Αρχική «Μέτρα Θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής» και λοιπές διατάξειςΆρθρο 31 – Τροποποίηση ν. 2121/1993Σχόλιο του χρήστη Γιάννης Μαρούδας | 9 Ιουνίου 2017, 20:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Μαρούδας' | 9 Ιουνίου 2017, 20:25

    Το προτεινόμενο άρθρο 31 στην ουσία του τινάζει στον αέρα τον μηχανισμό είσπραξης και διανομής της εύλογης αμοιβής για τους δημιουργούς. Αξίζει να σταθούμε σε αυτό. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που λειτουργεί αντισταθμιστικά για τους δημιουργούς και καλλιτεχνικούς συντελεστές, αποδίδοντάς τους, διά των Οργανισμών Συλλογικής Διαχ/σης, ένα μέρος των ζημίων που υφίστανται από την ιδιωτική αναπαραγωγή (αντιγραφή) των έργων τους. Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούνται οι χρήστες-καταναλωτές που δημιουργούν τα νόμιμα αντίγραφά τους ενώ, ταυτόχρονα, αυξάνει και η ζήτηση (και οι τζίροι) για τα τεχνικά μέσα (συσκευές) που πραγματοποιούν την αντιγραφή. Τέτοιοι μηχανισμοί - πολιτικές υπάρχουν και λειτουργούν σε όλη την Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως, και εξελίσσονται διαρκώς, ώστε να γίνονται αποτελεσματικότεροι στη σύγχρονη συνθήκη (Staats 2014, WIPO 2013, κ.ά.). Στις μέρες μας, λόγω της παγκόσμιας εξάπλωσης των ψηφιακών τεχνολογιών και του Ίντερνετ (‘digital revolution’, digital disruption κ.ο.κ.) συντελείται, εκτός άλλων, μια ευρεία ανακατανομή ισχύος και εσόδων στις αντίστοιχες αγορές. Όπως προκύπτει από το σύνολο σχεδόν της σχετικής έρευνας, ο μεγαλύτερος χαμένος της νέας συνθήκης δεν είναι άλλος από τους ίδιους τους δημιουργούς και παραγωγούς του ‘περιεχομένου’. (Κι εδώ μιλάμε πάντα για τους χιλιάδες επαγγελματίες του πολιτισμού και τα δικαιώματά τους, και όχι για τους λίγους σουπερστάρ ή τα ό,ποια ιντερνετικά πυροτεχνήματα). Αντίθετα, οι αγορές των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) -και ιδίως αυτές των φορητών συσκευών και των τεχνικών μέσων που μας ενδιαφέρουν εδώ- γνωρίζουν μια θεαματική άνοδο εσόδων και εταιρικών κερδών. Όπως το συνοψίζει λ.χ. πρόσφατη έκθεση της Ε& Υ (2014: 24), «σήμερα οι παίκτες του ίντερνετ και οι τεχνικοί ενδιάμεσοι αποσπούν όλο και μεγαλύτερο μέρος της αξίας σε βάρος των δημιουργών περιεχομένου». Ή, λίγο διαφορετικά, σύμφωνα με τους De Prato et al. (2014:182), πρόκειται για «μια σύγκρουση μεταξύ όσων παράγουν πολιτιστικά αγαθά και πρωτότυπες δημιουργίες, και όσων διανέμουν ψηφιακά αγαθά και υπηρεσίες», με την ισχύ να απομακρύνεται σταθερά από την παραγωγή, όπως σημειώνουν. Αντίστοιχα για τη ‘μεγάλη εικόνα’, βλ. ενδεικτικά και KEA & CRIDS 2014: 16, 17• Ernst & Young 2013: 27, 28, γρ. 7• Deloitte 2015: 36, 37• Deloitte 2014: 6-8 . Στην Ελλάδα της κρίσης, εξάλλου, η κατάσταση για τους δημιουργούς και τους καλλιτέχνες είναι πολύ χειρότερη, ακόμα και τραγική. Κατόπιν αυτών, θα περίμενε κανείς η ό,ποια αλλαγή στον 2121/1993 –όπως αυτές που αναμένονται από τον επικείμενο νόμο για τη συλλογική διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων (http://www.opengov.gr/cultureathl/wp-content/uploads/downloads/2015/12/nomosxedio_YPPO_syllogiki_diaxeirisi_dikaiomaton.pdf )- να λάμβανε υπόψιν τα παραπάνω και να ενσωμάτωνε τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες (βλ. 2014/26/ΕΕ ), ώστε να ενισχύσει τους δημιουργούς, τους πιο αδύναμους δηλ. κρίκους στην ψηφιακή αλυσίδα. Κι όμως, αντί η κυβέρνηση να τους στηρίξει και να συνταχθεί μαζί τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επιχειρεί αντίθετα να επιτεθεί στα δικαιώματά τους και να τους πλήξει με σφοδρότητα, για να εξυπηρετήσει άραγε ποιον; Ξέροντας καλά τον χώρο μας και μιλώντας στο όνομα πολλών συναδέλφων που αγωνίζονται κυριολεκτικά να επιβιώσουν, ζητάμε την απόσυρση του ‘περίεργου’ και ξεκομμένου αυτού άρθρου, έξω από κάθε αίσθηση δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας, και στη θέση του, άμεσες πρωτοβουλίες για τη θεσμική προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών και των ανθρώπων του πολιτισμού. Αυτοί είναι που χρήζουν άμεσης και ουσιαστικής στήριξης και όχι τα ό,ποια εταιρικά – ιδιωτικά συμφέροντα που πιθανόν κρύβονται πίσω από ανάλογες τροπολογίες. Γιάννης Μαρούδας, σεναριογράφος Αναφορές: Deloitte (2014). Technology, Media and Telecommunications predictions 2014. Deloitte (2015). Technology, Media and Telecommunications predictions 2015. De Prato, G. & J. P. Simon, Digital Media Worlds: New Economy of Media, Palgrave Macmillan, 2014 Ernst & Υoung (2014). Creating growth, measuring cultural and creative markets in EU, 2014. Ernst & Υoung (2013). Etude sur l’évolution des pratiques de partage et le panier moyen de consommation de biens culturels de l’ère pré-numérique à nos jours (1980-2011), Hadopi. KEA & CRIDS, “Contractual arrangements applicable to creators; law and practice of selected memeber states”,,study for the European Parliament’s Committee on Legal Affairs, 2014. Staats , R, Vice-President of the Society of Audiovisual Authors «Copyright Levies in the Digital World», The Value of Writer’s Works, The European Parliament , Brussels, 2014, σσ. 56-61. WIPO (2013). International Survey of Private Copying, Law and Practice 2013.