Αρχική Μεταρρύθμιση του θεσμού της διαμεσολάβησηςΆρθρο 05 – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΚΟΡΔΑΚΗ | 2 Ιανουαρίου 2018, 10:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΚΟΡΔΑΚΗ' | 2 Ιανουαρίου 2018, 10:20

    Είναι κατανοητό και αποδεκτό ότι προκειμένου να γίνει γνωστή η διαμεσολάβηση θα πρέπει να υπάρξει υποχρεωτικότητα υπαγωγής διαφόρων υποθέσεων σε διαμεσολάβηση πριν την προσφυγή στα δικαστήρια. Γενικά όμως το άρθρο 5 του σχεδίου νόμου έχει ανακολουθίες και προκαλεί σύγχυση, καθόσον δεν είναι ξεκάθαρο αν ρυθμίζει τα της υποχρεωτικότητας ή και την εν γένει προσφυγή σε διαμεσολάβηση. Στο άρθρο 5 παρ.2 δυσανάλογη η ποινή του απαραδέκτου της συζήτησης σε περίπτωση μη κατάθεσης του ενημερωτικού εγγράφου μαζί με το κατατεθέν δικόγραφο. Τελικά δημιουργούμε πολλά εμπόδια στον ενάγοντα που δεν είναι πάντα το δυνατό μέρος της διαφωνίας. Στο άρθρο 5 παρ.3Α , τί ακριβώς σημαίνει «Προ πάσης προσφυγής στο δικαστήριο και για τις διαφορές της παρ.1 του παρόντος άρθρου»; Γιατί έχει μπει ο συμπλεκτικός σύνδεσμος και; Για τις υποθέσεις που είναι υποχρεωτική η προσφυγή στη διαμεσολάβηση δεν αναφέρεται το παρόν άρθρο; Επίσης, η λέξη «να υποβάλλει» να διορθωθεί στο ορθόν «να υποβάλει». Επίσης η φράση «αντίδικο μέρος» δεν προσιδιάζει στη διαμεσολάβηση, μπορεί να αντικατασταθεί «και το μέρος με το οποίο ο προσφεύγων έχει τη διαφορά ή το άλλο μέρος της διαφοράς». Στο άρθρο 5 παρ.3Γ, αναφέρεται «εάν μετά την αρχική συνεδρία της διαμεσολάβησης τα μέρη της διαφοράς δεν συμφωνήσουν να προχωρήσουν σε διαδικασία διαμεσολάβησης…», ποια είναι η αρχική συνεδρία της διαμεσολάβησης; Προς αποφυγή σύγχυσης θα πρέπει να διαγραφεί η λέξη αρχική και να συνδυαστεί η λέξη συνεδρία, όπως αναφέρεται παραπάνω στο νόμο. Επίσης, τι σημαίνει δεν συμφωνήσουν να προχωρήσουν σε διαδικασία διαμεσολάβησης; αφού είμαστε μετά την αρχική συνεδρία της διαμεσολάβησης, άρα έχουμε ξεκινήσει τη διαμεσολάβηση. Μήπως θα πρέπει να αλλάξει «…δεν συμφωνούν να συνεχίσουν τη διαδικασία της διαμεσολάβησης…»; Στο άρθρο 5 παρ.5, αναφέρεται «Σε περίπτωση σύναψης συμφωνίας διαμεσολάβησης…» θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εννοείται η συμφωνία υπαγωγής στη διαμεσολάβηση ή η συμφωνία με την οποία προσέφυγαν στη διαμεσολάβηση, επίσης, «… ακολουθείται η διαδικασία διαμεσολάβησης των παραγράφων 1 και 3…», πλην όμως η παρ.1 δεν έχει διαδικασία και πρέπει να διαγραφεί. Επίσης, στο ίδιο άρθρο και παράγραφο, άρθρο 5 παρ.5 , αναφέρεται «… ανεξάρτητα από τη φύση του αντικειμένου της διαφοράς, εφόσον είναι δεκτικό διαμεσολάβησης.». Τι σημαίνει αυτό; αφού είναι οι διαφορές που έχουν υποχρεωτικά υπαχθεί σε διαμεσολάβηση και σαφώς είναι δεκτικές διαμεσολάβησης. Στο άρθρο 5 παρ.6, αναφέρεται η περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας ως προς το πρόσωπο του διαμεσολαβητή. Μα το άρθρο αυτό (άρθρο 5) αφορά την υποχρεωτικότητα της υπαγωγής στη διαμεσολάβηση και ρητά ορίζεται ότι επιλέγεται ο διαμεσολαβητής από τον εν δυνάμει ενάγοντα. Άρα σε ποια περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας ως προς το πρόσωπο του διαμεσολαβητή αναφέρεται η παρ. αυτή; Θεωρώ ότι η παρ. 6 αρμόζει να μπει στο άρθρο 6 παρ.2. Στη διαδικασία του άρθρου 5 , θα υπογραφεί συμφωνία των μερών;