Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 04 – ΔιαδικασίαΣχόλιο του χρήστη Ειρήνη Συμεωνίδου | 15 Μαΐου 2017, 21:04
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ της απλούστευσης της διαδικασίας επαναπροσδιορισμού (ή απλά επιβεβαίωσης, ή δήλωσης ταυτότητας φύλου) είναι κι αυτό: Συμφωνούμε (τουλάχιστον οι σκεπτόμενοι και καταρτισμένοι εξ ημών) ότι η αίσθηση που έχουμε για το τι φύλο είμαστε ειναι σε μέγιστο βαθμό υποκειμενική. Ίδια ακριβώς υποκειμενική είναι και η πίστη μας (ή η έλλειψη αυτής) σε μια θρησκεία. Η δήλωση ή ο επαναπροσδιορισμός του φύλου όπου ταυτοποιούμαστε θα έπρεπε αναλογικά να συμβαίνει με τόσο απλό τρόπο, όσο και η δήλωση ή κατάργηση του θρησκεύματος (που γίνεται με μια απλή αίτηση). Αυτό που ισχύει για την μια υποκειμενική δήλωση θα πρέπει να ισχύει και για τις υπόλοιπες υποκειμενικές δηλώσεις του πολίτη. Και κατά βάση, τόσο το θρήσκευμα όσο κι οι έμφυλες μας ταυτότητες πρέπει να σταματήσουν να αφορούν την πολιτεία ως περιεχόμενο και να την αφορούν μόνο ως δικαιώματα και ελευθερίες που οφείλει να προασπίζει αντί να περιορίζει με δύσκολες διαδικασίες Η δε ερήμην "δήλωση/καταγραφή" του φύλου ενός νεογέννητου, κατά πως του μοιάζει του γιατρού και σε ηλικία που αυτό δεν έχει καν αναπτύξει/εκφράσει ταυτότητα φύλου, προσιδιάζει δυστυχώς πολύ με την ορθόδοξη βάφτιση σε βρεφική ηλικία. Το αν ένα παιδί μεγαλώνοντας θα ασπαστεί και υιοθετήσει τόσο την συγκεκριμένη ταυτότητα φύλου που του αποδόθηκε (κατά ιατρική ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ) στη γέννα, όσο και το θρήσκευμα στο οποίο ερήμην του το βάφτισαν και το κατηχούν οι οικείοι του, παραμένει εντελώς άγνωστο και αίολο. Στην περίπτωση δε των τρανς και ιντερσεξ ατόμων (καθώς και των θρησκευτικών μειονοτήτων) αυτή η κατηγοριοποίηση τα θέτει σε θέση στοχοποίησης από ρατσιστική ή μισαλλόδοξη βία. Και βέβαια δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε η πολιτεία να το απαιτεί δύο τόσο υποκειμενικά προσωπικά στοιχεία όπως η θρησκεία και η έμφυλη ταυτότητα να αποτελούν δεδομένα στην διάθεση της, παρά μόνο για στατιστικούς λόγους και για λόγους διασφάλισης των βασικών δικαιωμάτων τους. Όπως λοιπόν (και λογικότατα) η μεταβολή/δήλωση του θρησκεύματος γίνεται με μια απλή δήλωση στον ληξίαρχο και δεν αφορά κανέναν άλλον, έτσι εύκολα κι απλά θα έπρεπε σε μια ευνομούμενη πολιτεία να επαναπροσδιορίζεται/δηλώνεται/μεταβάλλεται και το φύλο.