Αρχική Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισηςΆρθρο 02 – Η έννοια των διακρίσεωνΣχόλιο του χρήστη Δίκτυο Συμπαραστατών | 13 Ιουλίου 2016, 10:22
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επί του άρθρου 2: Με το άρθρο αυτό εισάγονται διατάξεις – όπως οι ισχύουσες του Ν.3304/2005 – με τις οποίες εξειδικεύονται οι έννοιες των άμεσων και των έμμεσων διακρίσεων. Πρόκειται για ένα πολύ χρήσιμο νομικό εργαλείο, ώστε να προσδιοριστεί η έννοια της διάκρισης όχι μόνο στον τομέα της εργασίας κ.τ.λ., αλλά και στον τομέα της παροχής των υπηρεσιών από τον δημόσιο τομέα προς τις / τους πολιτες. Η συνταγματική έδραση της αρχής της ισότητας δεν εμποδίζει να αναγνωριστεί ότι, σε επίπεδο ορολογίας τουλάχιστον, οι ορισμοί αναπτύσσουν κανονιστική λειτουργία και πέραν του στενού πεδίο εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου, επιλογή στην οποία μπορεί να προχωρήσει ο εθνικός νομοθέτης χωρίς να δεσμεύεται από το θεματικό αντικείμενο των ενσωματούμενων οδηγιών. Προτείνουμε λοιπόν την αναδιατύπωση της παραγράφου 1, ως εξής: “Απαγορεύεται κάθε μορφή διάκρισης για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 1, τόσο στο πλαίσιο του πεδίου εφαρμογής που καθορίζεται από το άρθρο 3, όσο και στο πλαίσιο της ενάσκησης αρμοδιοτήτων από τις δημόσιες, περιφερειακές και δημοτικές υπηρεσίες προς τις/τους πολίτες.”