Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 01 – Δικαιώματα του προσώπουΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Μπονατάκης | 17 Μαΐου 2017, 16:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Μπονατάκης' | 17 Μαΐου 2017, 16:33

    ΠΡΟΣΟΧΗ! Μία ΣΥΝΕΠΕΙΑ-ΤΡΑΓΩΔΙΑ που προκύπτει απ’ τον παρόν σχέδιο νόμου είναι ότι, φαίνεται να ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΟ «ΠΑΡΑΘΥΡΟ» ...Η ΦΡΙΚΩΔΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΕΝΟΣ (ανήμπορου να υπερασπιστεί τον εαυτό του) ΠΑΙΔΙΟΥ, ΑΠΟ ΟΜΟΦΥΛΑ ...ΖΕΥΓΑΡΙΑ! Πολύ απλά δηλαδή, εάν προσέλθει στην όποια υπηρεσία υιοθεσιών, ...«ζευγάρι» δύο αντρών (ή δύο γυναικών) οι οποίοι όμως έπειτα από μεταβολή φύλου ενός εκ των δύο, θα φαίνονται-υπάρχουν επισήμως ως μία σχέση μεταξύ άντρα και γυναίκας, τότε, ο υπάλληλος της υπηρεσίας θα οφείλει ίσως να προωθήσει το αίτημα υιοθεσίας, καθ’ ότι -εάν το σχέδιο νόμου επικυρωθεί- το αίτημα αυτό ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ, ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ...«ΕΤΕΡΟΦΥΛΟ ΖΕΥΓΑΡΙ»!!! Δηλαδή, η αίτηση υιοθεσίας ενός τέτοιου κατ’ επίφαση-κατ’ όνομα «ετερόφυλου» ζευγαριού και προς ισότιμη δήθεν αντιμετώπιση ή αποφυγή διακρίσεων (ανάλογα βέβαια με τις ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ-ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ «ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ» των διαχειριζόντων το αίτημα ή και υποχρεωτικά), ίσως να έχει ίσες ευκαιρίες με την αντίστοιχη αίτηση ενός πράγματι ετερόφυλου ζευγαριού! Πρόκειται για ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ! Πόση αλήθεια ΝΕΚΡΩΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ χρειάζεται ώστε να αποκαλέσει κανείς σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αγάπη προς τα παιδιά, την εικόνα εκείνη κατά την οποία κάποτε (ή και τώρα σε άλλες χώρες), ΘΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΣΗΜΟΤΗΤΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΜΟΦΥΛΩΝ «ΓΟΝΙΩΝ», τη συνοδεία φυσικά των απαραίτητων για την περίσταση ευχών όπως: ...«συγχαρητήρια» ...«να σας ζήσει», ...«καλή ανατροφή»!! Υπάρχει άραγε κανείς στην όλη αυτή ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΝΙΕΡΗ ...«ΤΕΛΕΤΗ», που να σέβεται στοιχειωδώς τα δικαιώματα του άτυχου εκείνου βρέφους-παιδιού;; Με βάση τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού ΟΗΕ, αρθ. 27, παρ. 1: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΨΥΧΙΚΗ, ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ»! Σε περίπτωση βέβαια δυνατότητας υιοθεσίας παιδιού από ομόφυλα «ζευγάρια», περισσεύει η οποιαδήποτε επισήμανση του μεγέθους τοιαύτης διαστροφής και κυρίως, η ανάλυση περί του πόσο αυτό επιτρέπει ...«τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη» του παιδιού! Θα ήταν ίσως συνεπές αλλά και συμβολικής σημασίας όπως οι ταύτα υποστηρίζοντες, (κυρίως πολιτικοί) ....να πρόβαιναν σε ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΑΞΗ κατά την οποία σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη, θα εκχωρείται η κηδεμονία των παιδιών τους ...ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ομόφυλα «ζευγάρια»!! Ως πατέρας 4 παιδιών γνωρίζω καλά ότι κάτι τέτοιο, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Κάποιος που φροντίζει για το μέλλον τους. Αντιθέτως, με αυτό τον φρικώδη τρόπο και εκμεταλλευόμενος παράλληλα κανείς την αδυναμία ενός παιδιού να αντιδράσει και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του, το καταδικάζει ευθύς εξ’ αρχής σε ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ!! Εάν έρθει κάποτε μια μέρα που η παραπάνω δυνατότητα θα είναι αποδεκτή κοινωνικά και ηθικά, αν μη τι άλλο αφ’ ενός, θα μιλάνε ίσως κάποιοι για "ήθη", αλλά βεβαίως αυτά ...ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΗΣΤΑ! (για χρηστά ήθη Συντ. 5, 1• Αστ. Κωδ. 178, 281). Ορισμός για χρηστά ήθη: «αι ιδέαι του εκάστοτε κατά την γενικήν αντίληψην (δηλ. του μέσου), χρηστώς (δηλ. συνετά, ηθικά και ενάρετα) και εμφρόνως σκεπτομένου κοινωνικού ανθρώπου» (ΑΠ 398/1975). (Κάτι τέτοιο φυσικά δεν συμβαίνει στην Ελλάδα). Αφ ετέρου δε, θα έχουμε «αγγίξει» πολιτισμικά και ως κοινωνία (επισήμως και με κρατική ...μέριμνα) ΜΕΓΑΛΑ ΜΕΤΡΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ!!