Αρχική Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησηςΆρθρο 05 – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣχόλιο του χρήστη Μαρίνα Αρσενοπούλου | 30 Δεκεμβρίου 2017, 14:03
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η επιλογή του διαμεσολαβητή που θα επιληφθεί της διαφοράς είναι απαραίτητο να τυγχάνει της κοινής αποδοχής όλων των μερών και όχι μόνο της προσφεύγουσας πλευράς. Αυτό ειναι θεμελιώδες για την πιθανή επιτυχία της διαμεσολάβησης. Εν προκειμένω, σύμφωνα με την διατύπωση της διάταξης, την επιλογή κάνει αποκλειστικά η προσφεύγουσα πλευρά, χωρίς να δίνεται στην "εναγομένη" πλευρά καμία δυνατότητα συμμετοχής στην διαδικασία επιλογής του διαμεσολαβητή. Αυτό στην πράξη θα δημιουργήσει ιδιαίτερες δυσκολίες στην ουσιαστική διεξαγωγή της διαδικασίας της διαμεσολάβησης, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα επίτευξης κοινής συμφωνίας, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του διαμεσολαβητή εκ μέρους της πλευράς η οποία δεν συμμετείχε καθόλου στην επιλογή του. Θα μπορούσε να δίνεται η δυνατότητα στην προσφεύγουσα πλευρά κατ αρχήν να προτείνει δύο ή περισσότερους διαμεσολαβητές και στη συνέχεια, εντός συγκεκριμένης πολύ σύντομης προθεσμίας, η άλλη πλευρά να έχει την δυνατότητα είτε να αποδεχθεί κάποιο από τα πρόσωπα που προτείνονται, είτε να αντιπροτείνει και άλλους δύο ή περισσότερους διαμεσολαβητές, διαμορφώνοντας έτσι έναν μικρό κατάλογο πιθανών διαμεσολαβητών, από τον οποίο θα προκύψει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Με τον τρόπο αυτό, στα πλαίσια και πάλι μιας πολύ σύντομης προθεσμίας, είναι πολύ πιο πιθανό να συμφωνήσουν τα μέρη στο πρόσωπο του διαμεσολαβητή. Στην περίπτωση που και πάλι δεν καταστεί δυνατό να προκύψει μια τέτοια συμφωνία, τότε θα μπορούσε να επιλαμβάνεται η Κεντρική Επιτροπή για τον ορισμό του διαμεσολαβητή. Επίσης είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί στο νόμο κατά πόσο μπορεί να ορίζεται από την προσφεύγουσα πλευρά ως υποχρεωτικός διαμεσολαβητής κάποιος ο οποίος εδρεύει σε περιοχή εκτός της έδρας του "εναγομένου", διότι στην περίπτωση αυτή ακόμη και αν ο τελευταίος επιθυμεί να συμμετάσχει ενεργά στην διαδικασία της διαμεσολάβησης, θα είναι υποχρεωμένος είτε να μεταβαίνει στην έδρα του διαμεσολαβητή, είτε να δέχεται υποχρεωτικά την λύση της τηλεδιάσκεψης, η οποία θεωρώ οτι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ευρέως αλλά μόνο κατ εξαίρεση και όταν συντρέχουν συγκεκριμενοι λόγοι που την επιβάλλουν.