Αρχική Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικώνΆρθρο 02 – Τροποποιήσεις διατάξεων του Ποινικού ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Νίκος Λίβος | 20 Νοεμβρίου 2017, 17:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Λίβος' | 20 Νοεμβρίου 2017, 17:37

    1. Η διάταξη της παρ. 4, διατυπώνεται κατ' αντιστοιχίαν προς το άρ. 301 Π.Κ., προϋπόθεση δε του αξιοποίνου εκεί είναι η αδυναμία της έννομης τάξης να αντιμετωπίσει ποινικά τον αυτόχειρα. Το ίδιο θα μπορούσε να δεχθεί κανείς και εν προκειμένω, μόνον όμως ως προς τον ενήλικο που αυτοακρωτηριάζεται. Όταν ετεροακρωτηριάζεται η πράξη του δράστη είναι αξιόποινη, ακόμα και αν γίνεται με την συναίνεση του θύματος, αφού πρόκειται για πρόκληση βαρειάς σωματικής βλάβης. Η κατάπειση σε τέτοιου είδους ανοχή σε ετεροακρωτηριασμό συνιστά συνέργεια σε βαριά σωματική βλάβη, άρα δεν χρειάζεται ειδική πρόβλεψη εν προκειμένω. Στην περίπτωση όμως του ανηλίκου η έννομη τάξη οφείλει να επέμβει δραστικότερα, αφού η ανηλικότητα του θύματος το εμποδίζει να συνειδητοποιήσει την βαρύτητα της βλάβης που επιφέρει το ίδιο στο σώμα του ή αφήνει άλλους να του επιφέρουν. Η παρότρυνση, η υποκίνηση ή ο εξαναγκασμός σε τέτοιου είδους πράξεις (υπαλλαγές τελέσεως που προβλέπονται στο άρ. 38 περ. β και γ της υπό κύρωση Σύμβασης) δεν καλύπτονται από την διάταξη της παρ. 4, μεταξύ των άλλων και διότι κατ' αυτήν πρέπει να έχει τελεστεί ήδη τουλάχιστον απόπειρα του εγκλήματος (οπότε είναι ήδη πολύ αργά για παροχή οποιασδήποτε προστασίας στο ανήλικο θύμα!). Μάλιστα η εν λόγω διάταξη ενδέχεται, λόγω ειδικότητας, να οδηγήσει και σε ηπιότερη ποινική μεταχείριση του ηθικού αυτουργού της πράξης σε βάρος ανηλίκου, κατ' εξαίρεση προς το άρ. 46 παρ. 1 περ. β΄ Π.Κ. (σημειώνεται σχετικά ότι η ανηλικότητα δεν είναι έννομο αγαθό του οποίου φορέας είναι ο ίδιος ο ανήλικος, αλλά όποιος έχει την επιμέλειά του). 2. Η κατάπειση ανήλικης να προβεί σε ακρωτηριασμό επί του σώματός της δεν προσφέρει ικανοποιητική προστασία στα θύματα, αλλά μάλλον ωφελεί τους δράστες, διότι: α) δεν θα τιμωρούνται με βάση την διάταξη αυτή, αν και το ίδιο το θύμα, λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεών του ή των κοινωνικών συνθηκών "πιστεύει" και το ίδιο ότι είναι επιβεβλημένος ο ακρωτηριασμός τού σώματός του, οπότε ο δράστης με την πράξη του απλώς θα ενισχύει μια ήδη ειλημμένη απόφαση του θύματος (απλή ψυχική συνέργεια) και β) η φράση "κατέπεισε" δεν περιγράφει ακριβώς τον απαξιολογούμενο ρόλο του δράστη, αν ιδίως σκεφθεί κανείς σε ποιαν ηλικία βρίσκονται συνήθως οι ανήλικες που ενδιαφέρει εν προκειμένω να προστατευθούν.