Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 03 – Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη OII Europe | 12 Ιουνίου 2017, 13:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'OII Europe' | 12 Ιουνίου 2017, 13:16

    Η παράγραφος 2 του Άρθρου αποκλείει την πρόσβαση στη νομική αναγνώριση σε ανήλικα άτομα. Ως αποτέλεσμα αυτού, τα intersex παιδιά, σε κάποια από τα οποία έχει αποδοθεί με τη βία ένα φύλο μέσω χειρουργικών ή άλλων ιατρικών μέσων, δε θα έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν το καταχωρισμένο φύλο τους πριν γίνουν 18 ετών. Για αυτό το λόγο, η προϋπόθεση πλήρους δικαιοπρακτικής ικανότητας προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο διάκρισης στις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αυτά τα παιδιά έχουν βιώσει. Ο σεβασμός της ταυτότητας του παιδιού είναι κρίσιμης σημασίας στην ανάπτυξη μια θετικής αυτο-εικόνας και το δικαίωμα του παιδιού στην ταυτότητά του προστατεύεται από το Άρθρο 2 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Η OII Europe ζητάει την πλήρη συμπερίληψη των ανήλικων ατόμων στο παρόν νομοσχέδιο. Η προϋπόθεση που περιγράφεται στην παράγραφο 3 του Άρθρου αποτρέπει ένα παντρεμένο άτομο που θέλει να έχει πρόσβαση στο δικαίωμά του για αυτοπροσδιορισμό να έχει πρόσβαση στο δικαίωμα του για νομική αναγνώριση. Το να απαιτείται από το άτομο να μην είναι παντρεμένο καταπατά το δικαίωμά του στην ιδιωτικότητα και την οικογενειακή ζωή όπως αυτό ορίζεται στο Άρθρο 8 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επιπλέον, το διαζύγιο έχει νομικές επιπτώσεις και στους δύο συντρόφους, ειδικά, αλλά χωρίς να περιορίζεται μόνο, στην επιμέλεια των παιδιών, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα ή την ασφαλιστική κάλυψη. Επιπροσθέτως, όσον αφορά intersex άτομα που έχουν υποβληθεί σε παρεμβατικές ιατρικές αγωγές και -ως αποτέλεσμα αυτών- μπορεί να χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή ή/και να μην είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, η απώλεια των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και της ασφαλιστικής κάλυψης θα αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην πρόσβαση στο δικαίωμα τους αυτό. Το Άρθρο 3.3 επομένως πιθανώς να καταπατήσει το δικαίωμα του ατόμου σε ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, το οποίο προστατεύεται από το Άρθρο 25 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το Άρθρο 11 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα, καθώς και το δικαίωμά του να απολαμβάνει την καλύτερη δυνατή σωματική και ψυχική υγεία όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 12 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα. Η OII Europe προτείνει την αφαίρεση αυτή της πρόβλεψης από το νομοσχέδιο. Εάν είναι νομικά αναγκαίο θα πρέπει να συμπεριληφθεί πρόβλεψη που θα επιτρέπει την μετατροπή του γάμου σε σύμφωνο συμβίωσης, διατηρώντας όλα τα δικαιώματα που είχαν αποκτηθεί από το γάμο. Και αντίστροφα ένα σύμφωνο συμβίωσης θα πρέπει να μπορεί να μετατραπεί σε γάμο, συμπεριλαμβάνοντας όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτόν. Ως προς την παράγραφο 4, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι υπάρχουσα δικαστική διαδικασία στην Ελλάδα προϋποθέτει την κατάθεση ενός μάρτυρα. Αυτή η πρακτική δεν εξαλείφεται. Για τα intersex άτομα που δέχονται πολύ συχνά μεγάλη κοινωνική πίεση, συμπεριλαμβανομένης -αλλά όχι μόνο- της πίεσης από γιατρούς, οικογένεια και φίλους να συμπεριφέρονται ως το φύλο που τους αποδόθηκε, ένας τέτοιος μάρτυρας μπορεί να είναι αδύνατον να βρεθεί. Η OII Europe προτείνει την προσθήκη επεξηγηματικού υπομνήματος που θα διευκρινίζει σαφώς ότι τα δικαστήρια οφείλουν να βασίζουν την διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου στα επίσημα έγγραφα, βασιζόμενα μόνο στον αυτοπροσδιορισμό του ατόμου, χωρίς να απαιτείται καμία άλλη απόδειξη. Με εκτίμηση, Dan Christian Ghattas, Συμπρόεδρος της OII Europe