ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΙΑΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ, ΤΟΥ Ν. 2579/1998 ΚΑΙ ΤΟΥ Ν.3091/2002 – Άρθρο 31 – Τροποποίηση άρθρου 62 του ν. 4389/2016 για τη διαγραφή χρέους στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης

1. Οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 62 του ν. 4389/2016 (Α` 94) αντικαθίστανται ως εξής:

«2. Για διαγραφές χρέους της παραγράφου 1 στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές, που την 31η Δεκεμβρίου 2017 βρίσκονταν σε καθυστέρηση ή ήταν επίδικες ή ρυθμισμένες ή που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4469/2017 (Α’ 62), και για συμφωνίες εξωδικαστικού συμβιβασμού που συνάπτονται από την 1η Ιανουαρίου 2016 μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019 ή συνάπτονται βάσει του ν. 4469/2017.
3. Για διαγραφές χρέους της παραγράφου 1 σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές οι οποίες την 31η Δεκεμβρίου 2017 ήταν επίδικες ή για οφειλές οι οποίες κατά την ίδια ημερομηνία ήταν ρυθμισμένες με δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από την 1η Ιανουαρίου 2016 ή για οφειλές που κατά την 31η Δεκεμβρίου 2017 ήταν σε καθυστέρηση και οι σχετικές αιτήσεις ενώπιον δικαστηρίων υποβάλλονται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019.»
«5. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές που την 31η Δεκεμβρίου 2017 βρίσκονταν σε καθυστέρηση ή ήταν επίδικες ή ρυθμισμένες και για συμφωνίες εξωδικαστικού συμβιβασμού που συνάπτονται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019.».
2. Οι διατάξεις του παρόντος έχουν εφαρμογή από 1.1.2019 και μετά.

  • Παράταση χρονικού ορίου εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν.4389/2016 για τη φορολογική απαλλαγή της ωφέλειας η οποία προκύπτει από διαγραφή χρέους
    Με το άρθρο 31 του υπό διαβούλευση φορολογικού νομοσχεδίου δίδεται παράταση μέχρι και την 31.12.2019, η οποία κρίνεται τελείως ανεπαρκής, αφού λήγει σε 1,5 μήνα.
    Προτείνεται η παράταση να οριστεί μέχρι την 31.12.2023.
    Η παράταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να υπάρξει η αναγκαία και μετά την 31.12.2019 δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν. 4389/2016 που προβλέπουν ότι δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια νομικού προσώπου που προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία διαχείρισης από δάνεια και πιστώσεις του ν. 4354/2015 (Ε.Δ.Α.Δ.Π.) στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης.
    Επίσης, το μέτρο αυτό θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων» και στην επιδιωκόμενη αναγκαία αναδιάρθρωση των τραπεζικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων της χώρας μας.
    2) Παράταση της προθεσμίας υποβολής αίτησης για υπαγωγή στη διαδικασία του Ν. 4469/2017 περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Δυνάμει του άρθρου 4 του ανωτέρω νόμου, η προθεσμία υποβολής αίτησης εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων λήγει την 31.12.2019.
    Προτείνεται, ως απολύτως αναγκαία η παράταση της άνω προθεσμίας έως την 31.12.2023, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν οι επιχειρήσεις στις συγκεκριμένες διατάξεις περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών και μετά την 31.12.2019.
    3) Διπλασιασμός του χρόνου συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Η σπουδαιότητα του διπλασιασμού του χρόνου επιτρεπτού συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων από πέντε (5) σε δέκα (10) έτη, είναι προφανής και έχει επισημανθεί από όλους τους φορείς της επιχειρηματικής κοινότητας.
    Η ενσωμάτωση της προτεινόμενης διάταξης στο υπό διαβούλευση και προς ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο είναι απολύτως αναγκαία, καθόσον θα βοηθήσει σημαντικά τον επιχειρηματικό κόσμο, την οικονομία και την απασχόληση γενικότερα. Συγκεκριμένα, θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις της χώρας μας, οι οποίες υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές κατά την περίοδο της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης 2009 έως 2018, να συμψηφίσουν τις εν λόγω φορολογικές ζημιές με τα αναμενόμενα κέρδη λόγω της ανάκαμψης της οικονομίας, ώστε να ενισχύσουν τη βιωσιμότητά τους και να προβούν σε νέες επενδύσεις.
    Για τους ανωτέρω λόγους, θεωρούμε απαραίτητο και εύλογο η έναρξη της περιόδου συμψηφισμού να ταυτίζεται με την έναρξη της οικονομικής κρίσης και να επιτρέπεται ο συμψηφισμός φορολογικών ζημιών από τη χρήση 2009.
    4) Τροποποίηση της διάταξης παραγράφου 5α του αρθρου 19 του Ν. 2859/2000 για τη δυνατότητα μείωσης της φορολογικής βάσης ΦΠΑ λόγω της ολικής ή μερικής μη πληρωμής του τιμήματος πωλήσεων από τον αγοραστή
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 355/2019 Αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι απολύτως αναγκαίο να τροποποιηθεί η ανωτέρω διάταξη, ώστε το σχετικό δικαίωμα μείωσης της βάσης ΦΠΑ να επεκταθεί κατά το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης του ΣτΕ και να αναγνωρίζεται από τις φορολογικές αρχές σε κάθε περίπτωση έκδοσης δικαστικής απόφασης, η οποία θα βεβαιώνει την εμπορική αφερεγγυότητα του αγοραστή και θα εξειδικεύει το μη καταβληθέν στον πωλητή ποσό από τον οφειλέτη αγοραστή.
    Επιπλέον, η παραγραφή του σχετικού δικαιώματος για υποβολή αιτήματος μειώσεως της φορολογητέας βάσης ΦΠΑ, να εκκινεί από το χρόνο δημοσίευσης της δικαστικής αποφάσεως, με την οποία καθίσταται βεβαία η μη είσπραξη του τιμήματος.
    5) Κατάργηση της διάταξης του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994
    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης:
    Παρά την κατάργηση του νόμου 2238/1994 από την έναρξη ισχύος του νέου ΚΦΕ (Ν. 4172/2013), εν τούτοις η εν λόγω διάταξη του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994, σύμφωνα με την παρ. 11 αρ.72 Ν.4174/2013 περί Κώδικος Φορολογικής Διαδικασίας, εξακολουθεί να καταλαμβάνει χρήσεις μέχρι 31.12.2013.
    Κατά την άνω διάταξη (άρθρο 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) επί ακυρώσεως φύλλου ελέγχου για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, κοινοποιουμένη το τελευταίο έτος της παραγραφής ή μετά την συμπλήρωση του χρόνου αυτής, η φορολογούσα Αρχή μπορεί να εκδώσει και να κοινοποιήσει νέο φύλλο ελέγχου εντός προθεσμίας ενός έτους από την άνω κοινοποίηση.
    Με βάση την διάταξη αυτή, η φορολογική Διοίκηση σε αρκετές περιπτώσεις ακυρώσεως για τυπικούς λόγους του φύλλου ελέγχου υπό των διοικητικών δικαστηρίων, επιδιώκοντας να διορθώσει, εν πολλοίς αθεράπευτες πλημμέλειές της , προβαίνει σε αλλεπάλληλες επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας επισωρεύοντας νέες πλημμέλειες και μεταθέτοντας επ’ αόριστο το χρόνο παραγραφής των οικείων φορολογικών χρήσεων.
    Η διατήρηση σε ισχύ της άνω διάταξης, η οποία παρέχει στη φορολογική Διοίκηση τη δυνατότητα απεριορίστων επαναλήψεων της ίδιας διαδικασίας φορολογικού ελέγχου που έχει ακυρωθεί με δικαστικές αποφάσεις, χωρίς τον ελάχιστο περιορισμό ως προς τον αριθμό (πλήθος) των επαναλήψεων ή του χρονικού ορίου αυτών (επιτρεπομένων απεριορίστως και μάλιστα μετά την επέλευση της παραγραφής σε βάρος του Δημοσίου) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το διαμορφωθέν, σήμερα, νομολογιακό καθεστώς και ειδικότερα μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αρ. 1738/2017 (Ολομέλειας ΣτΕ) και 172-173/2018.
    Κατά τη νομολογία, αλλά και με βάση το σκοπό του νόμου, αλλά και την λογική ερμηνεία της άνω διάταξης (άρθρου 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) ως εξαιρετικής φύσεως, η σχετική επανάληψη της διαδικασίας είναι δυνατό να διενεργείται εξαιρετικώς για μία (1) φορά μόνο και όχι ανεξαρτήτως του πλήθους των επαναλήψεων που τυχόν διενεργηθούν από τις φορολογικές αρχές.
    Οποιαδήποτε αντίθετη ερμηνεία, επιτρέπουσα στη φορολογική Διοίκηση αλλεπάλληλες και απεριόριστες εις το διηνεκές επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας, ακυρουμένης για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, ενέχει κατάφωρη καταχρηστικότητα, παραβιάζουσα θεμελιώδεις Συνταγματικές Αρχές.
    Επειδή η άνω διάταξη του άρθρου 84 παρ. 6 του Ν. 2238/1994 :
    α) αντίκειται στο άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος περί Αποτελεσματικής Δικαστικής Προστασίας , στη συνταγματική αρχή της Αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ.1) και στη συνταγματική αρχή Κράτους Δικαίου,
    β) επιτείνει στο έπακρο την ανασφάλεια των επιχειρήσεων ως προς τον χρόνο παραγραφής του δικαιώματος της φορολογικής Διοίκησης να προβεί σε έλεγχο και να επιβάλλει αβέβαιης εκτάσεως οικονομικές κυρώσεις, με σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία τους,
    για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται η άμεση Κατάργησή της.
    Επίσης, η κατάργηση της άνω διάταξης θα συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ Διοίκησης και επιχειρηματικού κόσμου, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για νέες μεγάλες επενδύσεις και επαναφορά της οικονομίας της χώρας μας σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 14:35 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Στο άρθρο 62 παρ.1 ν.4389/2016 να προστεθεί παράγραφος 6 :«Η ωφέλεια νομικού προσώπου, νομικής οντότητας, που αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ Υπό ειδική εκκαθάριση δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος.

    Σχόλια
    Η ΑΤΕ, στο πλαίσιο της στρατηγικής της για απεμπλοκή της από τις θυγατρικές εταιρείες του μη χρηματοπιστωτικού τομέα, διενέργησε διαγωνισμό για την πώληση των Μετοχών της εταιρείας …. στην οποία προβλέπετε διαγραφή δανείου. Η διαγραφή διενεργήθηκε στην χρήση 2017 αιτούμεθα την ισχύει την διάταξης αυτής με αναδρομική ισχύεις

  • 14 Νοεμβρίου 2019, 00:14 | χρήστος εμμανουηλίδης

    Σχετικα με φορους και πρόστιμα που βεβαιωθηκαν την τελευταια διετία, για λόγους ίσης μεταχείρησης, πρεπει να ισχυσει συμβιβασμός, ανεξαρτητα με το ποια έτη αφορούν. Δηλαδή αφαιρεση τόκων και προστιμων, ίσως και εκπτωση, αν γινει εφάπαξ καταβολή

  • 12 Νοεμβρίου 2019, 21:35 | Τραϊανός Τρέγκας

    Καλησπέρα σας, Θα μπορούσε η επιλογή της εφάπαξ καταβολής του ληξιπρόθεσμου ποσού με την επακόλουθη απαλλαγή 100% των πρασαυξήσεων να πάρει ένα πιο μόνιμο χαρακτήρα μόνο για φορολογούμενους με χαμηλά εισοδήματα.
    Αυτό θα αποδώσει την αίσθηση της ισονομία και ίσα δικαιώματα σε φορολογούμενους με χαμηλά εισοδήματα οι οποίοι την χρονική περίοδο υπαγωγής στην ρύθμιση για παράδειγμα των 120 δόσεων δεν μπορούσαν να υπαχθούν γιατί δεν είχαν την δυνατότητα ή δεν είχαν βρει τον αγοραστή, αλλά που μπορούν σε μεταγενέστερο χρόνο να κάνουν χρήση του ευεργετήματος αυτού.

  • 8 Νοεμβρίου 2019, 22:27 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

    Θα μπορουσε το κρατος να ειχε κατακορυφη αυξηση εσοδων αν αντιμετωπιζε τη φοροαποφυγη/εισφοροαποφυγη επιχειρηματιων με τον νομο αλληλεγγυας ευθυνης.
    Ειναι δεκαδες οι περιπτωσεις οπου ιδιοκτητες εταιριων και μεγαλομετοχοι για να γλυτωσουν ευθυνες απο μη πληρωμη οφειλων, βαζουν εναν ασχετο αχυρανθρωπο τυπικα στο ΦΕΚ ως διοικηση. Υπαρχουν πολλες αθωωτικες αποφασεις ποινικων δικαστηριων που πολλες φορε αποκαλυτπυν το πραγματικο οφειλετη. Ομως το κρατος προσταυευει του φοροφυγαδες αφου η αθωωση του αχυρανθρωπου δεν οδηγει σε ταυτοχρονη απαλλαγη του απο τα χρεη και καταλογισμο τους στον πραγματικο ενοχο!! Ετσι οσα μετρα για ρυθμιση κλπ αν παρετε θα υπαρχουν υπερογκα χρεη εταιριων ειδικα ενεργων μονο στα χαρτια που κανεις δεν θα ρυθμισει.
    Στο εξωτερικο εχουν λυθει αυτα με παροχη προστασιας και βοηθειας σε οσους αχυρανθρωπους αποκαλυψουν τους πραγματικους οφειλετες. Εδω δεν ασχολειται κανεις!!