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση όμοιων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Επίσης, ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα στις επιχειρήσεις που θα λαμβάνουν δάνεια από τα νεοσυσταθέντα ιδρύματα, καθώς οι διατάξεις θα χρήζουν ερμηνευτικών ζητημάτων από τις φορολογικές αρχές, αν δηλαδή τα τραπεζικά δάνεια θα περιλαμβάνουν ή όχι και τα προαναφερόμενα δάνεια. Οπότε θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια στο παρόν νομοσχέδιο, έτσι ώστε για τους τόκους των δανείων που θα χορηγούνται από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων, να έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους των τραπεζικών και διατραπεζικών δανείων.

    Θα πρέπει να διευκρινισθεί στην παράγραφο 2 του άρθρου 22 εάν θα είναι αποδεκτή η δυνατότητα ενός ωφελούμενου να λάβει ένα μικροδάνειο με σκοπό να εξωφλήσει ένα υφιστάμενο μικροδάνειο από άλλο ίδρυμα. Επίσης για την τήρηση αυτού του ορίου, θα πρέπει όλα αυτά τα ιδρύματα να συμβληθούν με τον Τειρεσία, τόσο για να λαμβάνουν πληροφορίες όσο και για να τις καταχωρούν.

    Επίσης θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι το όριο που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο αφορά μόνο χορηγήσεις από ιδρύματα και όχι υφιστάμενα τραπεζικά δάνεια που μπορεί να έχει λάβει κάποιος δικαιούχος. Για παράδειγμα μια επιχείρηση με υφιστάμενο τραπεζικό δάνειο ύψους 15.000€, θα μπορεί να λάβει ένα μικροδάνειο από ένα ίδρυμα μικροχρηματοδοτήσεων ύψους 25.000€ ή θα πρέπει να περιοριστεί σε εκταμίευση ύψους 10.000€; Ακόμα ένα ίδρυμα που μπορεί να παρέχει συνδυαστικά τις προτεινόμενες χρηματοδοτήσεις του άρθρου 18 (π.χ. ανοιχτό δάνειο μαζί με μίσθωση εξοπλισμού), το σύνολο τους δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 25.000€; Εκτιμούμε ότι τέτοιο περιορισμοί δεν θα πρέπει να υπάρχουν, καθώς σύμφωνα με την πολιτική πίστωσης του κάθε ιδρύματος, θα κρίνεται το ύψος έκθεσης ανά δικαιούχο. Σήμερα κανένας δεν έχει συνεργασία με μια μόνο τράπεζα ή άλλο πάροχο πίστωσης. Οπότε τέτοιο περιορισμοί οδηγούν σε μεγαλύτερες απαιτήσεις εποπτείας. Αντίθετα είναι ευθύνη του κάθε ιδρύματος να διαχειριστεί το όριο πίστωσης που θέλει να αναλάβει, σύμφωνα με την πολιτική του και το αποδεκτό ρίσκο.

    Επίσης θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η συμμετοχή των ιδρυμάτων στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, τόσο ως προς την λήψη πληροφοριών αλλά και προς την καταχώρηση των χορηγούμενων. Μπορεί να είναι ιδιωτική εταιρεία, με μετόχους τις τράπεζες και εποπτεία από την ΤτΕ, αλλά θα πρέπει να υποχρεωθεί από τον νόμο να δεχθεί, αυτά τα ιδρύματα.

    Θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για την αποφυγή εισόδου κερδοσκόπων στην αγορά, μέσω διαδικτυακών εταιρειών παροχής μικροδανείων, χωρίς καμία φυσική επαφή με τον δανειολήπτη. Είναι πραγματικότητα στην Ευρώπη η ύπαρξη τέτοιων «καρχαριών», όπου με το πάτημα ενός πλήκτρου, χορηγούν δάνεια μέχρι 1.000€, με δεκάδες κρυφές χρεώσεις και πραγματικό επιτόκιο πάνω από 100% ετησίως. Σε αρκετές χώρες έχουν νομοθετηθεί ανώτατα πλαφόν επιτοκίου, τα οποία όμως δεν λειτούργησαν (ανέβηκαν υπέρμετρα οι προμήθειες και έξοδα φακέλου). Οπότε αυτό που προτείνουμε είναι είτε
    • Να τεθεί ένα ανώτατο όριο κόστους στο άληκτο υπόλοιπο του δανείου, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει τόκους, προμήθειες, ποινές καθυστέρησης, κόστος υπηρεσιών υποστήριξης, κ.α., και δεν θα ξεπερνάει το 20% του υπολοίπου του δανείου, το οποίο θα ελέγχεται από την εποπτεύουσα αρχή μέσω του μητρώου (υποχρεωτική ανάρτηση αυτών των πληροφοριών) ή
    • Να τεθεί ένα ανώτατο όριο επιτοκίου στο διπλάσιο του επιτοκίου των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό ανακοινώνεται τακτικά από την ΤτΕ (είναι το πλέον αδύνατο σενάριο ή επιλογή, αλλά συμβαίνει σε άλλες χώρες)
    • Να καθοριστεί περιορισμός στα διανεμόμενα κέρδη των ιδρυμάτων μικροχρηματοδότησης, μέχρι το 35% των EBIDA τους, έτσι ώστε αφενός να αποθαρρύνονται οι κερδοσκόποι και αφετέρου να διασφαλίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των ιδρυμάτων. Άλλωστε αυτό το όριο ορίζεται και στην σχετική νομοθεσία για τα ΚΑΛΟ.

    Τα ελάχιστα και μέγιστα όρια στην αποπληρωμή στις παραγράφους 4 & 5 του παρόντος άρθρου, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Έτσι όπως είναι γραμμένος ο νόμος, αποκλείει την δυνατότητα πρόωρης αποπληρωμής εντός του έτους (εάν κάποιος επιθυμεί να πάρει και να εξωφλήσει ένα δάνειο εντός 6 μηνών, γιατί να απαγορεύεται να το κάνει;).

  • 21 Ιανουαρίου 2019, 12:33 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Άρθρο 22
    Παράγραφος 4
    Υπάρχει η δυνατότητα για early repayment ανεξαρτήτως της ελάχιστης διάρκειας αποπληρωμής κι αν ναι θα υπάρχει penalty;

  • 21 Ιανουαρίου 2019, 11:15 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Άρθρο 22
    Παράγραφος 2
    Να ορισθεί πιο ξεκάθαρα το όριο των 25.000 ευρώ:
    – Υπόλοιπο: ονομαστικό (αρχικό ποσό δανείου που έλαβε πχ 15.000 κι ακόμη δεν έχει αποπληρώσει, οπότε δεν μπορεί να αιτηθεί για έξτρα 10.000 ) ή outstanding balance (τί υπόλοιπο δεν έχει ακόμη αποπληρώσει ο πελάτης πχ 5.000 ευρώ, οπότε και μπορεί να πάρει 2ο δάνειο 20.000 ευρώ)
    – Εάν κάποιος έχει πάρει ένα δάνειο 25.000 ευρώ και το έχει αποπληρώσει, «μηδενίζει το κοντέρ» ή ιστορικά έχει φτάσει αθροιστικά στο ανώτατο όριο και δεν μπορεί να ξανα-υποβάλει αίτηση χρηματοδότησης;

  • 18 Ιανουαρίου 2019, 13:24 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Άρθρο 22
    Παράγραφος 4
    Η ελάχιστη διάρκεια αποπληρωμής να οριστεί στους 6 μήνες. Υπάρχουν επιχειρηματικά δάνεια μικρής αξίας πχ 3.000 ευρώ που αποπληρώνονται στους 6 μήνες.

  • 18 Ιανουαρίου 2019, 13:58 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Άρθρο 22
    Παράγραφος 6
    Τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων θα έχουν άμεση πρόσβαση στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για έλεγχο πιστοληπτικής ικανότητας των υποψήφιων δανειοληπτών; Ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ συνυπολογίζεται στα «πιστωτικά ιδρύματα» που αναφέρει η παράγραφος; Πρέπει να γίνει ξεκάθαρη αναφορά για τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και την άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες του.

  • 18 Ιανουαρίου 2019, 12:44 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    Άρθρο 22
    Παράγραφος 2
    – Μπορεί το ίδιο ΑΦΜ να λάβει ταυτόχρονα επιχειρηματικό και προσωπικό μικροδάνειο ; Απαιτείται η αποπληρωμή του ενός για αίτηση σε άλλου; Αν γίνεται τότε το συνολικό όριο ξεπερνάει τα 25.000 ευρώ.

  • σχετικά με το θέμα δημιουργίας εταιρειών χορήγησης μικροπιστώσεων/μικροδανείων, και τους δικαιούχους χρηματοδότησης παρακαλούμε πολύ να εξετάσετε τη περίπτωση να δίνεται χρηματοδότηση σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις

    1.αληθινά μικρομεσαίες λχ με τζίρο μέχρι 150χιλ € για να πάρουν προτεραιότητα και λιγότερα απο 4 άτομα προσωπικό ΚΙ ΟΧΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΕ 5 ΕΚ ΤΖΙΡΟ ΚΑΙ 100 ΑΤΟΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ)
    2.να χρηματοδοτούνται άνευ εχεγγύων και αλλων εγγυήσεω και με προσκόμιση ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΤΕΘΟΥΝ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΦΟΡΕΑ ΠΟΥ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΔΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΣΠΑ. (σαν εκχωρηση σύμβασης και να επιβάλεται ολες οι προκυρήξεις να το προπβλέπουν χωρίς να ειναι στη διακριτική ευχέρεια της αναθέτουσας αρχής για ευνόητους λόγους)
    κι αυτό διότι σημερα βάση του ΠΔ 4412/16 για να συμμετάσχουμε σε διαγωνιστική διαδικασία δημοσίου (λχ για ιατρικά μηχανήματα) πρέπει να καταθέσουμε εγγυητικές (συμμετοχής και καλής εκτέλεσης) οταν απο το ΔΗΜΟΣΙΟ δεν δινονται καν εγγυήσεις ακόμη κι αν το κονδύλιμε το οποίο επιχορηγείται το εργο/η προμήθεια στην αναθέτουσα αρχή ειναι απο ΕΣΠΑ!Ετσι δεν μπορούμε να εισάγουμε (αφου λογω δυσπιστίας που εχει δημιουργήσει η χωρα μας τα ευρωπαικά εργοστάσια απαιτούν προπληρωμή), οι τράπεζες δεν μας χορηγούν αν δεν εχουμε εχέγγυα,οπότε ενας φαύλος κύκλος με αποτέλεσμα να μην συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς και να δημιουργείται τελικά ελάχιστος ανταγωνισμός (οπότε έχει ζημία το δημόσιο) και να μην αναπτύσσετε η οικονομία, η απασχόληση κτλ.
    ΕΤΣΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΜΜΕΣΩΣ ΘΑ» ΑΥΤΟΕΓΓΥΑΤΑΙ».

    3.Επίσης με τη παρούσα κατάσταση ωθείτε στην ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ με μεγάλες επιχειρήσεις που απο το παρελθον είχαν κερδίσει κι εχουν σπίτια/κτίρια να βάλουν τωρα τα εχέγγυα που ζητούν οι συστημικές τράπεζες ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΑΝΕΙΑ, ενω στις μικρομεσαιες δεν δινουν αν δεν ειχαν κάνει περυσι τζίρους ή δεν είχαν εχέγγυα…..ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ-ΔΩΣΤΕ ΑΝΑΝΑ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ!!!!

  • 14 Ιανουαρίου 2019, 17:53 | ΒΛΑΧΟΣ ΗΛΙΑΣ

    ΓΙΑ ΑΡΘΡ.22 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΓΥΗΣΗ. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΑ ΩΦΕΛΗΜΑΤΑ ΔΙΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ »ΑΜΟΛΥΝΤΟΙ» ΚΑΙ ΛΕΥΚΕΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ»ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ ΓΙΑ ΕΓΓΥΗΤΕΣ. ΕΓΓΥΗΣΗ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΤΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ . 1 ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ. 2. ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΟΦΟΡΕΣ ΟΙ 3 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ. 3. ΑΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΝ ΕΓΓΥΗΤΗ.

  • 11 Ιανουαρίου 2019, 05:28 | ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΜΟΒΙΔΗΣ

    Καλησπέρα σας,
    Θα ήθελα να αναφέρω για το θέμα δημιουργίας εταιρειών χορήγησης μικοπιστώσεων/μικροδανείων,
    ότι θα ήταν πολύ ωφέλιμο για την κοινωνία να μελετηθεί να έχουν πρόσβαση σε μικροχρηματοδότηση όσοι δεν μπορούν να πάρουν δάνειο από τις τράπεζες. Ο αποκλεισμός που έχει δημιουργηθεί λόγω οφειλών (από λάθος-από ανάγκη-από αίτια της οικονομικής κρίσης) δεν θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην ανάπτυξη νέων ιδεών και πρόσβαση όλων στην αγορά εργασίας. Να μπορεί δηλαδή να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία , χωρίς σκληρούς όρους και εγγυήσεις , σε όλους αυτούς τους νέους δυνητικούς επιχειρηματίες να υλοποιήσουν τις ιδέες τους, να αναπτύξουν τοπικές αγορές και οικονομίες, να αυξήσουν τις νέες θέσεις εργασίας ,τις ασφαλιστικές εισφορές στα ταμεία, και να λειτουργήσουν σαν κομμάτι της κοινωνίας και όχι στο περιθώριο που τους φέρνει η μη πρόσβαση σε κεφάλαια. Η νέα αυτή ιδέα λειτουργίας γραφείων/εταιρειών για μικροχρηματοδότηση θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις τράπεζας, να δίνει ευκαιρίες, να υλοποιεί σχέδια χωρίς περιορισμούς σε τομείς/κλάδους , που θα συντελούν την μακροπρόθεσμη αποπληρωμή των ποσών μικροδανεισμού με περιθώρια ανάπτυξης της επιχείρησης. Με αυτό τον τρόπο θα λυθούν πολλά και σημαντικά προβλήματα της κοινωνίας ,οικονομικά και ψυχολογικά αίτια περιθωριοποίησης ανθρώπων, αλλά και δημιουργία υγειούς και αποτελεσματικής απασχόλησης.
    Ευχαριστώ πολύ