Αρχική Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησηςΆρθρο 06 – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Λαμπαδάκης | 31 Δεκεμβρίου 2017, 14:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Λαμπαδάκης' | 31 Δεκεμβρίου 2017, 14:41

    Η παρ. 6 του εν λόγω άρθρου χρήζει περισσότερης διευκρίνησης. Κατά τη διάρκεια της διαμεσολάβησης π.χ για κάποια εμπράγματη διαφορά είναι πιθανόν τα μέρη να χρησιμοποιήσουν μηχανικούς για την τεκμηρίωση των ισχυρισμών τους και προκειμένου να βοηθήσουν το διαμεσολαβητή στο έργο του για την επιπτευξη συμφωνίας. Εάν τελικά δεν καταλήξουν σε συμφωνία και αποτύχει η διαμεσολάβηση, δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους μηχανικούς τους ως μάρτυρες στη δίκη που θα ακολουθήσει («... όποιοι συμμετείχαν με οποιονδήποτε τρόπο στη διαμεσολάβηση δεν εξετάζονται ως μάρτυρες στο Δικαστήριο...»); Θα πρέπει να βρίσκουν άλλους και να πληρωνουν επιπλέον χρήματα, ενώ ήδη οι συγκεκριμένοι μηχανικοί είχαν ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με την υπόθεση; Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί το συγκεκριμένο ζήτημα, αφού διαφορετικά η εν λόγω ρύθμιση θα λειτουργεί αποτρεπτικά για την προσφυγή στη διαμεσολάβηση, ενώ στις περιπτώσεις που θα τυγχάνει υποχρεωτική, η διαμεσολάβηση θα καθίσταται άνευ ουσίας και μόνο για να εισπράξει τα €250 ο διαμεσολαβητής. Κανείς δε θα θέλει να ρισκάρει να χρησιμοποιήσει κάποιον ειδικό, όταν θα ξέρει πως αν αποτύχει η διαμεσολάβηση (πολύ πιθανόν), δε θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει στο Δικαστήριο. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε οικογενειακές διαφορές π.χ με τη χρησιμοποίηση παιδοψυχιάτρων κλπ., όπως και στις διαφορές που σχετίζονται με το ιατρικό δίκαιο.