Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 01 – Δικαιώματα του προσώπουΣχόλιο του χρήστη Αλεξανδρος Σουρτζής | 10 Μαΐου 2017, 01:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλεξανδρος Σουρτζής' | 10 Μαΐου 2017, 01:58

    Διαστρεβλώνοντας τις έννοιες του «ανδρα» και της «γυναίκας» Η εποχή μας αναδεικνύει και δίνει βήμα σε ορισμένες μειονότητες, όπως η λεγόμενη lgbtqi, που αποτελεί μια ευρεία ομάδα. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, ανθρώπους οι οποίοι δεν αποδέχονται τους συμβατικούς ορισμούς του «ανδρα» και της «γυναίκας» αλλά θέλουν να μας πείσουν να αλλάξουμε το νόημα των λέξεων. Πρεσβεύουν π.χ. ότι «ανδρας» είσαι όταν αυτοπροσδιορίζεσαι ώς «ανδρας». Δηλαδή αρκεί η προσωπική σου δήλωση «ταυτότητας φύλου» για να αποκτήσεις το δικαίωμα να αποκαλείσαι έτσι, ανεξαρτήτως του σωματικού φύλου που είχες κατα τη γέννησή σου. Επι παραδείγματι, μπορεί κάποιο πρόσωπο που γεννήθηκε βιολογικά ώς γυναίκα, να δηλώνει ότι αισθάνεται «άνδρας», και να αξιώνει να ονομάζεται και να πολιτογραφείται ώς «ανδρας».. Φυσικά η απαίτησή τους υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Διότι απαιτούν για λόγους σεβασμού στη μειονότητά τους, να διαστρεβλώσουμε την καθιερωμένη απο χιλιετίες κλασσική έννοια «άνδρα» και «γυναίκας». Μας θυμίζει τον Οργουελ και το έργο του «1984» όπου η δικτατορία του μέλλοντος αξιώνει την τροποποίηση των εννοιών των λέξεων, κάνοντας το «ασπρο» – «μαύρο». Αυτό που η πλειοψηφία και η ιστορία αποδίδει ώς έννοια στη λεξη ανδρας είναι: Το πρόσωπο που κατα τη γέννησή του είχε το αρσενικό βιολογικό σώμα, με τα χαρακτηριστικά του αρσενικού σώματος. Αντίστοιχα, γυναίκα είναι το πρόσωπο που κατα τη γέννησή του είχε το θηλυκό σώμα. Αυτη η έννοια είναι απαιώνια και δε χωρεί αμφισβήτηση ώς πρός την αντιστοιχία εννοιας και λέξης. Η απαίτηση της lgbtqi μειονότητας, να αλλάξουν οι έννοιες των δυο αυτων λεξεων, και να προσδιορίζεται πλέον το φύλο κατα δήλωση αντί κατα τη γέννηση, ειναι ανιστόρητη, προκλητική και απαράδεκτη. Η κοινωνία δε θέλει (γιατί να θέλει;) να αλλάξουν αυτές οι κλασσικές έννοιες, προς χάριν μιας μειονότητας. Το πρόβλημα της μειονότητας είναι ότι θέλουν πχ ενας transexual αντρας (δηλ. γυναίκα που επαναπροσδιορίστηκε ώς ανδρας, με ή χωρίς αλλαγή φύλου) να αποκαλείται και να θεωρείται ώς «ανδρας». Ομως αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Θα παραμείνει ενας «trans ανδρας». Διότι δε χωράει στον προαιώνιο ορισμό της έννοιας του «ανδρα», δηλαδή: «ανδρας είναι: Το πρόσωπο που κατα τη γέννησή του είχε το αρσενικό σώμα, με τα χαρακτηριστικά του αρσενικού σώματος». Το συγκεκριμένο πρόσωπο ίσως να προσπάθησε να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του ανδρικού σώματος στην πορεία, συνεπώς είναι ένας trans ανδρας. Η χρήση της λέξης «ανδρας» για να περιγτραφεί το πρόσωπο αυτό, είναι κήβδιλη διότι το σημαίνον δεν ταυτίζεται με το σημαινόμενο. «Τι είναι όμως η γλώσσα; Είναι η δημιουργία κι η χρήση σημείων/σημαδιών (signs) αναγνωρίσιμων και κατανοήσιμων με τον ίδιο τρόπο από τα μέλη μιας κοινότητας ανθρώπων. Mια λέξη μιας γλώσσας είναι ένα σημείο που σημαίνει κάτι, είναι ένα σημαίνον (signifier/ significans) και αυτό το κάτι είναι το σημαινόμενο (signified/ significatum). Η λέξη ‘γάτα’ για παράδειγμα είναι το σημαίνον, ενώ η έννοια της γάτας ή μια συγκεκριμένη γάτα που έχω μπροστά μου είναι το σημαινόμενο. Ένα όνομα ανθρώπου πχ. ‘Νίκος’ είναι το σημαίνον, ενώ ο συγκεκριμένος άνθρωπος με αυτό το όνομα είναι το σημαινόμενο. Δηλαδή το σημαίνον είναι μια λέξη ή γενικότερα μια λεκτική περιγραφή, ενώ το σημαινόμενο είναι μια έννοια ή ένα αντικείμενο. » http://westcult.gr/index.php/arthrografia/philosophizing/leitourgia-tis-glossas-simainon-kai-simainomeno Η απαίτηση της μειονότητας συμπυκνώνεται στη φράση: «Γυναίκα δε γεννιέσαι γίνεσαι , άνδρας δε γεννιέσαι γίνεσαι «. και συμπληρώνουν «μιλούμε για την ταυτότητα και την έκφραση φύλου και διεκδικούμε τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου χωρίς προϋποθέσεις». Η μειονότητα επιδιώκει την τροποποίηση του «σημαινόμενου» δηλ. να αλλάξει η χρήση της γλώσσας για όλο τον παγκόσμιο πληθυσμό, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ίδιοι, δηλαδή με τρόπο δικτατορίας της μειοψηφίας. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν οφείλουμε σεβασμό και αγάπη στα πρόσωπα lgbtqi. Ας αποδεχτούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους και ας αυτοπροσδιορίζονται με τρόπους που επιθυμούν, όπως «άφυλα», «trans ανδρες», trans γυναίκες» κ.α. χωρίς να θέλουν να τροποποιήσουμε όρους απαιώνια καθιερωμένους, δηλαδή τι σημαίνει «ανδρας» και «γυναίκα». Ο αυτοπροσδιορισμός μιας «trans γυναίκας» ώς «γυναίκα» προκαλεί σύγχυση, είναι κίβδηλος, και συνιστά απλα… ψέμμα. Δε θα νομιμοποιήσουμε το ψέμμα ώς αλήθεια, χάριν μιας μειονότητας που δε θελει να αποδεχτεί την αλήθεια και την καθιερωμένη αντιστοίχηση έννοιας και λέξης, και δε θα ονομάσουμε για χάρη τους το «άσπρο» ως «μαύρο». Ούτε θα δεχτούμε τον ψυχολογικό εκβιασμό του «trans-φοβικού», επειδή απλά δεν υπακούουμε άκριτα στις διαταγές της μειονότητας για επανακαθορισμό των απαιώνιων όρων του «ανδρα» και της «γυναίκας». Τους επιστρέφουμε στην περίπτωση αυτή το χαρακτηρισμό ώς απαράδεκτο. Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε το θέμα της «δικτατορίας των μειονοτήτων» όταν κάποιες μειονότητες απαιτούν απίστευτα πράγματα που καταπιέζουν την πλειοψηφία. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες θέλουν να προετοιμάζεται νομοσχέδιο που θα αναγνωρίζει την «ταυτότητα φύλου» ανάλογα με τη δήλωση του ατόμου, και όχι με βάση το βιολογικό φύλο στη γένηση. Ενας τέτοιος νόμος θα θεσμοθετήσει τη νομιμοποίηση του ψέμματος ώς αλήθεια, και θα επαληθεύσει την εφιαλτική κοινωνία του Οργουελ. Το διακύβευμα θα μπρούσε κατα τη γνώμη μου να είναι η ηθική νομιμοποίηση κάθε απόκλισης πίσω από όρους κοινωνικά αποδεκτούς δηλαδή πίσω από τους κλασικούς όρους του άντρα και της γυναίκας. Πρέπει να επιμείνουμε οι άνθρωποι αυτοί να ονομάζονται τρανς άντρες και γυναίκες. Άλλωστε αυτή είναι η αλήθεια. Μιλάμε για τις περιπτώσεις που ο άλλος δεν είναι ευχαριστημένος με το βιολογικό του φύλο και επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται διαφορετικά. Στην ουσία επιδιώκουν να αλλάξουν τις έννοιες του άντρα και της γυναίκας. Για πολλές χιλιετίες το φύλο αποδίδονταν με τη γέννηση. Τώρα επιδιώκουν το φύλο να αποδίδεται κατά δήλωση. Δηλαδή να αλλάξουν οι έννοιες που αποδίδονται στον άντρα και στη γυναίκα από πολλούς αιώνες. Φυσικά το να ονομάσεις την τρανς γυναίκα ώς «γυναίκα» είναι απλά ένα ψέμα. Εάν θέλει κάποιος να λέγεται τρανς άντρας η τρανς γυναίκα, ελεύθερα. Οι όροι όμως άντρας και γυναίκα παραμένουν και θέλουμε ως κοινωνία να παραμείνουν με τον παραδοσιακό ορισμό τους. Αφού είναι τόσο περήφανοι για τη διαφορετικότητά τους ας αποδεχτούν περήφανα και τον τίτλο του trance. Άντρας και γυναίκα θέλουμε να παραμείνει στην κοινωνία αυτό που σημαίνει επί αιώνες. Το δίχως άλλο όμως υπάρχει μία τεράστια προπαγάνδα αυτή τη στιγμή στην κοινωνία για την ελευθερία του φυλικού αυτοπροσδιορισμού. Εμείς δεν αρνούμαστε ως κοινωνία ο καθένας και η καθεμία να θέλει να δηλώσει τη διαφορετικότητά του. Να δηλώνει δηλαδή μία γυναίκα ως τρανς άντρας. Όμως άντρας δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ. Διότι επιμένουμε στη σωστή χρήση των λέξεων αυτών. Η νέα εποχή θέλει να αλλάξει αυτές τις έννοιες. Συμπερασματικά, οι μειονότητες δεν έχουν δικαίωμα να τροποποιήσουν «με το έτσι θέλω» τις χρησιμοποιούμενες απο την συντριπτική πλειοψηφία και καθιερωμένες απο χιλιετίες, έννοιες των λέξεων «ανδρας» και «γυναίκα», ούτε στη νομοθεσία ούτε στις συνειδήσεις. Ας κοιτάξουν να αυτοπροσδιοριστούν με άλλες, ειλικρινείς, λέξεις.