Αρχική Τροποποιήσεις στον Πτωχευτικό Κώδικα΄Αρθρο έκτοΣχόλιο του χρήστη Κώστας Σίδερης | 19 Οκτωβρίου 2016, 10:32
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η παράγρ. 6 του άρθρ 104 ορίζει ότι ο εμπειρογνώμονας μπορεί (μεταξύ άλλων)να είναι πιστωτικό ίδρυμα, δηλ. τράπεζα, για τους οφειλέτες που είναι νομικά πρόσωπα. Για, δε, τα φυσικά πρόσωπα (σε πιο εύκολες καταστάσεις, δηλαδή)ζητάει λογιστή Α΄.Έχω τις εξής παρατηρήσεις: 1. Κατά την γνώμη μου, το πιστωτικό ίδρυμα, μπορεί μεν να διαθέτει μεγαλύτερο κύρος από έναν απλό λογιστή, αλλά τίποτα δεν μας διασφαλίζει ότι το όποιο στέλεχος αυτής αναλάβει την δουλειά θα έχει γνώσεις ίσες ή μεγαλύτερες (μια και τα νομικά πρόσωπα είναι πιο δύσκολα) από έναν λογιστή Α'. Αντίθετα,η επιλογή ορκωτού ελεγκτή είναι πολύ σωστή επιλογή. Δεν είμαι σίγουρος ότι οι τράπεζες, με τέτοια γενική κι όχι εξειδικευμένη σε κάποιο στέλεχος διατύπωση, θα έπρεπε να παίζουν τον ρόλο εμπειρογνώμονα. 2. Εγώ προσωπικά δεν είμαι ορκωτός ελεγκτής, ούτε έχω άδεια λογιστή Α'. Ωστόσο έχω δουλέψει χρόνια σε ελεγκτικές εταιρείες (όταν δεν υπήρχε καν η έννοια του ορκωτού εκτός ΣΟΛ) και έχω διατελέσει επί πάρα πολλά χρόνια οικονομικός διευθυντής σε διάφορες μκρές και μεγάλες, ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις. Τα τελευταία 7 χρόνια δραστηριοποιούμαι σαν ελεύθερος σύμβουλος επιχειρήσεων, αναλαμβάνοντας -μεταξύ άλλων- και μελέτες βιωσιμότητας, εξυγίανσης, business plans, πλήρη αναδιοργάνωση επιχείρησης, κλπ. Θεωρούμαι, μάλιστα, πολύ καλός σ' αυτές τις δουλειές. Κι όμως, η έλλειψη των τυπικών προσόντων προφανώς με αποκλείει από τον ρόλο εμπειρογνώμονα, παρόλο που είναι σίγουρο ότι είμαι πιο έμπειρος από πολλούς λογιστές Α'. Άλλωστε, στην χώρα μας ο λογιστής είναι στην ουσία φοροτέχνης και κατά κανόνα δεν έχει την δυνατότητα σύνταξης business plans ή εκπόνησης σχεδίων εξυγίανσης. Αντίθετα, όσοι έχουν αναλάβει την οικονομική διαχείριση εταιρειών, και βέβαια κι όσοι έχουν δουλέψει σαν οικονομικοί σύμβουλοι ειδικά σ' αυτά τα θέματα, είναι πολύ πιο κατάλληλοι. Η πρότασή μου, λοιπόν, είναι να αλλάξει κάπως η διατύπωση των προδιαγραφών του εμπειρογνώμονα, ώστε να περιλάβει και άτομα ή γραφεία, που έχουν πράγματι την ικανότητα, έστω κι αν δεν έχουν τα τυπικά που τώρα ζητώνται. (Π.χ. θα μπορούσαμε να μιλάμε και για άτομα που έχουν ασχοληθεί άνω των 10 ετών με έλεγχο, αναδιοργάνωση εταιρειών, σύνταξη οικονομοτεχνικών μελετών, κλπ ή απλά να μιλάμε για άτομα ή γραφεία "εγνωσμένου κύρους" κάτι που βέβαια είναι ασαφές. Στην τελευταία περίπτωση θα μπορούσαμε ίσως να βάζουμε συνυπεύθυνο αυτόν που επιλέγει τέτοια άτομα στην επιβεβαίωση ότι αυτά είναι όντως "εγνωσμένου κύρους").