Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 03 – Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Μπονατάκης | 2 Ιουνίου 2017, 18:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Μπονατάκης' | 2 Ιουνίου 2017, 18:48

    Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου παρουσιάζονται ΛΙΑΝ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ μεταξύ τους και ΠΡΟΤΟΦΑΝΕΙΣ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ. «Δικαιοπρακτική ικανότητα είναι η ικανότητα του ατόμου να λαμβάνει νομικά έγκυρες αποφάσεις και να συνάπτει δεσμευτικές συμβατικές σχέσεις. Καθιστά το άτομο υποκείμενο δικαίου και κάτοχο νόμιμων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Η δικαιοπρακτική ικανότητα έχει μεγάλη σημασία, διότι επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής, από την επιλογή του τόπου κατοικίας έως το εάν το άτομο θα παντρευτεί και ποιον, αλλά και από την υπογραφή συμβάσεων εργασίας έως το δικαίωμα ψήφου». (FRA – Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) http://fra.europa.eu/en/publication/2013/legal-capacity-persons-intellectual-disabilities-andpersons-mental-health-problems Αστικός Κώδικας - Άρθρο 131 «δήλωση της βούλησης είναι άκυρη αν, κατά το χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής του». Ακόμα, «Η ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης του δηλούντος είναι εκείνη που μειώνει σημαντικά την ικανότητα για αντικειμενικό έλεγχο της πραγματικότητας και αποκλείει τον ελεύθερο προσδιορισμό της βούλησης με αντικειμενικούς υπολογισμούς και την ικανότητα αντιστάσεως σε υποβολή από άλλους». Ο δηλών, με άλλα λόγια, δεν έχει «έλλογη κρίση, που να επιτρέπει τον ελεύθερο προσδιορισμό της βούλησης με λογικούς υπολογισμούς» - ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 1041/2011. Ο νόμος άρα, ΘΕΩΡΕΙ ΑΚΥΡΕΣ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΕΣ των ενηλίκων, οι οποίοι κατά τη στιγμή που τις σύναψαν, βρίσκονταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή. Δεδομένου λοιπόν ότι απαιτείται «πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα» για τη «διόρθωση» (δηλ. γραφειοκρατική μεταβολή) φύλου, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥ ΥΓΕΙΑ»!!! Και αυτό διότι είναι γεγονός ότι ικανό ποσοστό ατόμων τρανσέξουαλ, ομοφυλοφιλικών κτλ, συνοδεύεται από μία έντονη ψυχοπαθολογία, κάτι που επιβεβαιώνει και επισημαίνει το σύνολο των ψυχιάτρων και μάλιστα όλων των απόψεων. (Απορίας άξιο το πώς δεν μνημονεύονται πουθενά σχετικές επίσημες ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ψυχιατρικές τοποθετήσεις, παρά το ότι το ζήτημα άπτεται απολύτως των αρμοδιοτήτων τους και παρά το ότι Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΕΠΕΝΔΥΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΦΑΝΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ!) Ως εκ τούτων, όταν το φύλο ενός ατόμου δεν «αντιστοιχεί στη βούληση και στην προσωπική αίσθηση του σώματος», όπως αναφέρεται, αυτό ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ και τότε φυσικά, αυτή ακριβώς η ψυχοπαθολογία είναι που εν πολλοίς, ευθύνεται που το άτομο οδηγείται σε αυτή την απόφαση (εμμονή)• γεγονός για το οποίο το παρόν νομοσχέδιο (και η κυβέρνηση), φαίνεται να αδιαφορεί προκλητικά! Και φυσικά, η δικαιοπρακτική ικανότητα σε αυτές τις περιπτώσεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ (πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία τέτοιας θεμελιώδους για την προσωπικότητά τους, απόφαση και αλλαγή. Βεβαίως, είναι κατανοητοί οι λόγοι που εμποδίζουν («βραχυκυκλώνουν») το σχέδιο νόμου (και την κυβέρνηση) να εισάγει στη διαδικασία «αλλαγής» φύλου, τη γνωμάτευση ...ψυχιάτρων!! (Πρόκειται εν γένει για έναν κλάδο ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, που φυσικά, κάθε άλλο παρά οποιαδήποτε διασύνδεση ή ρόλο επιθυμείται να διατηρήσει με το εν λόγω ζήτημα• κάτι βέβαια, πρακτικά αδύνατο) Τα παραπάνω στο σύνολό τους, συνιστούν ένα ενδεικτικότατο πρακτικό παράδειγμα, ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ενός ζητήματος. Θα προσέθετα ότι: όση ψυχοσωματική και οντολογική «παραχάραξη» συνιστά μία «μεταβολή» φύλου, ΑΛΛΗ ΤΟΣΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ «ΜΕΤΑΒΟΛΗ», ΝΑ ΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ!