Αρχική Κύρωση της Σύμβασης για το έγκλημα στον Κυβερνοχώρο και του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της – Μεταφορά της Οδηγίας 2013/40/ΕΕΆρθρο Τέταρτο (Άρθρα 11 και 12 Οδηγίας) – Ευθύνη νομικών προσώπωνΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ | 1 Απριλίου 2016, 12:13
Οι παρατηρήσεις της Ένωσης Εταιριών Κινητής Τηλεφωνίας (ΕΕΚΤ) για το άρθρο Τέταρτο έχουν ως ακολούθως: Α. Εκτιμούμε ότι θα πρέπει να διαγραφεί η λέξη « μέσω» (ενν. του νομικού προσώπου) στις παραγράφους 1 και 2 καθώς με τον τρόπο αυτό διευρύνεται αδικαιολόγητα η ευθύνη των νομικών πρόσωπων σε περιπτώσεις διάπραξης αδικημάτων που προβλέπονται στα προηγούμενα άρθρα, ιδίως δε όταν αυτές λαμβάνουν χώρα σε βάρος τους. Η λέξη «μέσω» η οποία αναφέρεται μόνο στο γεγονός της χρήσης των υποδομών του νομικού προσώπων είναι αντίθετη τόσο στο γράμμα όσο και στο πνεύμα της οδηγίας 2013/40/ΕΕ (βλ. ιδίως άρθρο 10). Ειδικότερα, η σχετική διάταξη της Οδηγίας περιορίζει ρητά την ευθύνη των νομικών προσώπων μόνο στις περιπτώσεις που τα αδικήματα που αναφέρονται στα άρθρα 3 έως 8 της Οδηγίας έχουν τελεσθεί ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ των νομικών προσώπων και όχι «μέσω» αυτών, δηλαδή δεν χρησιμοποιείται σε καμία περίπτωση ως νόμιμος λόγος ευθύνης το γεγονός και μόνο της χρήσης των υποδομών τους. Β. Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να προβλεφθεί ως πρώτη διοικητική κύρωση η προειδοποίηση ή σύσταση. Κατά συνέπεια, η φράση «Το διοικητικό πρόστιμο της περίπτωσης α΄ επιβάλλεται πάντοτε ανεξαρτήτως της επιβολής άλλων κυρώσεων» πρέπει να διαγραφεί. Προτείνεται η διαγραφή της φράσης της παραγράφου 1 «κατά περίπτωση, σωρευτικά ή διαζευκτικά οι ακόλουθες κυρώσεις» και η αντικατάσταση της με τη φράση «ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης, το βαθμό υπαιτιότητας και την περίπτωση υποτροπής, μία από τις παρακάτω κυρώσεις:…» Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε τη σχετική αναδιαμόρφωση και αναρίθμηση των κυρώσεων καθώς και την προσθήκη του εδαφίου α) ως εξής: «α) σύσταση για συμμόρφωση μέσα στα χρονικά όρια της τασσόμενης προθεσμίας με προειδοποίηση επιβολής προστίμου σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης». Πέραν αυτού, το ανώτατο όριο του προβλεπόμενου διοικητικού προστίμου ύψους 3.000.000 ευρώ κρίνεται ως εξοντωτικό. Γ. Στην παράγραφο 6 προτείνεται η προσθήκη της φράσης «χωρίς αυτό να επηρεάζει την εφαρμογή των ισχυουσών κάθε φορά διατάξεων περί αστικής, πειθαρχικής ή ποινικής ευθύνης».