1. Η περίπτωση β΄ του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των τριακοσίων (300) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, »
2. Στο άρθρο 23 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα περίπτωση ιε΄ ως εξής:
«ιε) Οι δαπάνες ενοικίων εφόσον η εξόφλησή τους δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.»
3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος εφαρμόζονται για δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά.
Η ΠΟΒΑΚΩ επιθυμώντας να συμβάλλει στη βελτίωση του οικονομικού κλίματος και της αγοράς του κοσμήματος και ωρολογίου, συμμετέχει στην δημόσια διαβούλευση, επί του σχεδίου νόμου ««φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο».
Η μείωση στα 300 από 500 ευρώ αναφορικά με το όριο πληρωμών με μετρητά φτάνει σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα χωρίς να δικαιολογεί την πρόφαση της «φοροδιαφυγής» για την οποία επιβάλλεται. Αντίκειται στην ελευθερία των συναλλαγών και της επιλογής του τρόπου συναλλαγής (μετρητά ή ηλεκτρονικό χρήμα).
Παράλληλα μετατρέπει τους επαγγελματίες σε συνεταίρους της τράπεζας με χρεώσεις στις συναλλαγές POS επί του τζίρου της επιχείρησης, αλλά και σε έρμαια των όποιων χρεώσεων επιλέξουν να επιβάλλουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Επιπλέον αφαιρεί από τους ιδιώτες την ελευθερία επιλογής πληρωμής (μετρητά ή κάρτα).
Ζητούμε την αύξηση του ορίου για τη χρήση μετρητών στα 2.000 ευρώ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Πέτρος Καλπακίδης
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Τριαντάφυλλος Παπαθανασίου
Μειώνεται το όριο από τα 500 στα 300 ευρώ για τις συναλλαγές των επιχειρήσεων με μετρητά. Οι αγορές άνω των 300 ευρώ, για να εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα των επιχειρήσεων θα πρέπει η εξόφλησή τους να γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Πλέον και οι δαπάνες ενοικίων για να εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα, θα πρέπει η εξόφλησή τους να γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.
Το μόνο που θα καταφέρετε με την εν΄ λόγω απαράδεκτη ρύθμιση των 300€ είναι μια νέα γενιά φοροδιαφυγής λόγω μη έκδοσης τιμολογίων για μικροποσά 300-500 ευρώ όταν εξ΄ αντικειμένου δεν είναι δυνατή η άμεση πληρωμή μέσω τράπεζας.
Επίσης θα καταφέρετε την υπέρμετρη αύξηση του κόστους παρακολούθησης από τις μικρές επιχειρήσεις που δεν τηρούν διπλογραφικά βιβλία, δηλαδή για το 90%-95% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
ΙΙ. Αφορά: Μη αναγνωριζόμενα έξοδα ατομικών, οικογενειακών, προσωπικών και μικρών κεφαλαιουχικών επιχειρήσεων από την προσωπική εργασία ιδιοκτητών και μετόχων, από την χρήση ιδιωτικών μέσων μεταφοράς, κινητών τηλεφώνων κλπ για ανάγκες της επιχείρησης.
Για τις επιχειρήσεις αυτές, με παλαιότερο φορολογικό καθεστώς, προβλέπονταν τεκμαρτό φορολογητέο ποσοστό κέρδους επί του τζίρου, το οποίο ήταν της τάξης 10% και κάλυπτε και την «αμοιβή» για την ίδια απασχόληση που προσέφερε ο ιδιοκτήτης, η οικογένειά του ή ο μέτοχος καθώς και για την χρήση ιδιωτικών μέσων μεταφοράς, κινητών τηλεφώνων κλπ για ανάγκες της επιχείρησης.
Τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης ως η διαφορά έσοδα μείον έξοδα. Στα έξοδα δεν μπορούν να συνυπολογισθούν η προσωπική εργασία εφόσον ο εργαζόμενος δεν είναι μισθωτός, παρά του ό,τι είναι ασφαλισμένος στο παλαιό ΤΕΒΕ , καθώς και δεν υπολογίζονται τα έξοδα του αυτοκινήτου του, του κινητού του κλπ που χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της επιχείρησης.
Τα πραγματικά έξοδα αυτά με το ισχύον φορολογικό καθεστώς δεν αναγνωρίζονται και τελικά υπολογίζονται σαν κέρδη και φορολογούνται.
Για την άρση αυτής της αδικίας προτείνεται να αφαιρείται ένα ποσοστό επί του τζίρου σαν έξοδα χωρίς παραστατικά. Το ποσοστό αυτό να μεγαλώνει για τις μικρότερες επιχειρήσεις.
Θέλω να αναφερθώ στις διατάξεις του άρθρου 49 του νόμου 4172/2013, με βάση τις οποίες δεν αναγνωρίζονται στις επιχειρήσεις δαπάνες τόκων που πραγματοποίησαν στην χρήση, στις περιπτώσεις που αυτές υπερβαίνουν το ποσό των 3 εκατ.€ στην χρήση αυτή και η επιχείρηση δεν κατάφερε να επιτύχει το απαιτούμενο για την αναγνώρισή τους EBITDA.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αυτές αφενός, να βρίσκονται ήδη σε κάποια δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω της μή επίτευξης ικανοποιητικών αποτελεσμάτων και αφετέρου, να καλούνται να καταβάλουν φόρο για δαπάνες (τόκους), τις οποίες έχουν πληρώσει και οι οποίες αναγνωρίζονται μόνο κατά ένα ποσοστό (30% του επιτευχθέντος EBITDA) και το υπόλοιπο μέρος αυτών των δαπανών (τόκων), να μετατίθεται χρονικά για επόμενες χρήσεις στις οποίες θα επιτευχθεί υψηλότερο EBITDA.
Δυστυχώς δεν βλέπω στο παρόν νομοσχέδιο να γίνεται κάποια αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα, έστω να γίνει κάποια βελτίωση των ισχυουσών διατάξεων, για να λαμβάνεται τουλάχιστον υπόψη το εάν πληρώθηκαν οι τόκοι αυτοί και στην περίπτωση αυτή να αναγνωρίζονται στο σύνολό τους, αφού και η εκταμίευση έγινε απο την εταιρεία για την πληρωμή τους, αλλά και οι προβλεπόμενοι φόροι τόκων, είτε καταλογίσθηκαν και αποδόθηκαν απο την εταιρεία, είτε θα αποδοθούν απο την τράπεζα με την φορολογία του εισοδήματός της.
Θέλω να αναφερθώ στις διατάξεις του άρθρου 49 του νόμου 4172/2013, με βάση τις οποίες δεν αναγνωρίζονται στις επιχειρήσεις δαπάνες τόκων που πραγματοποίησαν στην χρήση, στις περιπτώσεις που αυτές υπερβαίνουν το ποσό των 3 εκατ.€ στην χρήση αυτή και η επιχείρηση δεν κατάφερε να επιτύχει το απαιτούμενο για την αναγνώρισή τους EBITDA.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αυτές αφενός, να βρίσκονται ήδη σε κάποια δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω της μή επίτευξης ικανοποιητικών αποτελεσμάτων και αφετέρου, να καλούνται να καταβάλουν φόρο για δαπάνες (τόκους), τις οποίες έχουν πληρώσει και οι οποίες αναγνωρίζονται μόνο κατά ένα ποσοστό (30% του επιτευχθέντος EBITDA) και το υπόλοιπο μέρος αυτών των δαπανών (τόκων), να μετατίθεται χρονικά για επόμενες χρήσεις στις οποίες θα επιτευχθεί υψηλότερο EBITDA.
Δυστυχώς δεν βλέπω στο παρόν νομοσχέδιο να γίνεται κάποια αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα, έστω να γίνει κάποια βελτίωση των ισχυουσών διατάξεων, για να λαμβάνεται τουλάχιστον υπόψη το εάν πληρώθηκαν οι τόκοι αυτοί και στην περίπτωση αυτή να αναγνωρίζονται στο σύνολό τους, αφού και η εκταμίευση έγινε απο την εταιρεία για την πληρωμή τους, αλλά και οι προβλεπόμενοι φόροι τόκων, είτε καταλογίσθηκαν και αποδόθηκαν απο την εταιρεία, είτε θα αποδοθούν απο την τράπεζα με την φορολογία του εισοδήματός της.
Θέλω να αναφερθώ στις διατάξεις του άρθρου 49 του νόμου 4172/2013, με βάση τις οποίες δεν αναγνωρίζονται στις επιχειρήσεις δαπάνες τόκων που πραγματοποίησαν στην χρήση, στις περιπτώσεις που αυτές υπερβαίνουν το ποσό των 3 εκατ.€ στην χρήση αυτή και η επιχείρηση δεν κατάφερε να επιτύχει το απαιτούμενο για την αναγνώρισή τους EBITDA.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αυτές αφενός, να βρίσκονται ήδη σε κάποια δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω της μή επίτευξης ικανοποιητικών αποτελεσμάτων και αφετέρου, να καλούνται να καταβάλουν φόρο για δαπάνες (τόκους), τις οποίες έχουν πληρώσει και οι οποίες αναγνωρίζονται μόνο κατά ένα ποσοστό (30% του επιτευχθέντος EBITDA) και το υπόλοιπο μέρος αυτών των δαπανών (τόκων), να μετατίθεται χρονικά για επόμενες χρήσεις στις οποίες θα επιτευχθεί υψηλότερο EBITDA.
Δυστυχώς δεν βλέπω στο παρόν νομοσχέδιο να γίνεται κάποια αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα, έστω να γίνει κάποια βελτίωση των ισχυουσών διατάξεων, για να λαμβάνεται τουλάχιστον υπόψη το εάν πληρώθηκαν οι τόκοι αυτοί και στην περίπτωση αυτή να αναγνωρίζονται στο σύνολό τους, αφού και η εκταμίευση έγινε απο την εταιρεία για την πληρωμή τους, αλλά και οι προβλεπόμενοι φόροι τόκων, είτε καταλογίσθηκαν και αποδόθηκαν απο την εταιρεία, είτε θα αποδοθούν απο την τράπεζα με την φορολογία του εισοδήματός της.
.
Κύριε υπουργέ μετά τις διαβεβαιώσεις του κυρίου Πρωθυπουργού ότι θα επανέλθουμε στην πρό ΣΥΡΙΖΑ εποχή όσον αφορά την χρήση από τους εργαζομένους των εταιρικών αυτοκινήτων ΧΩΡΙΣ καμμία φορολογική μας Μας αιφνιδιάσατε με την ανατροπή ότι δηλαδή αυτό δεν αλλάζει και θα φορολογούμαστε όλοι όπως και επί ΣΥΡΙΖΑ!!! Άρα τα περί μειώσεων του κράτους από τον νόμο Τσίπρα των εσόδων από τα τέλη ταξινόμησης λόγο της στροφής όλων σε μικρότερα ΙΧ δεν ισχύει ;; Ώστε αυτήν την παράλογη φορολόγηση των χρηστών που τους προσφέρετε από τις εταιρίες σαν εργαλείο δουλειάς να φορολογούμαστε με ποσοστό που δεν υπάρχει σε καμμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα έως και 80% !!!! Αναλόγως την εργοστασιακή τιμή προ φόρων του αυτοκινήτου επιλογής
Αυτό δεν φέρνει ανάπτυξη ούτε στα έσοδα του κράτους λόγο της μείωσεις των εσόδων από τα τέλη ταξινόμησης και φέρνει όλους εμάς στην δυσάρεστη θέση να πληρώνουμε άδικα για κάτι που δεν μας ανήκει!!
Κύριε υπουργέ θα θέλαμε να το ξανασκευτείται και να επανέλθουν τα πράγματα στην προ ΣΥΡΙΖΑ εποχή της παράλογης φορολόγησης των αυτοκινήτων στους εργαζομένους!
Ευχαριστώ και αναμένω τις δικαιότερες αποφάσεις σας στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την φορολόγηση των εταιρικών αυτοκινήτων !!!!
Σχετικά με τα ενοίκια:
Τι θα γίνει στην περίπτωση που ενοικιαστής-ιδιοκτήτης δεν έχουν λογαριασμό στην ίδια τράπεζα; Γιατί να επιβαρύνετε τους καταστηματάρχες με ένα έξτρα έξοδο κάθε μήνα (προμήθεια εμβάσματος) τη στιγμή που το ποσό των ενοικίων είναι γνωστό στη φορολογική αρχή; Εφόσον το θέτετε ως υποχρεωτικό ώστε να αναγνωρίζεται η δαπάνη, τότε να υποχρεώσετε τις τράπεζες να μην χρεώνουν τραπεζικά έξοδα στην περίπτωση εμβάσματος.
Δεν υπάρχει καμία άλλη χώρα που να έχει επιβάλλει περιορισμό στη χρήση μετρητών της τάξης των 500Ε ή των 300Ε. Το πιο χαμηλό όριο που έχει επιβληθεί είναι στη Γαλλία 1000Ε. Να μας εξηγήσετε το γιατί η Ελλάδα να έχει τόσο χαμηλό όριο μετρητών ενώ υπάρχουν κι άλλες χώρες με μεγαλύτερη παραοικονομία χωρίς ανάλογα μέτρα. Να μας εξηγήσετε πώς θα μπορεί ένας επαγγελματίας που χρειαστεί να αγοράσει κάτι έκτακτο για την εργασία του απογευματινές ώρες που είναι κλειστές οι τράπεζες (και δεν μπορεί να κάνει κατάθεση στον προμηθευτή του) και δεν έχει χρήματα στην κάρτα του, να αγοράσει εμπόρευμα. Σε ποιά χώρα υπάρχει όριο μετρητών 300Ε είτε για επιχειρηματικές ή για προσωπικές αγορές και με ποιό σκεπτικό; Πώς θέλετε να προσελκύσετε επενδύσεις όταν βάζετε capital control στη χρήση χρημάτων; Όλα αυτά μας κάνουν περίγελο σε όλη την Ευρώπη και αποτρέπουν τον όποιο επιχειρηματία να έρθει να κάνει κάτι εδώ. Όλοι είναι εξοικειωμένοι με τις κάρτες αλλά πολλοί θέλουν να έχουν την επιλογή στο πώς θα ξοδέψουν τα χρήματά τους.
Επίσης αυτό το μέτρο δεν θα κάνει τίποτα στη φοροδιαφυγή. Θα δώσει έναν επιπλέον λόγο σε όποιον δέχεται πληρωμές αντίστοιχων ποσών να συνεχίσει να τις δέχεται (με μετρητά) αλλά να μην κόβει απόδειξη. Είναι σε λάθος κατεύθυνση ο περιορισμός αγορών στα 300Ε και το πιθανότερο είναι ότι θα αυξήσει τη φοροδιαφυγή γιατί όσοι θέλουν να πληρώσουν με μετρητά, θα βρουν τρόπο να το κάνουν.
Κλείνοντας, θεωρώ ότι είναι ντροπή να υπάρξει νόμος περιορισμού της χρήσης μετρητών σε τόσο χαμηλά επίπεδα διότι σε καμία άλλη χώρα στον πλανήτη δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο και θα δυσκολέψει την καθημερινότητα και των επιχειρηματιών που θα επιβαρυνθούν με τραπεζικά έξοδα εμβασμάτων και με χαμένο χρόνο στις τράπεζες για καταθέσεις σε προμηθευτές, αλλά και των πολιτών – ειδικά όσους εξαιρούνται από τη χρήση καρτών. Αντιβαίνει και στο νόμο του συντάγματος περί οικονομικής ελευθερίας ένα τόσο χαμηλό όριο χρήσης μετρητών. Πρέπει να αλλάξετε τον παρόντα νόμο και να μην επιβάλλετε αντίστοιχο νόμο για τους πολίτες. Ενδεχομένως να κάνει κακό και στον τουρισμό (πολλοί τουρίστες κυκλοφορούν με μετρητά μόνο). Ούτε καν η γειτονική μας Κύπρος, με μεγαλύτερη «μαύρη οικονομία», δεν επέβαλλε τέτοιους περιορισμούς (έχει όριο 10.000Ε το οποίο νομοθέτησε φέτος). Η γειτονική μας Ιταλία με επίσης μεγάλα ποσοστά παραοικονομίας έχει όριο μετρητών 3.000Ε.
Η χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ενοικίου δεν θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα, αλλά μόνο τον τζίρο των τραπεζών, δεδομένου ότι οποιοδήποτε ποσό επιπλέον του δηλωθέντος ενοικίου, μπορεί να καταβάλλεται/εισπράττεται χωρίς παραστατικά. Περιττή αναστάτωση της αγοράς προς όφελος των τραπεζών!
Έχοντας ως κεντρικό στόχο την ύπαρξη ενός δίκαιου, απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος που θα υποβοηθάει την οικονομική ανάπτυξη και θα περιορίζει τη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, θα ήθελα να σας εκθέσω τις παρακάτω σκέψεις και ιδέες :
1. Η γενική γραμμή που προτείνω να υιοθετηθεί, σε όποια απόφαση παίρνετε, σε όποια διευκρινιστική εκδίδετε, είναι ΕΣΟΔΑ μείον ΕΞΟΔΑ να αποτελούν το ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουμε διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα, αποφεύγουμε την φοροδιαφυγή και απλοποιείται το ισχύον δαιδαλώδες φορολογικό καθεστώς.
Κατά τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος προτείνω να λαμβάνονται υπόψη όλες οι δαπάνες του φορολογούμενου. Για συναλλαγές που καταγράφονται μέσω του τραπεζικού συστήματος (με τους τρόπους εξόφλησης που περιγράφονται παραπάνω) ή με την διαφύλαξη του παραστατικού εξόδου, να δικαιούται ο φορολογούμενος την αφαίρεση των δαπανών αυτών από το φορολογητέο εισόδημά του. Με τον τρόπο αυτόν, αφενός ελαφρύνονται φορολογικά οι φορολογούμενοι και αφετέρου δημιουργούνται οφέλη για την «αποκάλυψη» της συναλλαγής. Αυτό σημαίνει αυτόματα στην αντίληψη του φορολογούμενου ότι όποια δαπάνη κάνω για την οικογένεια μου εκπίπτει από το εισόδημά μου. Συνεπώς στο εισόδημα που μου απομένει φορολογούμαι.
Απο την άλλη φυσικά αυτή η τακτική έχει για το κράτος πολλαπλά οφέλη διότι το κράτος έχει εισπράξει τον ΦΠΑ που δεν εισέπραττε, αφού δημιουργείται η πεποίθηση στους πολίτες ότι όσα περισσότερα έξοδα έχουν τόσο μικρότερη θα είναι η φορολογία τους των (πολιτών). Επίσης εκ των πραγμάτων αυξάνονται τα κέρδη των εταιρειών μιας και οδηγούνται στην δήλωση όλων των εσόδων οι οντότητες.
2. Οι συντελεστές φορολογίας για φυσικά πρόσωπα προτείνω να μειωθούν και να διαμορφωθούν ενδεικτικά, ώστε να μπορέσει να καταπολεμηθεί και η φοροαποφυγή:
ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
Έως 10.000€ 5%
Από 10.001€ έως 20.000€ 10%
Από 20.001€ έως 50.000€ 15%
Από 50.001€ έως 100.000€ 20%
Από 100.001€ έως 150.000€ 30%
Από 150.001€ έως 200.000€ 35%
Από 200.001€ και πάνω 40%
Η φορολογική κλίμακα προτείνω να περιλαμβάνει αρκετά κλιμάκια ώστε να επιτυγχάνεται στο μέγιστο βαθμό η προοδευτικότητα του φόρου, που αποτελεί βασική φορολογική αρχή και συνταγματική επιταγή. Στα πλαίσια αυτά μπορεί να υιοθετηθεί υψηλός φορολογικός συντελεστής π.χ. 30% για εισοδήματα άνω των 100.000€ ή -150.000 €.
Στα μεγάλα κλιμάκια, το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών και του φόρου εισοδήματος προτείνω να μην ξεπερνά το 40% του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος.
Επιπλέον, εάν προκύπτει αρνητική διαφορά στην σχέση έσοδα μείον έξοδα, η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, πχ από εισοδήματα παρελθόντων ετών, τότε ο συντελεστής φορολογίας προτείνουμε να ξεπερνά το 50% για το υπερβάλλον ποσό της διαφοράς εφόσον αυτό μπορεί να επιτευχθεί και με τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου.
Όσοι επιθυμούν να φορολογηθούν με το ισχύον φορολογικό σύστημα να προβλέπεται άλλη φορολογική κλίμακα, δεύτερη δηλαδή, πολύ πιο επιβαρυντική. :
ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
Έως 10.000€ 22%
Από 10.001€ έως 20.000€ 30%
Από 20.001€ έως 50.000€ 35%
Από 50.001€ έως 100.000€ 40%
Από 100.001€ έως 150.000€ 45%
Από 150.001€ έως 200.000€ 50%
Από 200.001€ και πάνω 60%
3. Για τα φυσικά πρόσωπα, προτείνω πλήρης κατάργηση των αντικειμενικών δαπανών και ένταξη όλων των δαπανών που μπορούν να καταγραφούν στις δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Η τυχόν διαφορά να μην οδηγεί στην αυτόματη φορολόγησή της αλλά να εξετάζεται το φαινόμενο των αποθεμάτων προηγούμενων ετών και να δίνεται η δυνατότητα ακρόασης και αντίκρουσης από τον φορολογούμενο.
4. Το φορολογητέο εισόδημα προτείνω να προσδιορίζεται μετά τη συνάθροιση όλων των εισοδημάτων του φορολογούμενου, ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης. Αυτό σημαίνει κατάργηση όλων των περιπτώσεων αυτοτελούς φορολόγησης, η οποία μπορεί να αντικατασταθεί από παρακράτηση φόρου, ώστε να μην υποστούν προσωρινή μείωση τα φορολογικά έσοδα. Η παρακράτηση όμως αυτή να μην εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση. Θεωρούμε εύλογο να πραγματοποιείται ηλεκτρονική διασταύρωση μέσω της BEPS (Base Erosion Profit Shifting) και των CBC ελέγχων της δήλωσης εισοδημάτων από τόκους, μερίσματα κλπ. ώστε να μην υπάρχουν αδήλωτα εισοδήματα.
5. Διασταύρωση στοιχείων μέσω των δωρεών. Προτείνουμε ο φόρος δωρεάς να γίνει 2%. Λόγω της υπάρχουσας κατάστασης και του μεγάλου ποσοστού ανεργίας, πολλές οικογένειες βοηθούν τα παιδιά τους κάνοντας δωρεές. Ο δωρεοδόχος να ελέγχεται για
το πόθεν έσχες του.
6. Ακόμα προτείνουμε απογραφή της περιουσιακής κατάστασης-κινητής και ακίνητης περιουσίας μέσω πρόσφορων τραπεζικών μέσων.
7. Την κατάργηση «τέλους επιτηδεύματος», διότι δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα.
8. Την κατάργηση έκτακτων εισφορών.
9. Την κατάργηση φόρων υπέρ τρίτων.
10. Την κατάργηση υπέρογκων προστίμων
11. Ακόμα, προτείνω να καταργηθούν οι πολλές και επιμέρους δηλώσεις (Ε1, Ε2, Ε3 κ.α.) και να αντικατασταθούν από μια ενιαία και συγκεντρωτική δήλωση. Έτσι η υποβολή των δηλώσεων θα απλοποιηθεί και θα αποφορτιστεί το αρχείο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.
12. Όλα τα συστήματα υποβολής οποιουδήποτε είδους δηλώσεων προτείνω να είναι διαθέσιμα σε μόνιμη βάση. Π.χ. αν κάποιος φορολογούμενος το επιθυμεί να μπορεί να υποβάλλει τη φορολογική του δήλωση τον Ιανουάριο και να μην υποχρεώνεται να περιμένει μέχρι τον Ιούνιο. Αυτό προϋποθέτει σταθερό φορολογικό σύστημα, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω.
13. Προτείνω επίσης, να δημιουργηθεί ηλεκτρονικό αρχείο φορολογούμενου, όπου θα συγκεντρωθούν όλες οι προηγούμενες δηλώσεις που έχει υποβάλλει το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ώστε να εξετάζεται και η φορολογική συμπεριφορά του. Άμεσα και χωρίς κόπο θα έχουν οι αρχές την φορολογική εικόνα κάθε προσώπου.
14. Όσον αφορά στα νομικά πρόσωπα, προτείνουμε ο φορολογικός τους συντελεστής να είναι 10% -15% ανεξαρτήτου τζίρου και όλες οι δαπάνες που σχετίζονται με τη δραστηριότητα της επιχείρησης να εκπίπτουν. Τα διανεμόμενα κέρδη να φορολογούνται στο όνομα του μετόχου- εταίρου φυσικού προσώπου που τα εισπράττει, συναθροιζόμενα με τα υπόλοιπα εισοδήματά του.
Αυτή η ενέργεια μεταξύ άλλων θα έχει ως αποτέλεσμα και την διακοπή εξόδου των εταιρειών από τη χώρα μας και την αποτροπή μεταφοράς της έδρας τους σε άλλη χώρα καθώς και την προσέλκυση επενδυτών από άλλες χώρες με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Επίσης προτείνω την εφαρμογή φορολογικού συντελεστή από 7-15% για επενδυτές με δέσμευση 8 ετών. Με αυτόν τον τρόπο θα εισπράττει το κράτος φόρους που δεν θα τους είχε ποτέ και επίσης θα ανακτήσει το κενό στις ασφαλιστικές εισφορές λόγω της φυγής του εργατικού δυναμικού που υπήρξε κατά την περίοδο της κρίσης.
15. Για τις επιχειρήσεις, προτείνω γενίκευση του θεσμού του φορολογικού πιστοποιητικού. Ο έλεγχος των μη ελεγχόμενων από ορκωτούς επιχειρήσεων να διενεργείται από πιστοποιημένους λογιστές- φοροτεχνικούς. Η φορολογική αρχή προτείνεται να ελέγχει βάσει κριτηρίων κινδύνου και δειγματοληπτικά ελεγχόμενους
και ελεγκτές. Η δυνατότητα ελέγχου από την εφορία να υπάρχει για μία τριετία από το τέλος της χρήσης. Μετά την παρέλευση της τριετίας να υπάρχει παραγραφή, χωρίς δυνατότητα παράτασης και τα στοιχεία της εταιρείας να μπορούν να καταστραφούν.
16. Όλες οι εργασίες (π.χ. έναρξη, μεταβολή, κτλ) προτείνουμε να γίνονται απ’ ευθείας από τον λογιστή και οι εφοριακοί να κάνουν τον έλεγχο από το γραφείο αν χρειάζεται .
17. Σε περίπτωση εμφάνισης ζημιών στις οικονομικές καταστάσεις Ν.Π. πέραν των δύο ετών, προτείνουμε να συντάσσεται μελέτη βιωσιμότητας, η οποία θα προωθείται στην Α.Α.Δ.Ε. και σε περίπτωση που το Ν.Π. εξακολουθεί να παρουσιάζει ζημία στην επόμενη χρήση, προτείνουμε να φορολογείται με υψηλότερο φορολογικό συντελεστή επί της διαφοράς του ελέγχου.
18. Προτείνω να γίνει υποχρεωτική η υποβολή της σύνοψης των παραστατικών και για τις υπηρεσίες και τους φορείς του δημοσίου, γιατί η μη υποχρέωση υποβολής δίνει την δυνατότητα φοροδιαφυγής στις επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με το δημόσιο αφού δεν γίνεται διασταύρωση στοιχείων.
19. Προτείνω μείωση του υψηλού συντελεστή Φ.Π.Α. στο 20% με σκοπό την τόνωση της καταναλωτικής ζήτησης και την αναθέρμανση της οικονομίας. Μετά από πέντε έτη προτείνω να φτάσει στο 18% και στα δέκα έτη να φτάσει στο 15%. Επιπλέον, προτείνεται να επιβαρύνεται με Φ.Π.Α. μόνο ο τελικός καταναλωτής ή η εταιρία-λήπτης του τιμολογίου κάτι ανάλογο υπάρχει με τις ταμπλέτες κινητά και κονσόλες παιχνιδιών δηλαδή τις πράξεις λήπτη.
20. Ακόμα προτείνεται μείωση έμμεσων φόρων σε καύσιμα και τσιγάρα. Αν διατηρηθεί η τελική τιμή πώλησης, ο μεταπωλητής θα επωφεληθεί τη διαφορά. Αυτό θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα κατά του λαθρεμπορίου και κατά συνέπεια θα έχει αντίκτυπο στον τζίρο της παραοικονομίας.
21. Προτείνω να γίνεται έλεγχος από τις τράπεζες, του προτιμολογίου με το τελικό τιμολόγιο στις εισαγωγές.
22. Θεωρω πολύ σημαντική την εκπαίδευση για την φορολογική συνείδηση των μαθητών στα σχολεία.
23. Προτείνω η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα εργασίας, έτσι ώστε να δίνονται χρήματα από το κράτος στον άνεργο μέσω του εργοδότη και κάθε άνεργος να προσφέρει εργασία, γεγονός που θα οδηγήσει στην μείωση της ανεργίας και στην αύξηση της κατανάλωσης.
24. Θεωρω πολύ σημαντική την «συμμόρφωση» του Taxisnet και των εφοριών με το GDPR και πιστοποίηση του Συστήματος Taxisnet.
Κατανοώ πλήρως πως η θέσπιση ενός νέου Φορολογικού Συστήματος είναι υπόθεση δύσκολη, απαιτητική και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε αυτό να είναι αποτελεσματικό, αλλά ταυτόχρονα να τηρηθούν και οι απαραίτητες κοινωνικές ισορροπίες.
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μέρος μιας συνολικής λογικής για το πώς βλέπουμε το φορολογικό σύστημα ως επαγγελματίες του χώρου. Πιστεύω ότι η εφαρμογή του συνόλου των προτάσεών αυτών θα αποτελέσει την απαρχή της δημιουργίας ενός ουσιαστικού και δικαιότερου κοινωνικά φορολογικού συστήματος και θα φέρει γρηγορότερα θετικά αποτελέσματα.
Θεμελιώδης λίθος του νέου οικοδομήματος είναι η δέσμευση των φορολογικών συντελεστών τουλάχιστον για 10 έτη. Ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον μπορεί να προσελκύσει νέες επενδύσεις και κεφάλαια που θα δώσουν νέα ώθηση στην οικονομία της χώρας.
Στο Άρθρο 13 του σχεδίου νόμου προβλέπεται:
Τροποποίηση άρθρου 23 ΚΦΕ για μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες
1. Η περίπτωση β’ του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των τριακοσίων (300) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, »
α) Θεωρώ θετικό το γεγονός ότι το όριο από 500,00€ κατεβαίνει στα 300,00€. Όμως αφού τολμάτε να δώσετε λύση , κατεβάστε το όριο στα 100,00€. Έτσι μια και καλή να λυθεί το θέμα αυτό.
β)Το ίδιο όριο των 100,00€ (από 500,00€ που είναι σήμερα άρθρο 20} 3 ν 3842/2010) πρέπει να μπει ως όριο και για τις λιανικές πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών για να μη γίνεται υποχρεωτικά η εξόφληση με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.
Η επιχειρηματική δαπάνη των ενοικίων , είναι γνωστή στη φορολογική αρχή, αφού για την έναρξη κάθε επαγγελματικής εγκατάστασης χρειαζόταν, από πάντα, η υποβολή του ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης στη Δ.Ο.Υ.,ενω σήμερα αυτο αναρτάται στο Taxis.Επομένως δεν εχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και αδικα αναστατώνετε την αγορά.
Αν και έκανα προηγουμένως σχόλιο δεν δημοσιεύθηκε.Παρακαλω, όπως δημοσιευτεί το παρόν. Είναι υπέρμετρη η μειωση των μετρητων στην Ελλάδα, ενώ δεν την ακολουθούν χώρες, όπως η Γερμανία, Ισπανία, ακόμα και η Γαλλία έχει υψηλότερο οριο μετρητων. Στις ΗΠΑ μάλιστα υπάρχει ελευθερία πληρωμής με μετρητά ή καρτα. Ο επιπρόσθετο περιορισμός των μετρητων προκαλεί καταρχήν προβλήματα σε ορεινά και απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας, όπου η χρήση του ίντερνετ είναι περιορισμένη ή προβληματική. Οι ελάχιστοι επαγγελματίες που υπάρχουν εκεί λειτουργούν με μετρητα. Δεν μπορείς να ζητάς ηλεκτρονικές συναλλαγές σε απομακρυσμένες περιοχές, που δεν έχουν υποδομές. Ούτε να επιβάλεις στους επαγγελματίες την ληστρική συμμετοχή των Τραπεζων στο τζίρο της επιχείρησης με προμήθειες POS έως 2%. Ούτε να αγνοείς το αρθρο 5 του Συντάγματος περί οικονομικής ελευθερίας, ούτε να αγνοείς την γνώμη της ΕΚΤ σε περιορισμούς κυκλοφορίας των χαρτονομισμάτων, όπως η ωρέ μειωση των μετρητων στις συναλλαγές.
να συμπληρώσω στο προηγούμενο σχόλιο .
δεν εκπίπτουν τα μισθώματα εάν δεν υπάρχει ενεργό μισθωτήριο στο ταχις. δηλ.πέρα από το αρχικό ,πρέπει να φροντίζουν και την ανανέωσή του. άρα με αυτό διασφαλίζονται τα έσοδα του δημοσίου. το πρόβλημα είναι οι προμήθειες των τραπεζών που είναι 4+4 ευρώ.
Η διάταξη του άρθρου 23 παρ. β΄ του Κ.Φ.Ε. η οποία ορίζει ότι: «β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,» αντικαθίσταται από τη διάταξη «β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των τριακοσίων (300) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ».
Η διάταξη αυτή αφορά μόνο τις συναλλαγές μεταξύ επαγγελματιών/επιχειρήσεων. Η διάταξη που οφείλει να αντικατασταθεί στο πλαίσιο μείωσης της φοροδιαφυγής είναι η διάταξη του άρθρου 20 παρ. 3 του ν. 3842/2010 που ορίζει ότι: «3. Τα φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας πεντακοσίων (500) ευρώ και άνω, που εκδίδονται για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, εξοφλούνται από τους λήπτες τους, αγοραστές των αγαθών ή των υπηρεσιών, αποκλειστικώς με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής, όπως ενδεικτικά άλλα όχι περιοριστικά τραπεζικό έμβασμα, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού. Δεν επιτρέπεται εξόφληση των στοιχείων αυτών με μετρητά».
Η διάταξη του άρθρου 20 παρ. 3 του ν. 3842/2010 αφορά τις συναλλαγές μεταξύ επαγγελματιών/επιχειρήσεων και ιδιωτών και οφείλει κατ’ ανάλογη εφαρμογή να αντικατασταθεί και αυτή ως εξής: «3. Τα φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας τριακοσίων (300) ευρώ και άνω, που εκδίδονται για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, εξοφλούνται από τους λήπτες τους, αγοραστές των αγαθών ή των υπηρεσιών, αποκλειστικώς με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής, όπως ενδεικτικά άλλα όχι περιοριστικά τραπεζικό έμβασμα, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού. Δεν επιτρέπεται εξόφληση των στοιχείων αυτών με μετρητά».
Λαμβάνοντας υπόψη όμως τις επικρατούσες συνθήκες και ειδικότερα τις ισχυρές ταυτοποιήσεις πελατών που απαιτούνται από τις 14.09.2019, βάσει της νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις Υπηρεσίες Πληρωμών (PSD2, οδηγία 2015/2366/EΕ), η οποία ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με τον Νόμο 4537/2018, οι οποίες θέτουν όριο στις ανέπαφες συναλλαγές, χωρίς τη χρήση ΡΙΝ, σωρευτικά το ποσό των 150 € (όριο 25€ για κάθε ανέπαφη συναλλαγή), το ποσό των 300 € μπορεί να μειωθεί αρκετά περισσότερο είτε στο ποσό των 150 € (συντηρητική προσέγγιση), είτε στο ποσό των 100 € (μετριοπαθής προσέγγιση), καθώς με όριο τα 100 € όλες οι απαραίτητες συναλλαγές όπως αγορές τροφίμων δύναται να πραγματοποιούνται με μετρητά, είτε στο ποσό των 25 € (νεωτεριστική προσέγγιση).
Αν εφαρμοστεί κάποια από αυτές τις προσεγγίσεις οφείλουν οι τράπεζες να μειώσουν τις προμήθειές τους, σεβόμενες το κοινωνικό σύνολο και εξισορροπώντας τα έσοδά τους από την εξαιρετικά μεγάλη αύξηση των συναλλαγών.
Περαιτέρω, οφείλουν να καθιερωθούν αντίστοιχες διατάξεις για τις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών καθόσον δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιος περιορισμός ως προς τον τρόπο εξόφλησής τους. Είναι ιδιαιτέρως οξύμωρο να μην απαιτείται η διατραπεζική εξόφληση των συναλλαγών μεταξύ ιδιωτών, ειδικότερα όταν πληθώρα των συναλλαγών αυτών είναι πολλές χιλιάδες ευρώ όπως αγοραπωλησία οχημάτων και αγοραπωλησία ακινήτων. Συνεπώς απαιτείται άμεση νομοθετική πρωτοβουλία για τη διατραπεζική εξόφληση των συναλλαγών μεταξύ ιδιωτών.
Όλες αυτές οι παρεμβάσεις θα μειώσουν τη φοροδιαφυγή και επιπροσθέτως θα γίνει ευκολότερη η πραγματοποίηση του απαιτούμενου ποσού δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής – ποσοστό 30% του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία – συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα – όπως ορίζεται στο άρθρο 7 του προτεινόμενου παρόντος νομοσχεδίου.
Η μείωση των μετρητών στα 300 Ευρώ φθάνει σε απαράδεκτα χαμηλά όρια που δεν δικαιολογεί ούτε η πρόφαση της «φοροδιαφυγής» για να επιβληθεί. Αντίκειται στην ελευθερία των συναλλαγών και της επιλογής του τρόπου συναλλαγής (χαρτονομίσματα ή ηλεκτρονικό χρήμα) για ιδιώτες και επαγγελματίες.Στους μεν επαγγελματίες επιβάλλετε να είναι συνέταιρος η Τράπεζα με χρεώσεις στις συναλλαγές POS 0,80% – 2% επί του ΤΖΙΡΟΥ της επιχείρησης, ενώ στους ιδιώτες την ελευθερία επιλογής πληρωμής (μετρητά ή κάρτα) και επιπλέον τον έλεγχο των προσωπικών και καταναλωτικών δεδομένων από το Κράτος. Παραβιάζεται ξεκάθαρα το άρθρο 5 του Συντάγματος, αφού δεν υπάρχει οικονομική ελευθερία, αλλά καταναγκασμός σε υποχρεωτικές συναλλαγές, που όχι μόνο δεν εκπίπτουν ως δαπάνες, αλλά υφίσταται και πρόστιμο ανά συναλλαγή στους επαγγελματίες, εάν υπερβούν το όριο αυτό;
Ιδιαίτερα σε μικρά ορεινά χωριά που είναι διάσπαρτα σ’ όλη την Ελλάδα, όπου δεν έχει φθάσει ακόμα το ίντερνετ ή δεν λειτουργεί πολλές φορές, στερείτε ένα τρόπο συναλλαγής για τους ελάχιστους επαγγελματίες που έχουν απομείνει. Η μείωση του ποσού των μετρητών είναι κίνητρο για περαιτέρω ερημοποίηση των μικρών χωριών, όπου η τεχνολογία δεν λειτουργεί όπως στις πόλεις και το ίντερνετ που δεν λειτουργεί δεν επισκευάζεται σε ώρες από την εταιρεία, αλλά σε μέρες ή ακόμα και σε εβδομάδες.
Τα χαρτονομίσματα των 50, 100, 200 Ευρώ έχουν εκδοθεί από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα για να κυκλοφορούν και όχι να επιβάλλονται υπέρμετροι περιορισμοί στην κυκλοφορία τους, όπως εν προκειμένω. Έχετε πάρει έγκριση για την περαιτέρω απαγόρευση κυκλοφορίας των μετρητών από την ΕΚΤ (πάνω από τα 300 Ευρώ) ή μήπως το προσπεράσατε;
κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των τριακοσίων (200) ευρώ
ως προς το ιε. προστιθέμενο εδάφιο.
Ως «ηλεκτρονική πληρωμή» νοείται η καταβολή στον λογαριασμό τραπέζης του δικαιούχου μέσω διατραπεζικού μόνον εμβάσματος? δηλαδή από λογαριασμό μισθωτή προς λογαριασμό εκμισθωτή.
Ή αποδεκτή θα είναι και η κατάθεση μέσω τραπέζης (πάντα) στον λογαριασμό του εκμισθωτή?
