Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 01 – Δικαιώματα του προσώπουΣχόλιο του χρήστη Γιώργος | 11 Μαΐου 2017, 21:49
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σε συνέχεια της εποικοδομητικής (με επιχειρήματα) κριτικής χρήστη «Aggelaki 10 Μαΐου 2017 15:54» (παραλείπω το οριστικό άρθρο του ή της, σεβόμενος τον αυτοπροσδιορισμό βάσει των χαρακτηριστικών του φύλου, γεγονός το οποίο θα συνιστούσε ρατσιστική συμπεριφορά) θα ήθελα να πω δυο πράγματα: Ζητώ συγγνώμη που μετά το Θουκυδίδη μίλησα για ανδρικά και γυναικεία ρούχα. Μέχρι, όμως, να ολοκληρωθεί η διαβούλευση, θα προετοιμάσω μια διάλεξη αστροφυσικής, την οποία και θα σας παρουσιάσω. Αν θεωρείτε ότι κάτι άλλο ταιριάζει καλύτερα με Θουκυδίδη, παρακαλώ να με ενημερώσετε έγκαιρα. Με το επιχείρημά μου, το οποίο ελπίζω να μην ασπάζομαι μόνο εγώ, μια γυναίκα που φοράει παντελόνι, φοράει ένα ρούχο που για αιώνες (;) φορούσαν μόνο οι άντρες κι έτσι κατά παράδοση αποκαλείται αντρικό. Μετά από πολλά χρόνια, ενδεχομένως, όταν θα έχει ξεχαστεί «η ιστορία των παντελονιών» δεν θα είναι πια επίκαιρος κανένας χαρακτηρισμός όπως «μια γυναίκα που ντύνεται αντρικά». Ακόμη, όμως, και τα παντελόνια που κυκλοφορούν στο εμπόριο διακρίνονται σε αντρικά και γυναικεία, κι έτσι, αν μια μέρα η γυναίκα μου έβαζε το παντελόνι μου, θα της έλεγα «ντύνεσαι σαν άντρας». Λυπάμαι, αλλά όσο κι αν προσπαθείτε να μας πείσετε, ότι στον κόσμο που ζούμε δεν υπάρχει καμία καθορισμένη έννοια, δεν μπορώ να το χωνέψω. Μια που είμαι άσχετος και παρ’ όλ’ αυτά αποφάσισα να επιβαρύνω τη δημόσια διαβούλευση με τις «απόψεις μου-σκουπίδια» (υπενθυμίζω ότι στη δημοκρατία σεβασμό δικαιούται και η «άποψη-σκουπίδι», αλλά, συγγνώμη και πάλι, μόνο ο αντιρατσιστικός, α-φυλικός λόγος σας έχει δικαίωμα σεβασμού ...), θέλω να σας επισημάνω και τα εξής: Ένας νόμος και γενικά ένας κανόνας δικαίου κρίνεται τόσο ως προς τη νομιμότητά του (στην περίπτωση του νόμου, τη συνταγματικότητά του) όσο και ως προς τη σκοπιμότητά του. Βέβαια, ποιος είμαι εγώ να πω κάτι τέτοιο; Ένας άσχετος ... Το επόμενο επιχείρημά σας είναι εν μέρει αστήρικτο και εν μέρει αβάσιμο: «το νομοσχέδιο θα περάσει [διότι] αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα». Αυτό είναι το συμπέρασμα. Οι προκείμενές του θα πρέπει να είναι: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι απεριόριστα»-«Τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται από τους νόμους»-άρα ... Όμως, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι απεριόριστα. Διαφορετικά, σας παρακαλώ να υποστηρίξετε το δίκαιο (και σχετικό με τα ανθρώπινα δικαιώματα) αίτημά μου να διορθωθεί η ληξιαρχική πράξη γέννησής μου ως προς τα εξής: υπηκοότητα: Αυστραλός, φύλο: άνευ, κύριο όνομα: διαστημόπλοιο, επώνυμο: άνευ (λόγω της απουσίας φύλου). Αυτές είναι οι συνέπειες όταν ο αυτοπροσδιορισμός είναι απεριόριστος. Προσδιορίζω σημαίνει και καθορίζω και περιορίζω. Ευχαριστώ.