1. Κάθε προϊόν που παράγεται κατόπιν αραίωσης σε νερό, οξικού οξέος κατάλληλου για ανθρώπινη κατανάλωση, το οποίο χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο ξυδιού, καθώς και οποιοδήποτε μίγμα αυτού του προϊόντος με ξύδι, δεν θεωρείται ως ξύδι αλλά χαρακτηρίζεται ως τεχνητό ξύδι. Η ένδειξη που πρέπει να αναγράφεται υποχρεωτικά, κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου, στην επισήμανση των προϊόντων στα οποία περιέχεται το τεχνητό ξύδι, είναι: «Τεχνητό ξύδι – Διάλυμα οξικού οξέος».
2. Απαγορεύεται η παραγωγή ή η εμφιάλωση τεχνητού ξυδιού από οξοποιούς ή εμφιαλωτές ξυδιού και γενικά η παρουσία, για οποιοδήποτε λόγο, των προϊόντων που αναφέρονται στην ανωτέρω παράγραφο 1, καθώς και κάθε είδους βιομηχανικού οξικού οξέος, στα οξοποιεία και στα εμφιαλωτήρια ξυδιού.
3. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται τυχόν λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου αυτού.
Είναι απορίας άξιον γιατί αποκλείονται οι οξοποιοί και οι εμφιαλωτές ξυδιού από την παραγωγή και εμφιάλωση του Τεχνητού ξυδιού.
Προτείνουμε, για να μην αναφέρουμε ότι απαιτούμε, να μην αποκλειστούν οι οξοποιοί από την παραγωγή του ανωτέρου προϊόντος και να έχουν την δυνατότητα να παράγουν και να εμφιαλώνουν Τεχνητό ξύδι με τον απαραίτητο από τις υπηρεσίες, έλεγχο που ούτως ή άλλως γίνεται. (Παρουσία χημικού από την κατά τόπου Χημική Υπηρεσία, Τήρηση Βιβλίου Κίνησης κλπ).
Εδώ και χρόνια άλλωστε υπάρχει ζήτηση προς τους έλληνες εμφιαλωτές ξυδιού, από πελάτες του εξωτερικού για το Τεχνητό ξύδι.
Αποκλείοντας τους, αφενός περιορίζεται η δυνατότητα αύξησης των πωλήσεων και αφετέρου δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός.