Αρχική Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησηςΆρθρο 05 – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Δάσκας | 29 Δεκεμβρίου 2017, 12:11
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ένα τέτοιο νομοσχέδιο - τομή και ειδικά ένα άρθρο που αναμορφώνει τη δικονομία αλλά και ουσιαστικού δικαίου διατάξεις, θα ήθελε περισσότερο χρόνο διαβούλευσης. Συνοπτικά: - Η υποχρεωτικότητα με ποινή απαραδέκτου σίγουρα θα εγείρει ζητήματα συνταγματικότητας, ζητήματα για τη σχέση Δικηγόρου - εντολέα αλλά και δογματικά για τη φύση της Διαμεσολάβησης. Αν δεχθούμε ότι η υποχρεωτικότητα δεν είναι αντισυνταγματική και δεν προσκρούει στη φιλοσοφία του θεσμού, μερικές νομοτεχνικές παρατηρήσεις: - Οι υποθέσεις που υπάγονται στη διαδικασία των μικροδιαφορών, να εξαιρεθούν ρητά από την υποχρεωτικότητα- δεν μπορεί πχ κάποιος με απαίτηση €1000 να υποχρεωθεί να ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία. - Ερμηνευτικά μάλλον εξαιρούνται τα ασφαλιστικά μέτρα και οι προσωρινές διαταγές αλλά δέον να αποσαφηνιστεί. - Στις διαφορές συνιδιοκτησίας, να θεσπιστεί εξαίρεση για την περίπτωση έκδοσης διαταγής πληρωμής για κοινόχρηστα, όπως στις εργατικές διαφορές. - Θα έδινε πολύ μεγαλύτερη ευελιξία να ασκείται η αγωγή ή το όποιο ένδικο βοήθημα, η διαδικασία υπαγωγής να γίνεται έως την συζήτηση και το Δικαστήριο να αναβάλλει αν κατά τη συζήτηση δεν προσκομιστεί πρακτικό αποτυχίας. Το "προ πάσης προσφυγής" και το "απαράδεκτο" ίσως να δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ' όσο επιλύουν. - Η μόνη κύρωση που θα έπρεπε να έχει το μέρος που δεν προσήλθε στη διαδικασία της διαμεσολάβησης θα είναι επαυξημένη δικαστική δαπάνη αν ηττηθεί ή μη επιδίκαση δικαστικής δαπάνης αν κερδίσει. Πρόστιμα και ποινές για την μη αποδοχή μιας εξωδικαστικής διαδικασίας η οποία βασίζεται στην ιδιωτική αυτονομία, ενώπιον μη Δικαστή προσκρούουν σε συνταγματικές διατάξεις και στη φιλοσοφία του θεσμού. Το νομοσχέδιο και ιδίως αυτό το άρθρο είναι σημαντικό, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και επεξεργασία για να ενταχθεί αρμονικά η (υποχρεωτική) Διαμεσολάβηση στην υπάρχουσα Δικονομία και τις λοιπές ουσιαστικές και δικονομικές διατάξεις. Με εκτίμηση και θερμές ευχές για το 2018 Ευάγγελος Α. Δάσκας Δικηγόρος – Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής