1. Στο άρθρο 21 του ν. 4172/2013 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«6. Η ωφέλεια επιχείρησης που προκύπτει από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από την είσπραξη χρέους στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού, η οποία λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους συνεργασίας, αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Στην περίπτωση αυτή δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί φορολογίας δωρεών του ν.2961/2001.»
2. Η διάταξη της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζεται από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
Το εισόδημα της ωφέλειας από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από είσπραξη χρέους φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα με ισχύ από την δημοσίευση του νόμου.
Οι διαγραφές οφειλών που προκύπτουν στα πλαίσια συμφωνιών εξυγίανσης του πτωχευτικού νόμου, ήτοι των άρθρων 99 επ. του ν. 3588/2007 ως τροποποιηθείς ισχύει σήμερα και εντεύθεν δεν δύναται να αποτελούν εισόδημα για την επιχείρηση.
Προτείνουμε την παραπάνω προσθήκη στο άρθρο 21 του νόμου 4172/2013 παράγραφος 6 διότι σε πτωχευμένη εταιρία δεν υπάρχει κανένα περιουσιακό στοιχείο για να πληρωθεί ο φόρος που θα προκύψει αν η διαγραφή οφειλών θεωρηθεί εισόδημα.
Γιατί κύριε υπουργέ θεωρείται εισόδημα το 100% η παραίτηση απο οφειλή για την ωφελούμενη επιχείρηση και η πιστώτρια επιχείρηση εκπίπτει μεχρι 10% του κύκλου εργασιών της.
Υπάρχει μία δυσανάλογη αντιμετώπιση.