• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΙΧΑΗΛ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΣ' | 1 Ιουλίου 2016, 14:29

    Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας τα κάτωθι: 1.Σύμφωνα με το 103 παρ.7 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ « Η πρόσληψη υπαλλήλων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός καθορίζεται κάθε φορά, πλην των περιπτώσεων της παραγράφου 5, γίνεται είτε με διαγωνισμό είτε με επιλογή σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια και υπάγεται στο νέλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως νόμος ορίζει.Νόμος μπορεί να προβλέπει ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας ή ειδικές διαδικασίες επιλογής προσωπικού για θέσεις το αντικείμενο των οποίων περιβάλλεται από ειδικές συνταγματικές εγγυήσεις ή προσιδιάζει σε σχέση εντολής.»Σύμφωνα με το 103 παρ. 4 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ «Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν. Οργανικές θέσεις ειδικού Επιστημονικού καθώς και τεχνικού ή βοηθητικού προσωπικού μπορούν να πληρούνται με προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση ιδιωτικού δικαίου. Νόμος ορίζει τους όρους για την πρόσληψη, καθώς και τις ειδικότερες εγγυήσεις τις οποίες έχει το προσωπικό που προσλαμβάνεται.»Εκ του συνδυασμού των ανωτέρω, προκύπτει ότι υπάλληλοι του Δημοσίου [είτε μόνιμοι είτε με σύμβαση]προσλαμβάνονται είτε με διαγωνισμό είτε με επιλογή σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια και υπάγεται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως νόμος ορίζει είτε με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας που προβλέπει ο νόμος.2.Οι υπάλληλοι των αμίσθων υποθηκοφυλάκων κατά τα αναγραφόμενα στην ΣΤΕ 2573/2015 τελούν σε σχέσης εξηρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΙΣΘΟ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ. Επί λεξει στη ΣΤΕ 2573/2015 : «Το υπαλληλικό αυτό προσωπικό συνδέεται με τον άμισθο υποθηκοφύλακα με σχέση εξηρτημένης εργασίας και δεν διατελεί σε δημοσιοϋπαλληλική ή άλλη εργασιακή σχέση προς το Δημόσιο (Σ.τ.Ε. 974/1970) [ΠΑΓΙΑ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ], ανεξαρτήτως αν ειδικές διατάξεις αναγνωρίζουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ως πραγματική δημόσια υπηρεσία την προϋπηρεσία υπαλλήλων σε άμισθο υποθηκοφυλακείο (π.χ. άρθρα 42 παρ. 2 κωδ. δ/τος της 19/23.7.1941, 26 παρ. 3 ν. 1968/1991 και 23 παρ. 7 εδ. ε΄ν. 2664/1998)» Επομένως, οι υπάλληλοι του ΑΜΙΣΘΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ είναι υπάλληλοι του ΑΜΙΣΘΟΥΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ και ΟΧΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η ανωτέρω κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας διατυπώνεται παρά το ότιμε την προσβαλλόμενη ΚΥΑ [στα πλαίσια της προσβολής της οποίας εκδόθηκε η ανωτέρω δικαστική απόφαση]ήτοι με την 37480/4.5.2012 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης,Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Β΄ 1532/4.5.2012), θεσπίζονται ρυθμίσεις σχετικές με την επιλογή, πρόσληψη, απόλυση και απασχόληση του προσωπικού των άμισθων υποθηκοφυλακείων που προσλαμβάνεται με τη διαδικασία του ν.δ. 811/1971, όπως ισχύει και διαφοροποιούν τις προϋποθέσεις και τον τρόπο πρόσληψης των υπαλλήλων που προσλαμβάνονται από τον άμισθο υποθηκοφύλακα εφεξής σε σχέση με αυτούς που είχαν προσληφθεί πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης ΚΥΑ.Στη σκέψη 9 της ΣΤΕ 2573/2015 αναφέρεται επί λέξει «Επειδή, από τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη καθίσταται σαφές ότι ο νομοθέτης ανέθεσε στα άμισθα υποθηκοφυλακεία έργο το οποίο, ως εκ της φύσεως της αποστολής τους (ταυτόσημης με εκείνη των έμμισθων υποθηκοφυλακείων που αποτελούν οργανικές μονάδες-υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης), συνάπτεται άμεσα με την εκτέλεση δημόσιας υπηρεσίας και την εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος αναγομένων στη διασφάλιση των συναλλαγών. Συναφώς, τα άμισθα υποθηκοφυλακεία αποτελούν αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες υπό λειτουργική [ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΓΑΝΙΚΗ]έννοια (κατ’ άλλη διατύπωση: δημόσιες υπηρεσίες σε περιορισμένο βαθμό κατά παραχώρηση, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες ή υπηρεσίες εξηρτημένες από τις δικαστικές αρχές, βλ. Σ.τ.Ε. 1991/1951 Ολ., γνμδ. Εισ. Α.Π.2/1987) και υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία ασκείται «με σκοπό τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας τους» (βλ. άρθρο 7 παρ. 3 περ. γ΄ του π.δ. 36/2000,Οργανισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Α΄ 29). Ενόψει δε της σπουδαιότητας των καθηκόντων του άμισθου υποθηκοφύλακα από απόψεως δημοσίου συμφέροντος, τα οποία είναι σύμφυτα με την κατά νόμον αποστολή του υποθηκοφυλακείου και δεν διαφέρουν από τα καθήκοντα του έμμισθου υποθηκοφύλακα (βλ. και το άρθρο 23 παρ. 5 εδ. α΄του ν. 2664/1998, στο οποίο ο άμισθος υποθηκοφύλακας χαρακτηρίζεται ως «άμισθος δημόσιος λειτουργός»), ο νομοθέτης ρύθμισε ειδικώς το υπηρεσιακό καθεστώς του και υπέβαλε σε έντονη κανονιστική ρύθμιση την οργάνωση των άμισθων υποθηκοφυλακείων και το εργασιακό καθεστώς του προσλαμβανόμενου προς υποβοήθηση του έργου του άμισθου υποθηκοφύλακα προσωπικού με τις ισχύουσες και προ της εκδόσεως της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής απόφασης σχετικές διατάξεις»Τα ανωτέρω αφορούν [για την άρση κάθε αμφισβήτησης] την σχέση του ΑΜΙΣΘΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ με το ΔΗΜΟΣΙΟ [γιαυτό και αυτός συμμετέχει σε ειδικό διαγωνισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης σε αντίθεση με το υπαλληλικό του προσωπικό] όχι την σχέση των υπαλλήλων του με αυτόν ή το Δημόσιο, και εκτίθενται προκειμένου να δικαιολογήσουν τους περιορισμούς που έθεσε η ΚΥΑ στην επαγγελματική του ελευθερία., αφού κατά τα λοιπά κατά την πάγια νομολογία του ΣΤΕ«Το υπαλληλικό αυτό προσωπικό συνδέεται με τον άμισθο υποθηκοφύλακα με σχέση εξηρτημένης εργασίας και δεν διατελεί σε δημοσιοϋπαλληλική ή άλλη εργασιακή σχέση προς το Δημόσιο (Σ.τ.Ε. 974/1970) Ο νόμος λοιπόν που φροντίζει για την πρόσληψη του εν λόγω υπαλληλικού προσωπικού στο Δημόσιο διέπεται αναντίρρητα από τους περιορισμούς και τις επιταγές του άρθρου άρθρο 103 παρ. 7 Σ όπως προεκτέθηκαν ανωτέρω. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ωστόσο έρχεται ευθέως σε αντίθεση με το άρθρο 103 παρ.7 Συντάγματος. Οι αναφορές σε «μεταφορά» [καθώς μετάταξη παλι κατά τις επιταγές του Συντάγματος γίνεται σε ήδη ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ] ή «τοποθέτηση» δεν αναιρούν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου το οποίο ντύνει με τον μανδύα του ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ τον ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΟΥ ΑΜΙΣΘΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ.