Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 02 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ | 8 Ιουνίου 2017, 16:34
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΜΙΛΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΠΙΖΗΜΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΤΙΝΟΜΕΝΟΣ ΝΟΜΟΣ!!! Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων – ενημερώθηκε τον Ιανουάριο του 2017 Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων προτρέπει τους επαγγελματίες υγείας, εκπαιδευτές και νομοθέτες να απορρίψουν όλες τις πολιτικές που προδιαθέτουν τα παιδιά να δεχτούν ως φυσιολογική μια ζωή χημικής και χειρουργικής πλαστοπροσωπίας του αντίθετου φύλου. Τα γεγονότα –και όχι η ιδεολογία- καθορίζουν την πραγματικότητα. 1. Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι ένα αντικειμενικό βιολογικό δυαδικό γνώρισμα: Τα χρωμοσώματα «ΧΨ» και «ΧΧ» είναι γενετικοί δείκτες του αρσενικού και θηλυκού αντιστοίχως – και όχι γενετικοί δείκτες κάποιας διαταραχής. Ο κανόνας του ανθρώπινου σχεδιασμού είναι να συλλαμβάνεται είτε ως αρσενικό είτε ως θηλυκό. Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι δυαδική εκ φύσεως με προφανή στόχο την αναπαραγωγή και άνθηση του είδους μας. Αυτή η αρχή είναι αυταπόδεικτη. Οι εξαιρετικά σπάνιες διαταραχές ανάπτυξης φύλου (DSD), συμπεριλαμβανομένων, αλλά χωρίς περιορισμό, του συνδρόμου έλλειψης ευαισθησίας στα ανδρογόνα και της συγγενούς υπερπλασίας των επινεφριδίων, είναι όλες ιατρικώς αναγνωρίσιμες αποκλίσεις από το σεξουαλικό δυαδικό πρότυπο και ορθώς έχουν χαρακτηριστεί ως διαταραχές του ανθρώπινου σχεδιασμού. Τα άτομα με διαταραχές ανάπτυξης φύλου (συχνά αποκαλούμενα ως «διαφυλικά») δεν αποτελούν ένα τρίτο φύλο. 2. Κανείς δεν γεννιέται με κοινωνικό φύλο (gender). Όλοι γεννιούνται με ένα βιολογικό φύλο. Το κοινωνικό φύλο –gender- (επίγνωση και αίσθηση του εαυτού μας ως αρσενικού ή θηλυκού) είναι μία κοινωνιολογική και ψυχολογική έννοια• όχι αντικειμενική βιολογική έννοια. Κανείς δεν γεννιέται έχοντας επίγνωση του εαυτού του ως αρσενικού ή θηλυκού• αυτή η επίγνωση αναπτύσσεται με τον καιρό και όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυξιακές διαδικασίες, μπορεί να παρεκκλίνει λόγω των υποκειμενικών αντιλήψεων ενός παιδιού, των σχέσεων και των αρνητικών εμπειριών από τη νηπιακή ηλικία και έπειτα. Οι άνθρωποι που «αισθάνονται σαν το αντίθετο φύλο» ή «κάπου ενδιάμεσα» δεν αποτελούν το τρίτο φύλο. Παραμένουν βιολογικά άνδρες ή βιολογικά γυναίκες. 3. Η πεποίθηση ενός ατόμου ότι αυτός ή αυτή είναι κάτι που δεν είναι, στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται ως σημάδι μπερδεμένης σκέψης. Όταν ένα κατά τα άλλα υγιές βιολογικά αγόρι πιστεύει ότι είναι κορίτσι ή ένα κατά τα άλλα υγιές βιολογικά κορίτσι πιστεύει ότι είναι αγόρι, υπάρχει ένα αντικειμενικά ψυχολογικό πρόβλημα που εντοπίζεται στο μυαλό και όχι στο σώμα και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται έτσι. Αυτά τα παιδιά υποφέρουν από δυσφορία γένους. Η Δυσφορία Γένους (GD), αναφερόμενη παλαιότερα ως Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου (GID) είναι μία αναγνωρισμένη ψυχική διαταραχή κατά την πιο πρόσφατη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης (DSMV). Οι ψυχοδυναμικές θεωρίες και οι θεωρίες κοινωνικής μάθησης της Δυσφορίας Γένους (GD)/Διαταραχής Ταυτότητας Φύλου (GID) δεν έχουν ποτέ διαψευστεί. 4. Η εφηβεία δεν είναι ασθένεια και η λήψη ορμονών που τη μπλοκάρουν μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αναστρέψιμες ή όχι, οι ορμόνες που μπλοκάρουν την εφηβεία προκαλούν μία κατάσταση νοσηρότητας –την απουσία της εφηβείας- και αναστέλλουν την ανάπτυξη και τη γονιμότητα σε ένα προηγουμένως βιολογικά υγιές παιδί. 5. Σύμφωνα με το DSM-V, το 98% των αγοριών με διαταραχή ταυτότητας φύλου και το 88% των κοριτσιών με διαταραχή ταυτότητας φύλου τελικά αποδέχονται το βιολογικό τους φύλο αφού περάσουν με φυσιολογικό τρόπο την εφηβεία. 6. Τα παιδιά προεφηβικής ηλικίας που χρησιμοποιούν ορμόνες που μπλοκάρουν την εφηβεία για να υποδυθούν το αντίθετο φύλο θα χρειαστούν ορμόνες διασταύρωσης φύλου σε προχωρημένη εφηβεία. Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί σε μόνιμη στειρότητα. Τα παιδιά αυτά δεν θα μπορέσουν ποτέ να συλλάβουν γενετικώς δικά τους παιδιά ούτε και μέσω τεχνητής γονιμοποίησης. Επιπλέον, οι ορμόνες διασταύρωσης φύλου (τεστοστερόνη και οιστρογόνα) συνδέονται με κινδύνους για την υγεία συμπεριλαμβανομένων και των καρδιακών παθήσεων, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, των θρόμβων αίματος, του εγκεφαλικού, του διαβήτη και του καρκίνου. 7. Τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι 20 φορές υψηλότερα σε εφήβους που χρησιμοποιούν ορμόνες διασταύρωσης φύλου και υποβάλλονται σε εγχείρηση αλλαγής φύλου, ακόμα και στη Σουηδία, η οποία ανήκει στις χώρες με τους περισσότερους δηλωμένους LGBQT (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ, διαφυλικοί). Ποιο συμπονετικό και λογικό άτομο θα καταδίκαζε νέα παιδιά σε αυτή τη μοίρα γνωρίζοντας ότι μετά την εφηβεία το 88% των κοριτσιών και το 98% των αγοριών θα δεχτεί τελικά την πραγματικότητα και θα καταφέρει να έχει ψυχική και σωματική υγεία; 8. Το να κάνεις τα παιδιά να πιστεύουν ότι μία ζωή χημικής και χειρουργικής μίμησης του αντίθετου φύλου είναι φυσιολογική και υγιής συνιστά κακοποίηση παιδιού. Το να ασπάζεσαι την ασυμφωνία μεταξύ φύλων ως φυσιολογική μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης και των νόμιμων πολιτικών θα μπερδέψει παιδιά και γονείς, παρακινώντας περισσότερα παιδιά να εμφανιστούν σε «κλινικές φύλου» όπου θα τους χορηγηθούν φάρμακα αποκλεισμού της εφηβείας. Αυτό με τη σειρά του ουσιαστικά εξασφαλίζει ότι θα «επιλέξουν» μία ζωή καρκινογόνων και τοξικών γενικότερα ορμονών διασταύρωσης φύλου και πιθανόν θα σκεφτούν να προβούν και στον περιττό χειρουργικό ακρωτηριασμό υγιών τμημάτων του σώματός τους ως νεαροί ενήλικες. Αρχική δημοσίευση Μάρτιος 2016, Ενημερώθηκε τον Αύγουστο του 2016, Ενημερώθηκε τον Ιανουάριο του 2017 MichelleA. Cretella, M.D.Πρόεδρος του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιάτρων Quentin Van Meter, M.D. Αντιπρόεδρος του Αμερικανικού Κολλεγίου ΠαιδιάτρωνΠαιδο-ενδοκρινολόγος Paul McHugh, M.D.Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής Johns Hopkins και πρώην Επικεφαλής Ψυχίατρος στο νοσοκομείο Johns Hopkins Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων – Ιανουάριος 2017 – www.ACPeds.org]