Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ»Άρθρο 40 Μεταβατικές διατάξεις και έναρξη ισχύος

Άρθρο 40 Μεταβατικές διατάξεις και έναρξη ισχύος

Οι διατάξεις του παρόντος νόμου ισχύουν από τη δημοσίευση του νόμου εκτός αν άλλως ορίζεται στις επιμέρους διατάξεις του.

Σχόλια
  • 14 Νοεμβρίου 2019, 21:33 | Φλωρόπουλος Στυλιανός

    Σας αναφέρω κάποιες προτάσεις που θα έπρεπε να συμπεριλάβετε στο παρόν νομοσχέδιο «Φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο» όταν κατατεθεί στη Βουλή των Ελλήνων καθόσον δεν βρέθηκαν αντίστοιχες διατάξεις στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.
    Αρχικά, πρέπει η διάταξη του άρθρου 20 παρ. 3 του ν. 3842/2010 που αφορά τις συναλλαγές μεταξύ επαγγελματιών/επιχειρήσεων και ιδιωτών κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 13 του παρόντος νομοσχεδίου να αντικατασταθεί ως εξής: «3. Τα φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας τριακοσίων (300) ευρώ και άνω, που εκδίδονται για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, εξοφλούνται από τους λήπτες τους, αγοραστές των αγαθών ή των υπηρεσιών, αποκλειστικώς με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής, όπως ενδεικτικά άλλα όχι περιοριστικά τραπεζικό έμβασμα, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού. Δεν επιτρέπεται εξόφληση των στοιχείων αυτών με μετρητά». Επίσης οφείλουν να καθιερωθούν αντίστοιχες διατάξεις για τις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών καθόσον δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιος περιορισμός ως προς τον τρόπο εξόφλησής τους. Είναι ιδιαιτέρως οξύμωρο να μην απαιτείται η διατραπεζική εξόφληση των συναλλαγών μεταξύ ιδιωτών, ειδικότερα όταν πληθώρα των συναλλαγών αυτών είναι πολλές χιλιάδες ευρώ όπως αγοραπωλησία οχημάτων και αγοραπωλησία ακινήτων. Ως εκ τούτου, απαιτείται άμεση νομοθετική πρωτοβουλία για τη διατραπεζική εξόφληση των συναλλαγών μεταξύ ιδιωτών και τη μείωση του ποσού για διατραπεζική εξόφληση των συναλλαγών μεταξύ επαγγελματιών/επιχειρήσεων και ιδιωτών όπως αναγράφω αναλυτικά και στο σχόλιό μου στο άρθρο 13.
    Εν συνεχεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 του Κ.Φ.Δ. ορίζεται ότι: «1. Για καθεμία από τις παρακάτω παραβάσεις επιβάλλεται πρόστιμο στον φορολογούμενο ή οποιοδήποτε πρόσωπο, εφόσον υπέχει αντίστοιχη υποχρέωση από τον Κώδικα ή τη φορολογική νομοθεσία που αναφέρεται στο πεδίο εφαρμογής του: … ιε) δεν εκδίδει λογιστικά αρχεία ή εκδίδει ή λαμβάνει ανακριβή λογιστικά αρχεία (παραστατικά), για πράξεις που δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α., … 2. Τα πρόστιμα για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται ως εξής: … η) πεντακόσια (500) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος, και χίλια (1.000) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, αν ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στις περιπτώσεις ιε’ και ιστ’ της παραγράφου 1, …» ενώ με τις διατάξεις του άρθρου 58Α του Κ.Φ.Δ. ορίζεται ότι: «Για παραβάσεις σχετικές με τον φόρο προστιθέμενης αξίας οι οποίες διαπιστώνονται κατόπιν ελέγχου, επιβάλλονται τα ακόλουθα πρόστιμα: «1. Σε περίπτωση μη έκδοσης φορολογικού στοιχείου ή έκδοσης ή λήψης ανακριβούς στοιχείου για πράξη που επιβαρύνεται με ΦΠΑ, επιβάλλεται πρόστιμο πενήντα τοις εκατό (50%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα. Το πρόστιμο αυτό δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των πεντακοσίων (500) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος. Σε περίπτωση διαπίστωσης, στο πλαίσιο μεταγενέστερου ελέγχου, εκ νέου διάπραξης της ίδιας παράβασης, εντός πενταετίας από την έκδοση της αρχικής πράξης, επιβάλλεται πρόστιμο εκατό τοις εκατό (100%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα, το οποίο δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των πεντακοσίων (500) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των χιλίων (1.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος. Στην περίπτωση κάθε επόμενης ίδιας παράβασης στο πλαίσιο μεταγενέστερου ελέγχου εντός πενταετίας από την έκδοση της αρχικής πράξης, επιβάλλεται πρόστιμο διακόσια τοις εκατό (200%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα, το οποίο δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των χιλίων (1.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.»
    Βάσει των ανωτέρω προκύπτει ότι για ίδιες παραβάσεις, ήτοι τη μη έκδοση φορολογικού στοιχείου για πράξεις που δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. το πρόστιμο ανέρχεται σε πεντακόσια (500) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος, και χίλια (1.000) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, αν ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος, ενώ για πράξεις που επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. το πρόστιμο αυτό δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των πεντακοσίων (500) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος, δηλαδή για την ίδια παράβαση επιβάλλονται διαφορετικά πρόστιμα.
    Συνεπώς, θα έπρεπε να γίνει αντικατάσταση των διατάξεων προκειμένου να επιβάλλεται επιπροσθέτως και πρόστιμο του άρθρου 54 του Κ.Φ.Δ. (δηλαδή για την καθαρή αξία του φορολογικού στοιχείου) για τις πράξεις που επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. το οποίο θα ανέρχεται στο ίδιο ποσό, ήτοι σε πεντακόσια (500) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος, και χίλια (1.000) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, αν ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στο πλαίσιο της αρχής της ισότητας, πλέον του προστίμου του άρθρου 58Α του Κ.Φ.Δ. το οποίο αφορά τον Φ.Π.Α..
    Περαιτέρω, να εξετάσετε το ύψος των προστίμων της μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, καθόσον σε σχέση με τα πρόστιμα για αδήλωτη εργασία (άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 4554/2018 που τροποποιήσατε πρόσφατα με τον ν. 4635/2019 – όταν διαπιστώνεται η μη αναγραφή εργαζομένου σε ισχύοντα πίνακα προσωπικού που τηρείται από τον εργοδότη, επιβάλλεται στον εργοδότη πρόστιμο ποσού δέκα χιλιάδων πεντακοσίων (10.500) ευρώ για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο και αν, εντός δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την ημέρα του ελέγχου, ο εργοδότης προβεί στην πρόσληψη του εργαζομένου ή των εργαζομένων που διαπιστώθηκαν, ως αδήλωτοι, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης διάρκειας τουλάχιστον δώδεκα (12) μηνών, το πρόστιμο της παραγράφου 1 του άρθρου 5 ορίζεται στο ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ) είναι πολύ μικρότερα.
    Επιπροσθέτως, από τη δημοσίευση του ν. 4337/2015, ήτοι από τις 17.10.2015, έχουν καταργηθεί τα πρόστιμα έκδοσης ή λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων, δηλαδή δεν επιβάλλονται πρόστιμα για τις περιπτώσεις αυτές. Παρακαλώ πολύ, να εξετάσετε και να επαναφέρετε άμεσα τα πρόστιμα αυτά, καθόσον δεν είναι δυνατόν ουσιαστικά να επιβραβεύεται – με τη μη επιβολή προστίμων – ο εκδότης ή λήπτης εικονικών φορολογικών στοιχείων.

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 19:52 | Συντονιστική Επιτροπή για τη Μισθολογική Εξομοίωση μέσω της Διεκδίκησης της Προσωπικής Διαφοράς σε ΑΑΔΕ – ΥΠΟΙΚ

    Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε για μια άδικη κατάσταση, η οποία εξελίσσεται στο Υπουργείο Οικονομικών εδώ και ένα χρόνο και ταυτόχρονα ζητάμε την επίλυση του ζητήματος.
    Είμαστε νέοι υπάλληλοι, διορισμένοι από προκηρύξεις του ΑΣΕΠ και μεταταχθέντες από άλλους φορείς του Δημοσίου, στο Υπουργείο Οικονομικών και την ΑΑΔΕ. Όλοι μας μπήκαμε στις υπηρεσίες μας μετά την ψήφιση του νόμου 4569/2018 το περασμένο φθινόπωρο, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουμε την προσωπική διαφορά του συγκεκριμένου Υπουργείου, όπως οι παλαιότεροι συνάδελφοί μας (και πιο συγκεκριμένα όσοι είχαν μπει σε υπηρεσίες του Υπουργείου μέχρι 11/10/2018).
    Η μη επίλυση του προβλήματος έως σήμερα συμβάλλει στην συνέχιση μιας άδικης και άνισης κατάστασης όπου συνάδελφοι με τα ίδια προσόντα και με το ίδιο αντικείμενο, παρουσιάζουν διαφορετικές μισθολογικές απολαβές, κάτι το οποίο είναι ενάντια και στο Σύνταγμα της χώρας.
    Ταυτόχρονα, λόγω αυτής της κατάστασης την ίδια στιγμή εντείνεται το πρόβλημα και της υποστελέχωσης στις υπηρεσίες του Υπουργείου. Αρκετοί συνάδελφοι που προσλήφθηκαν το τελευταίο έτος έχουν ήδη παραιτηθεί ή άλλοι δεν αποδέχτηκαν καν τον διορισμό τους λόγω έλλειψης οικονομικού κινήτρου. Την ίδια στιγμή που υπάρχουν αυξανόμενες ανάγκες κατά τα λεγόμενα της ίδιας της Διοίκηση της ΑΑΔΕ και της ηγεσίας του ΥΠΟΙΚ, τα κενά αδυνατούν να καλυφθούν.
    Συμπληρωματικά, στις 24/10/2019, με το άρθρο 221 του νόμου 4635/2019 ψηφίστηκε η απόδοση της προσωπικής διαφοράς για το προσωπικό ΕΕΠ της ΕΕΑ του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, όταν για τους ίδιους τους υπαλλήλους του ΥΠΟΙΚ υπάρχει πλήρης αδιαφορία.
    Διεκδικούμε την απόδοση της προσωπικής διαφοράς για όλους τους νέους συναδέλφους του ΥΠΟΙΚ-ΑΑΔΕ προκειμένου να δοθεί λύση σε αυτό το φλέγον ζήτημα και ζητάμε από την ηγεσία του Υπουργείου να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημά μας.

    Συντονιστική Επιτροπή για τη Μισθολογική Εξομοίωση μέσω της Διεκδίκησης της Προσωπικής Διαφοράς σε ΑΑΔΕ – ΥΠΟΙΚ

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 15:36 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

    Παράταση χρονικού ορίου εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν.4389/2016 για τη φορολογική απαλλαγή της ωφέλειας η οποία προκύπτει από διαγραφή χρέους
    Με το άρθρο 31 του υπό διαβούλευση φορολογικού νομοσχεδίου δίδεται παράταση μέχρι και την 31.12.2019, η οποία κρίνεται τελείως ανεπαρκής, αφού λήγει σε 1,5 μήνα.
    Προτείνεται η παράταση να οριστεί μέχρι την 31.12.2023.
    Η παράταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να υπάρξει η αναγκαία και μετά την 31.12.2019 δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν. 4389/2016 που προβλέπουν ότι δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια νομικού προσώπου που προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία διαχείρισης από δάνεια και πιστώσεις του ν. 4354/2015 (Ε.Δ.Α.Δ.Π.) στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης.
    Επίσης, το μέτρο αυτό θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων» και στην επιδιωκόμενη αναγκαία αναδιάρθρωση των τραπεζικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων της χώρας μας.
    2) Παράταση της προθεσμίας υποβολής αίτησης για υπαγωγή στη διαδικασία του Ν. 4469/2017 περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Δυνάμει του άρθρου 4 του ανωτέρω νόμου, η προθεσμία υποβολής αίτησης εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων λήγει την 31.12.2019.
    Προτείνεται, ως απολύτως αναγκαία η παράταση της άνω προθεσμίας έως την 31.12.2023, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν οι επιχειρήσεις στις συγκεκριμένες διατάξεις περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών και μετά την 31.12.2019.
    3) Διπλασιασμός του χρόνου συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Η σπουδαιότητα του διπλασιασμού του χρόνου επιτρεπτού συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων από πέντε (5) σε δέκα (10) έτη, είναι προφανής και έχει επισημανθεί από όλους τους φορείς της επιχειρηματικής κοινότητας.
    Η ενσωμάτωση της προτεινόμενης διάταξης στο υπό διαβούλευση και προς ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο είναι απολύτως αναγκαία, καθόσον θα βοηθήσει σημαντικά τον επιχειρηματικό κόσμο, την οικονομία και την απασχόληση γενικότερα. Συγκεκριμένα, θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις της χώρας μας, οι οποίες υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές κατά την περίοδο της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης 2009 έως 2018, να συμψηφίσουν τις εν λόγω φορολογικές ζημιές με τα αναμενόμενα κέρδη λόγω της ανάκαμψης της οικονομίας, ώστε να ενισχύσουν τη βιωσιμότητά τους και να προβούν σε νέες επενδύσεις.
    Για τους ανωτέρω λόγους, θεωρούμε απαραίτητο και εύλογο η έναρξη της περιόδου συμψηφισμού να ταυτίζεται με την έναρξη της οικονομικής κρίσης και να επιτρέπεται ο συμψηφισμός φορολογικών ζημιών από τη χρήση 2009.
    4) Τροποποίηση της διάταξης παραγράφου 5α του αρθρου 19 του Ν. 2859/2000 για τη δυνατότητα μείωσης της φορολογικής βάσης ΦΠΑ λόγω της ολικής ή μερικής μη πληρωμής του τιμήματος πωλήσεων από τον αγοραστή
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 355/2019 Αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι απολύτως αναγκαίο να τροποποιηθεί η ανωτέρω διάταξη, ώστε το σχετικό δικαίωμα μείωσης της βάσης ΦΠΑ να επεκταθεί κατά το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης του ΣτΕ και να αναγνωρίζεται από τις φορολογικές αρχές σε κάθε περίπτωση έκδοσης δικαστικής απόφασης, η οποία θα βεβαιώνει την εμπορική αφερεγγυότητα του αγοραστή και θα εξειδικεύει το μη καταβληθέν στον πωλητή ποσό από τον οφειλέτη αγοραστή.
    Επιπλέον, η παραγραφή του σχετικού δικαιώματος για υποβολή αιτήματος μειώσεως της φορολογητέας βάσης ΦΠΑ, να εκκινεί από το χρόνο δημοσίευσης της δικαστικής αποφάσεως, με την οποία καθίσταται βεβαία η μη είσπραξη του τιμήματος.
    5) Κατάργηση της διάταξης του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Παρά την κατάργηση του νόμου 2238/1994 από την έναρξη ισχύος του νέου ΚΦΕ (Ν. 4172/2013), εν τούτοις η εν λόγω διάταξη του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994, σύμφωνα με την παρ. 11 αρ.72 Ν.4174/2013 περί Κώδικος Φορολογικής Διαδικασίας, εξακολουθεί να καταλαμβάνει χρήσεις μέχρι 31.12.2013.
    Κατά την άνω διάταξη (άρθρο 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) επί ακυρώσεως φύλλου ελέγχου για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, κοινοποιουμένη το τελευταίο έτος της παραγραφής ή μετά την συμπλήρωση του χρόνου αυτής, η φορολογούσα Αρχή μπορεί να εκδώσει και να κοινοποιήσει νέο φύλλο ελέγχου εντός προθεσμίας ενός έτους από την άνω κοινοποίηση.
    Με βάση την διάταξη αυτή, η φορολογική Διοίκηση σε αρκετές περιπτώσεις ακυρώσεως για τυπικούς λόγους του φύλλου ελέγχου υπό των διοικητικών δικαστηρίων, επιδιώκοντας να διορθώσει, εν πολλοίς αθεράπευτες πλημμέλειές της , προβαίνει σε αλλεπάλληλες επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας επισωρεύοντας νέες πλημμέλειες και μεταθέτοντας επ’ αόριστο το χρόνο παραγραφής των οικείων φορολογικών χρήσεων.
    Η διατήρηση σε ισχύ της άνω διάταξης, η οποία παρέχει στη φορολογική Διοίκηση τη δυνατότητα απεριορίστων επαναλήψεων της ίδιας διαδικασίας φορολογικού ελέγχου που έχει ακυρωθεί με δικαστικές αποφάσεις, χωρίς τον ελάχιστο περιορισμό ως προς τον αριθμό (πλήθος) των επαναλήψεων ή του χρονικού ορίου αυτών (επιτρεπομένων απεριορίστως και μάλιστα μετά την επέλευση της παραγραφής σε βάρος του Δημοσίου) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το διαμορφωθέν, σήμερα, νομολογιακό καθεστώς και ειδικότερα μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αρ. 1738/2017 (Ολομέλειας ΣτΕ) και 172-173/2018.
    Κατά τη νομολογία, αλλά και με βάση το σκοπό του νόμου, αλλά και την λογική ερμηνεία της άνω διάταξης (άρθρου 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) ως εξαιρετικής φύσεως, η σχετική επανάληψη της διαδικασίας είναι δυνατό να διενεργείται εξαιρετικώς για μία (1) φορά μόνο και όχι ανεξαρτήτως του πλήθους των επαναλήψεων που τυχόν διενεργηθούν από τις φορολογικές αρχές.
    Οποιαδήποτε αντίθετη ερμηνεία, επιτρέπουσα στη φορολογική Διοίκηση αλλεπάλληλες και απεριόριστες εις το διηνεκές επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας, ακυρουμένης για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, ενέχει κατάφωρη καταχρηστικότητα, παραβιάζουσα θεμελιώδεις Συνταγματικές Αρχές.
    Επειδή η άνω διάταξη του άρθρου 84 παρ. 6 του Ν. 2238/1994 :
    α) αντίκειται στο άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος περί Αποτελεσματικής Δικαστικής Προστασίας , στη συνταγματική αρχή της Αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ.1) και στη συνταγματική αρχή Κράτους Δικαίου,
    β) επιτείνει στο έπακρο την ανασφάλεια των επιχειρήσεων ως προς τον χρόνο παραγραφής του δικαιώματος της φορολογικής Διοίκησης να προβεί σε έλεγχο και να επιβάλλει αβέβαιης εκτάσεως οικονομικές κυρώσεις, με σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία τους,
    για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται η άμεση Κατάργησή της.
    Επίσης, η κατάργηση της άνω διάταξης θα συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ Διοίκησης και επιχειρηματικού κόσμου, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για νέες μεγάλες επενδύσεις και επαναφορά της οικονομίας της χώρας μας σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

    ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 14:23 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΟΥΝΗΣ

    Αίτημα Ελληνικής Ένωσης Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛ.Ε.Τ.Ε.Α.) για ενσωμάτωση στο υπό διαβούλευση νέο φορολογικό νομοσχέδιο με τίτλο: «Φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο»:
    Μη Υπαγωγή σε Φ.Π.Α. των επαγγελματικών υπηρεσιών διαχείρισης που λαμβάνουν από τρίτους τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) του Ν.3029/2002

    Τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ )του Ν.3029/2002, λειτουργούν μέσα σε ένα ιδιαίτερα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που επιβάλλει την ύπαρξη συγκεκριμένων διαχειριστικών λειτουργιών (λογιστήριο, μηχανογράφηση, αναλογισμός, διαχείριση κινδύνων, εσωτερικός και εξωτερικός έλεγχος, επενδυτικές υπηρεσίες κλπ.) η δε κανονιστική τους συμμόρφωση για την εκπλήρωση του σκοπού τους ελέγχεται υποχρεωτικά από 3 εποπτικούς φορείς: Το Υπουργείο Εργασίας, την Εθνική Αναλογιστική Αρχή και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
    Οι δαπάνες των προαναφερθεισών λειτουργιών καθώς και η εποπτεία τους επισύρουν ένα σημαντικό κόστος το οποίο καλύπτεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων μελών του κάθε ΤΕΑ. Δεδομένου του γεγονότος ότι τα ΤΕΑ είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου είναι προφανές ότι κάθε δαπάνη που κατευθύνεται για τους ως άνω λειτουργικούς και εποπτικούς σκοπούς, ροκανίζει την εισφορά του εργαζόμενου και συνεπώς το τελικό ποσό που θα σωρευτεί σαν εφάπαξ παροχή ή σύνταξη στον ατομικό του αποταμιευτικό λογαριασμό.
    Πάγιο αίτημα της Ελληνικής Ένωσης Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛ.Ε.Τ.Ε.Α.) που έχει κατατεθεί επίσημα σε πρόσφατες συναντήσεις του Δ.Σ. της με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, είναι η κατάργηση του Φ.Π.Α. σε όλες τις αναγκαίες διαχειριστικές λειτουργίες των ΤΕΑ. Η υιοθέτηση του εν λόγω μέτρου αναμένεται να αποτελέσει ένα σημαντικό αναπτυξιακό μέτρο για την ενίσχυση του θεσμού της Επαγγελματικής Ασφάλισης, ενώ παράλληλα θα επιτρέψει στα ΤΕΑ να απορροφήσουν ευκολότερα το κόστος εφαρμογής επιπλέον κανονιστικών απαιτήσεων που προκύπτουν λόγω της επικείμενης ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341.

    Συνεπώς, στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο» η ΕΛ.Ε.Τ.Ε.Α. αιτείται όπως όλες οι πράξεις (υπηρεσίες) που εντάσσονται στην παραγωγική διαδικασία λειτουργίας και εργασίας των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, ως μη κερδοσκοπικών φορέων, να έχουν χαμηλό ή μηδενικό συντελεστή Φ.Π.Α.

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 13:47 | ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Προτείνεται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο να περιληφθεί διάταξη που να
    ΕΞΑΙΡΕΙ τους αστικούς οικοδομικούς συνεταιρισμούς που από το καταστατικό
    τους προκύπτει ότι δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα, δεν διαθέτουν
    περιουσιακά στοιχεία και δεν έχουν δυνατότητα πραγματοποίησης οικονομικών
    συναλλαγών από την επιβολή τέλους επιτηδεύματος.
    Η πρότασή μας στηρίζεται στην επιβολή του τέλους επιτηδεύματος σε όλους
    αδιακρίτως τους συνεταιρισμούς, άσχετα αν είναι κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα, όπως προκύπτει από την παρ. 3 ΠΟΛ 1216/2018.
    Ειδικότερα στο δικό μας οικοδομικό συνεταιρισμό με την επωνυμία «Παραθεριστικός Οικοδομικός Συνεταιρισμός Ο Σιμωνίδης», που σκοπό έχει την παροχή βοήθειας στα μέλη του για την αξιοποίηση κτήματος ιδιοκτησίας των μελών στη νήσο Κέα, συμβαίνουν τα εξής:
    1) Ο Συνεταιρισμός δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία, αφού το ακίνητο ανήκει στα μέλη και όχι στο συνεταιρισμό
    2) Δεν μπορεί να πραγματοποιεί με κανέναν και κανενός είδους οικονομική
    συναλλαγή, αφού αυτό δεν προβλέπεται στο καταστατικό του.
    3) Δεν μπορεί να πραγματοποιήσει το σκοπό του, αφού αυτό απαγορεύτηκε από
    τις αλλαγές στις πολεοδομικές διατάξεις.
    4) Δεν μπορεί να εισπράξει τις εισφορές των μελών του, αφού το ενδιαφέρον
    τους έχει μηδενιστεί λόγω της μη δυνατότητας εκπλήρωσης του σκοπού του.
    5) Δεν μπορεί να διαλυθεί, αφού προς τούτο απαιτείται αυξημένη απαρτία στις
    συνελεύσεις, που είναι αδύνατο να επιτευχθεί λόγω της ανυπαρξίας σκοπού
    και ενδιαφέροντος των μελών.
    6) Το σημαντικότερο : Δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει το
    τέλος επιτηδεύματος με αποτέλεσμα να δεσμεύονται από το κράτος οι
    τραπεζικοί λογαριασμοί των μελών του ΔΣ.
    Είναι φανερό ότι με τα παραπάνω δεδομένα η επιβολή τέλους επιτηδεύματος 1000
    Ευρώ το χρόνο είναι εντελώς άδικη και εξοντωτική. Προσέτι δε θέτει σε κίνδυνο και
    τα μέλη του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι
    παγιδευμένοι λόγω των παραπάνω δεδομένων.

  • 13 Νοεμβρίου 2019, 14:32 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΗ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΕ ΦΠΑ 100 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΕΥΡΩ – ΔΗΛΩΣΕΙΣ 100 ΚΑΙ 250 η 500 ΕΥΡΩ – ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΑΜΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ 2500 ΕΥΡΩ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΩΣΤΕ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΑΚΟΠΗ.ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΠΡΑΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ.

  • 13 Νοεμβρίου 2019, 10:31 | Σ. Θ. ΣΤΡΑΤΟΣ

    Μία σοβαρότατη παράλειψη του νομοσχεδίου έγκειται στην απουσία ρυθμίσεων για περαίωση ανέλεγκτων φορολογικών χρήσεων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αφενός, ο φορολογικός μηχανισμός αδυνατεί να ανταποκριθεί στην πληθώρα των περιπτώσεων που δεν έχουν ακόμα παραγραφεί και αφετέρου οι επιτηδευματίες παραμένουν όμηροι της φορολογικής διοίκησης. Τέλος, το Δημόσιο στερείται εσόδων.

    Ανάπτυξη με ανέλεγκτες χρήσεις σε εκκρεμότητα δεν μπορεί να υπάρξει.

    Χρειάζεται μία γενναία ρύθμιση περαίωσης.

    Οι προηγούμενες που μάλιστα είχαν γίνει και σε περιόδους κρίσεως, είχαν αποφέρει σημαντικά έσοδα και απελευθέρωσαν πολλούς επιχειρηματίες. Είναι λάθος που δεν γίνεται μία περαίωση τώρα ανεξάρτητα αν αυτό οφείλεται σε ιδεοληψίες είτε σε αντιρρήσεις των Θεσμών.

    Προφανώς δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί η αγορά.

    Ας ερωτηθούν και οι ενώσεις λογιστών και φοροτεχνικών και θα εξαχθεί σχεδόν αβίαστα το συμπέρασμα ότι μία περαίωση είναι απαραίτητη. Έστω για τις μη-παραγεγραμμένες χρήσεις της κρίσεως (2014 – 2018) και για τις επιχειρήσεις μέχρι μέσου ετήσιου τζίρου της εν λόγω περιόδου μέχρι 5.000.000 ευρώ. Άλλωστε το λογισμικό υπάρχει από τις προηγούμενες περαιώσεις.