Δηλαδή στην ουσία αν ισχύει μονον το πρώτο, σκοπίμως επιδοτείτε μεθοδευμένα τις τράπεζες με μηνιαία ‘συνδρομή’ από είσπραξη «τελών» μεμονωμένα μικρού μεν ποσού αλλά αθροιστικά στο σύνολο των μισθωμάτων ανά την επικράτεια ανερχόμενων σε ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ Ευρώ τελικώς! Αν με χρέωση έστω της τάξεως 1 ευρώ (όπως ισχύει σε τράπεζες σήμερα), για μεταφορές – πληρωμές – εμβάσματα, υπολογίσουμε 1.000.000 μισθώματα επί 12 μηνες έτους δίνετε στις τράπεζες 12.000.000 ΕΥΡΩ έσοδα που ΔΕΝ θα φορολογηθούν τελικώς με τις κλίμακες των υπολοίπων επιχειρήσεων αφού οι τράπεζες έχουν ιδιαίτερη και χαμηλότατη φορολογία κατά νόμο, δημιουργώντας έτσι ΚΑΙ απώλεια φορολογικών εσόδων εις βάρος του δημοσίου για αυτό το ποσό!
εν σχέση με την απαίτηση εξωφλήσεως μέσω τραπεζικού συστήματος οιασδήποτε επιχειρηματικής συνδιαλαγής για ποσά από 300 Ευρώ και άνω. Κύριοι το υφιστάμενο καθεστώς των 500 ευρώ είναι υπερ αρκετό ήδη. Λαμβάνοντας υπ’ όψην ότι οι συντάκτες – δημιουργοί – των «ορίων» πασηφανέστατα δεν έχουν καμμία απολύτως επαφή – σχέση με πραγματικές συνθήκες αγοράς, καταννοώ το πως «πεταν» στην ουσία ένα Χ ποσό ως «όριο» και πιστέυουν ότι όλα καλά! Κύριοι στην πραγματική αγορά όμως, είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις που η πληρωμή τιμολογίου γίνεται επιτόπου και αναγκαία με καταβολή μετρητών επί του ταμείου! Υπάρχουν συνθήκες, όπως το να είσαι εκτός έδρας και να αναγκάζεσαι εκτάκτως να αγοράσεις άμεσα κάτι από τοπικό κατάστημα προκειμένου να ολοκληρώσεις πχ μιά εργασία που έχεις αναλάβει. Για παραδειγμα διαπιστώνεις ότι πρέπει να προμηθευτής εξαρτήματα που δεν μπορούσες να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα απαιτηθούν και προκειμένου να ολοκληρώσεις τάχυστα την εργασία σου τα αναζητείς και βρίσκεις τοπικά. Αυτό μάλιστα μπορεί (και συνήθως λόγω νόμου του Μέρφυ έτσι γίνεται) ώρες που οι Τράπεζες είναι ΚΛΕΙΣΤΕΣ πλέον, οπότε ούτε να καταθέσεις έστω δεν γίνεται, πχ απόγευμα! Επειδή αν γνωρίζατε πραγματικά ότι ποσά >300 Ευρώ μπορούν άνετα να δημιουργηθούν αγοράζωντας έστω μικροεξαρτήματα – μικροεγαλεία θα καταλαβαίνατε το ουτοπικόν του να πρέπει να εξοφλείς μέσω τραπεζικών μεταφορών τέτοια μικροποσά! Το να έχεις τιμολόγια εξοφλημενα με μετρητά έως και 500 Ευρώ νομίζω ότι ήταν και εξακολουθεί να είναι βατό και πραγματικής ουσίας όριο! Από εκεί και κάτω όμως πιστέυω ότι απλά οι εμπνευστές της «επαναοριοθέτησης προς τα κάτω» είναι τραγικά αδαείς ως προς πραγματική λειτουργία των αναγκαίων αγορών και κινήσεων! Εκτός αν ποτέ δεν εργαστήκαν εκτός δημοσίου, που πληρώναν με εντάλματα πληρωμών και δεν είχαν ανάγκη καταβολής ούτε για τα στυλο που γραφουν ή το χαρτί, και το «τόνερ» του εκτυπωτή που τύπωνε τις ευφυέστατες εμπνέυσεις του σαν αυτή!
H περαιτέρω μείωση του -ήδη εξωφρενικά χαμηλού ορίου των 500 ευρώ- σε 300 το μόνο που θα πετύχει είναι να αυξήσει τον φόρτο εργασία, να ταλαιπωρήσει τους συνεπείς και να τους εκθέσει σε φόρους και πρόστιμα για κατά τα λοιπά 100% πραγματικές δαπάνες (ειδικά στην περίπτωση των ενοικίων αυτά είναι δηλωμένα στο Taxis). Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν ισχύουν τέτοια όρια ενώ ιστορικά το Υπουργείο Οικονομικών δεν υπολογίζει στην αιτιολογική έκθεση κανενός σχεδίου νόμου το κόστος που αυτός δημιουργεί σε επιχειρήσεις και πολίτες και το οποίο έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα και στην ανάπτυξη. Η μυωπική νοοτροπία φορο-χωροφύλακα δεν έχει αποδώσει μέχρι τώρα και το μόνο που έχει πετύχει είναι να επιβαρύνει τους συνεπείς.
Επίσης να γίνεται αναφορά ότι η έκπτωση αφορά επισφαλείς απαιτήσεις και πέραν της 5ετίας αρκεί να φαίνονται στα βιβλία της επιχείρησης.
Κύριε υπουργέ στο άρθρο 23 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα περίπτωση ιε΄
για να γίνει μίσθωση ακινήτου πρώτα υποβάλλεται μισθωτήριο συμβόλαιο στο taxis άρα απο εκεί διαφαίνεται το έσοδο.
Το να περνάει μέσα απο λογαριασμό όψεως τι νόημα έχει, εκτός του ότι να επιβαρύνονται οι εταιρείες με χρεώσεις τραπέζών όταν γίνονται εμβάσματα από διαφορετική τράπεζα.
Ψάχνουμε τρόπους να βγάζουν οι ελεγκτές λογιστικές διαφορές?