Αρχική «Μέτρα Θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής» και λοιπές διατάξειςΆρθρο 25 – Τροποποίηση Κώδικα Διοικητικής ΔικονομίαςΣχόλιο του χρήστη Στέργιος Μαρτίνοβιτς | 1 Ιουνίου 2017, 22:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στέργιος Μαρτίνοβιτς' | 1 Ιουνίου 2017, 22:37

    Σχόλιο επί της τροποποίησης του άρθρου 139 Α ΚΔΔ: Η τροποποίηση κινείται στην σωστή κατεύθυνση, αφού η διάκριση υπό την ισχύουσα μορφή της διάταξης, όπως αυτή έχει νομολογηθεί, ανάμεσα σε παράσταση με δήλωση και αυτοπρόσωπη παράσταση, δεν πείθει. Πρόταση 1: Θα μπορούσε να τροποποιηθεί το άρθρο 139Α ή/και το άρθρο 28 παρ. 3 ΚΔΔ, ώστε η υποχρέωση κλήσης του πληρεξούσιου δικηγόρου να καταλάβει και τις περιπτώσεις έλλειψης κάποιου εκ των νομιμοποιητικών στοιχείων(βλ. σχετικά την περιοριστική ερμηνεία της ΣτΕ 7μ. 1679/2016, σκ. 7, η οποία αφήνει ακάλυπτη αυτή την περίπτωση). Και αυτό, γιατί συχνά τα στοιχεία που απαιτούνται για τη νομιμοποίηση δικηγόρου επί ενδίκων βοηθημάτων που ασκούνται από νομικά πρόσώπα μπορούν να προκαλέσουν εύκολα σύγχυση. Μάλιστα, η απόρριψη του ενδίκου βοηθήματος ως απαράδεκτου στις περιπτώσεις αυτές, δίχως προηγούμενη κλήση του δικηγόρου με τη διαδικασία του άρθρου 139Α (η οποία είναι μάλλον "ελαφρια" και δεν προκαλεί ιδαίτερη επιβάρυνση στο δικαστήριο), παρίσταται ιδιαίτερα ανεπιεικής λαμβανομένου υπ' όψιν ότι ο διάδικος αδυνατεί (πλέον) να ασκήσει δεύτερο ένδικο βοήθημα (προσφυγή) ενόψει των περιορισμών του άρθρου 70 ΚΔΔ. Πρόταση 2: Οι τροποποιήσεις του Κώδικα ανά μερικούς μήνες έχουν πια καταντήσει αστείες, αλλά και επικίνδυνες. Πραγματικά ποιος ο λόγος, πέραν της οργανωτικής ανεπάρκειας του Υπουργείου, να προτείνεται η σχολιαζόμενη λ.χ. τροποποίηση σήμερα και όχι με τον ν. 4446/2016. Θα μπορούσε το Υπουργείο, αντί να προτείνει διατάξεις με όρους συμπτωματικής νομοθέτησης, να οργανώσει πρώτα έναν ευρύ και συνολικό διάλογο σε βάθος χρόνου (π.χ. 1 έτους). Στο πλαίσιο του διαλόγου αυτού θα μπορούσαν να επαναξιολογηθούν και τα σοβαρά ζητήματα των καθυστερήσεων και της βέλτιστης οργάνωσης των διοικητικών δικαστηρίων, βάσει μελέτης ή έστω βάσει συγκεκριμένων δεδομένων. Μέχρι τότε η δικονομική τάξη θα μπορούσε σίγουρα να μας συγχωρήσει την μη τροποποίηση του 139Α ΚΔΔ.