Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 01 – Δικαιώματα του προσώπουΣχόλιο του χρήστη Σταύρος Φ. | 15 Μαΐου 2017, 15:54
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Χρειάζεται πολλή προσοχή όταν γίνεται επίκληση σε μια απλή αυτοσυνειδησία - αυτοπροσδιορισμό (με βάση το αντικείμενο της επιθυμίας ή και όχι) προκειμένου να στηριχτεί και να προωθηθεί θεσμικά, στη δημόσια ζωή και τα -προς την κοινωνία και τα παιδιά της- πρότυπα, οποιαδήποτε... εκτροπή εκ της ανθρωπίνης φυσιολογίας, οντολογίας και σεξουαλικότητας. Εάν κανείς παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ για παιδόφιλους (διαφορετικής φύσεως εκτροπή βεβαίως), θα ακούσει πολλούς από τους ιδίους να ισχυρίζονται με ειλικρίνεια ότι: πάντοτε θυμόντουσαν τον εαυτό τους, το αντικείμενο της επιθυμίας τους να είναι ...τα παιδιά! Αυτή ήταν -και είναι- η αυτοσυνειδησία τους και το φυσιολογικό για τους ιδίους. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν πρέπει να ταυτίζονται αυτά τα δύο (ομοφυλοφιλία-παιδοφιλία). Πρέπει όμως παράλληλα να γίνει κατανοητό ότι ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ Ή ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ. Η προώθηση, ωστόσο, αυτών των ενεργειών και νομοθετημάτων θεμελιώνεται πάνω στην ίδια φιλοσοφία και προσέγγιση. Είναι ΑΛΛΟ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ στον άνθρωπο και τις επιλογές ή τις ιδιαιτερότητές του, και ΑΛΛΟ Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΗΣΗΣ, ακόμη περισσότερο όταν αυτή επιχειρεί να παραχαράξει την έννοια θεμελιωδών επιστημονικών, κοινωνικοπολιτισμικών και παιδαγωγικών σταθερών. Το πρώτο (ο σεβασμός) δείχνει ανθρωπιά και πολιτισμό, ενώ το δεύτερο (η καταναγκαστική επιβολή και θεσμοθέτηση) άκριτο δικαιωματισμό! [Πάντως αντίθετο στα χρηστά ήθη. Κατά τον Αστ. Κωδ. 178: "δικαιοπραξία που αντιβαίνει στα χρηστά ήθη είναι άκυρη". Ενώ κατά το Συντ. αρθ. 5, 1: "Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Συνταγμα ή τα ΧΡΗΣΤΑ ΗΘΗ")].