Αρχική Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησηςΆρθρο 05 – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣχόλιο του χρήστη ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ | 29 Δεκεμβρίου 2017, 12:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ' | 29 Δεκεμβρίου 2017, 12:44

    Οι εργατικές διαοφορές θα πρέπει να εξαιρεθούν από την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης, διότι βασίζονται σε αναγκαστικού δικαίου διατάξεις από τις οποίες δεν χωρεί παραίτηση και ο εργαζόμενος δεν εχει εξουσία διάθεσης τους -ίδετε και άρθρο 3 του παρόντος-. Ακόμα και αν ο εργαζόμενος παραιτηθεί, τέτοια παραίτηση με βάση τον νόμο και την νομολογία του ΑΠ είναι άκυρη. Επομένως υφίσταται δομικό πρόβλημα στο παρόν νομοθέτημα, που προβλέπει ανωτέρω στο άρθρο 3 αυτού ότι η διαμεσολάβηση δεν μπορεί να λάβει χώρα όταν δεν υπάρχει εξουσία διαθέσεως, που στην περίπτωση των εργατικών διαφορών ισχύει κατά κόρον. Επίσης οι εργατικού δικαίου διατάξεις είναι πολύπλοκες και πολυσχιδείς και η ερμηνεία τους χρειάζεται ειδικές γνώσεις και συλλογικού εργατικού δικαίου -ερμηνεία και εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων εργασίας- τις οποίες ένας απλός διαμεσολαβητής στην καλύτερη περίπτωση αγνοεί! Με ποιές γνώσεις εργατικού δικαίου θα κληθεί να διαμεσολαβήσει, αφού οι γενικές γνώσεις δικαίου δεν αρκούν. Τέλος ο εργαζόμενος θα βρεθεί σε οικονομική αδυναμία να πληρώσει πέραν απο το δικηγόρο του και ένα μεοσολαβητή με παχηλές αμοιβές, προκειμένου να μπορέσει να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να αναζητήσει το δίκιο του ασκώντας αγωγή. Θα αναγκασθεί να απόσχει από κάθε τέτοια δικαδικασία λόγω οικονομικής αδυναμίας με αποτέλεσμα την αρνησιδικία σε βάρος του. Θα πρέπει να συνεκτιμηθούν όλα τα ανωτέρω και να εξαιρεθούν ρητά τουλάχιστον οι εργατικές διαφορές από την υποχρεωτικότητα.