  • 13 Νοεμβρίου 2019, 08:33 | Μιχαλης

    Ενω οι πάσης φύσεως χρηματοοικονομικες υπηρεσιες(τράπεζες κλπ) διαβιβαζουν στην εφορία ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΦΜ το συνολο των τοκων καταθέσεων -ομολογων-μερισματων-μισθων και δαπανώνπου γινονται με ηλετρονικα μέσα,δεν γινεται(παραλειψη νομοθετη)για τα κέρδη των μετοχων και παράγωγων προϊόντων.
    Πρόταση

    Οι χρηματοοικονομικές υπηρεσιες να υποχρεουνται ρητά από τον νομο(μέχρι τώρα δεν υπάρχει υποχρεωση)να διαβιβαζουν για κάθε ετος στην εφορια για κάθε ΑΦΜ
    Το σύνολο των κερδων-ζημιών και το αλγεβρικο άθροισμα των αγορών -πωλήσεων.

    ΕΤΣΙ η εφορία θα γνωρίζει τα πάντα και οι φορολογουμενοι θα είναι συνεπείς και δεν θα ταλαιπωρουνται για συλλογή παραστατικων.

  • 13 Νοεμβρίου 2019, 08:27 | Μιχαλης

    Ενω ολες οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες διαβιβαζουν στην εφορία για κάθε χρήση ανα ΑΦΜ τους τόκους καταθέσεων -ομολογων-μερισματων- κέρδη ομολογων
    Και δαπάνες που γίνονται με ηλεκτρονικο τροπο και έτσι η εφορία έχει τα στοιχεια
    Αντίθετα δεν διαβιβαζονται αθροιστικα τα κέρδη και το αλγεβρικο αθροισμα δαπανών για μετοχές
    ΝΑ υποχρεωθουν οι πάσης φύσεως χρηματοοικονομικές υπηρησιες να διαβιαζουν στο τέλος για κάθε φορολογική χρήση και για κάθε. ΑΦΜ Τα πιο πάνω
    Έτσι θα γίνεται ευκολα διασταύρωση και οι φορολογουμενοι θα είναι συνεπείς.

  • 12 Νοεμβρίου 2019, 13:58 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ

    Παράλειψη του νομοσχεδίου είναι κατά την γνώμη μου και η μη εναρμόνιση της παρ.5 του άρθρου 34 του ν.2961/2001 όπου αυτολεξεί αναφέρεται :

    5. Δεν θεωρούνται δωρεές ή γονικές παροχές, για την επιβολή του φόρου, οι δωρεές ή γονικές παροχές χρηματικών ποσών που συνιστώνται αποκλειστικά για την αγορά ή ανέγερση ακινήτων, η οποία εξαιρείται και δεν υπάγεται στις ρυθμίσεις της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 17 του Κ.Φ.Ε., μέχρι του ποσού το οποίο εξαιρείται από αυτές.

    Η ανωτέρω παρ.ίσχυσε έως 31/12/2013 , αφού από 01/01/2014 είναι σε ισχύ ο Ν.4172/2013.

    Κατά την γνώμη μου πρέπει να καταργηθεί η παρ. 5 και να προσαρμοστεί το άρθρο 34 του ν.2961/2001 με τα σημερινά δεδομένα.

  • 11 Νοεμβρίου 2019, 13:15 | ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥ

    Θα πρέπει να γίνει παρέμβαση στο αρθρο 54Α του ν. 4174/2013 στα άρθρα που παρακάτω επισυνάπτω, λόγω της υπέρμετρης και δρακόντειας υφιστάμενης σήμερα ρύθμισης και η οποίο θα μπορεί να έχει ως εξής :
    1. To τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 54Α του Ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
    Σε κάθε περίπτωση θεωρείται έγκυρη η μνημόνευση, επισύναψη ή προσκόμιση του πιστοποιητικού ΕΝ.Φ.Ι.Α., στο οποίο το κτίσμα αποτυπώνεται με απόκλιση της επιφάνειάς του μέχρι πέντε (5) τετραγωνικά μέτρα και το γήπεδο ή το οικόπεδο αποτυπώνονται με απόκλιση μέχρι δύο τοις εκατό (2%) της επιφάνειάς τους ή παραλείπονται ή αναγράφονται εσφαλμένα στοιχεία που δεν συνεπάγονται την επιβολή μειωμένου φόρου».

    2. Η παρ. 6 του άρθρου 54Α του Ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
    «Οι συμβολαιογράφοι, οι φύλακες μεταγραφών και οι προϊστάμενοι των κτηματολογικών γραφείων, που παραβαίνουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, υπόκεινται σε πρόστιμο που ορίζεται σε ένα τοις χιλίοις (1%ο) επί της διαφοράς της αξίας του ακινήτου ή εμπραγμάτου δικαιώματος επ` αυτού, που περιγράφεται σε συμβολαιογραφικό έγγραφο ή άλλη πράξη που προβλέπεται στο παρόν άρθρο, η οποία προκύπτει από την εσφαλμένη δήλωσή του στον ΕΝ.Φ.Ι.Α. σε σχέση με την ορθή δήλωση αυτού. Το ανωτέρω πρόστιμο δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πενήντα (50) ευρώ ούτε ανώτερο από χίλια (1.000) ευρώ ανά ελεγχόμενη συμβολαιογραφική πράξη. Ειδικότερα στις αποδοχές κληρονομιάς τα πρόστιμα δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 50 ευρώ ανά πράξη. Τα παραπάνω οριζόμενα ισχύουν για όλες τις υποθέσεις, που ελέγχθηκαν ήδη ή θα ελεγχθούν στο μέλλον.»
    Επίσης με δεδομένο ότι επιδιώκεται η ανάπτυξη με την εκ νέου αναθέρμανση της αγοράς ακινήτου επειδή παρατηρείται το φαινόμενο να μη μπορούν να οριστικοποιηθούν προσύμφωνα αγοραπωλησίας ακινήτων τα οποία συντάχθηκαν από το έτος 1970 κι εφεξής, επειδή αναζητείται σύμφωνα με το νόμο φορολογική ενημερότητα των πωλητών και πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ των εργολάβων σε περίπτωση που αφορά πώληση απο εργολάβο, και δεν ειναι πλέον δυνατόν λόγω του οτι απεβίωσαν και ότι καλείται η τέταρτη γενιά σήμερα και ειναι ανέφικτη η οριστικοποίηση και τίθενται εκτός συναλλαγής εν τοις πράγμασι.Αποτέλεσμα αυτού είναι να μη μεταβιβάζονται τα ακίνητα, να μη πληρώνονται φόροι και να μην υπάρχει δυνατότητα δήλωσης στο κτηματολόγιο . Η λύση για τα θέματα αυτά ειναι η αναβίωση του αρθρου 44 του ν.3763/2009 σε βελτιωμένη μορφή ως εξής : Να μη χρειάζεται φορολογική ενημερότητα των εργολάβων για προσύμφωνα που συντάχθηκαν μέχρι και την 31.12.2005 όπως επίσης και να μην απαιτείται η προσάρτηση του πιστοποιητικού ΕΝΦΙΑ του εργολάβου αλλά του εκ προσυμφώνου αγοραστή.
    Η συγκεκριμένη διάταξη θα ξεμπλοκάρει πολλές εκκρεμότητες που υπάρχουν στη Βόρεια Ελλάδα.

  • 11 Νοεμβρίου 2019, 09:22 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΣ

    Σοβαρότατη παράλειψη του νομοσχεδίου είναι η μη αντικειμενικοποίηση των τιμών των αγροτεμαχίων και οικοπέδων στις αγροτικές περιοχές με συνέπεια οι κατά τόπους εφορίες να κοστολογούν αυτά τα ακίνητα με εξωφρενικές τιμές.

    Παράδειγμα: Για τη μεταβίβαση στο παιδί μου αγροτεμαχίου 1900 τ.μ. εκτός σχεδίου αλλά εντός οικισμού, σε χωριό της Ικαρίας μακρυά από τη θάλασσα, η εφορία Σάμου το κοστολόγησε με αξία… 250.000 ευρώ και άλλο μη οικοδομήσιμο 350 τ.μ. με 15 ελιές, 40.000 ευρώ.
    Το αποτέλεσμα ήταν ότι υπερκαλύφθηκε το ανεπαρκές αφορολόγητο και πληρώθηκε φόρος 4.000 προκειμένου να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση.
    Ύστερα από αυτό αδυνατώ να του μεταβιβάσω την υπόλοιπη περιουσία μου γιατί με αυτές τις εξωφρενικές κοστολογήσεις θα προκύψει αστρονομικό ποσό φόρου για χωράφια πάνω στο βουνό.

    Η απορία μου είναι γιατί δεν χρησιμοποιείται η αντικειμενική αξία επί της οποίας υπολογίζεται ο ΕΜΦΙΑ?

Σχόλια