Αρχική Επιλογή Δικαστικών Λειτουργών - Επαναφορά Αρχής του ΑυτοδιοίκητουΆρθρο 4Σχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Ζουρνατζής | 30 Ιανουαρίου 2010, 15:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Ζουρνατζής' | 30 Ιανουαρίου 2010, 15:03

    Σε σχέση με το άρθρο αυτό πρέπει να παρατηρηθεί ότι : 1.Ο περιορισμός των υποψηφίων Προέδρων σε δέκα και μόνο, για τα Διοικητικά Πρωτοδικεία Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου στο σύνολο των υπηρετούντων στο βαθμό για τα δύο τελευταία (συνεπώς με την εξαίρεση των δυο τελευταίων σε αρχαιότητα Προέδρων δεν επιτυγχάνεται κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με την προτεινόμενη λογική στη λειτουργία του θεσμού), ενώ για το πρώτο περιορίζει της επιλογή σε ποσοστό κάτω του ενός τρίτου, καθιστώντας τη ρύθμιση εμφανώς δυσανάλογη στο πρίσμα της συνολικής λογικής της διάταξης, και περιορίζοντας τη «δεξαμενή» επιλογής υπέρμετρα για λόγους που εξηγούνται από τις ακόλουθες παραγράφους. Το ίδιο και με επιπρόσθετο κίνδυνο καθολικής πρακτικής αστοχίας της ρύθμισης πρέπει να παρατηρηθεί και για τον παράλογο περιορισμό των εκλογίμων για τη θέση των μελών στο ένα τέταρτο των αρχαιοτέρων κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 12 για τα Διοικητικά Πρωτοδικεία Πειραιά και Θεσσαλονίκης και περίπου 35 για το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθήνας. 2.Ξεκινώντας από το πρακτικώς εφαρμόσιμο της διάταξης, αν υποτεθεί ότι προβλέπεται μακροπρόθεσμη η εφαρμογή της, με το ρυθμό αποκλεισμού εκλογίμων λόγω του κωλύματος επανεκλογής στον ίδιο βαθμό δικαιοδοσίας, στα Διοικητικά Πρωτοδικεία Πειραιά και Θεσσαλονίκης, τα οποία λόγω αριθμού υπηρετούντων δικαστών παρουσιάζουν μικρή κινητικότητα πληθυσμού (μόνο προαγόμενοι εγκαταλείπουν τη θέση τους) τα εκλεγόμενα μέλη (2 σε κάθε εκλογή) των Τριμελών Συμβουλίων Διεύθυνσης θα κωλύονται και στην εκλογή τους ως Πρόεδροι όταν επιστρέψουν με μετάθεση στο βαθμό του Προέδρου. Με αυτόν τον τρόπο οι πραγματικά εκλόγιμοι Πρόεδροι στα Δικαστήρια αυτά μετά από δύο εκλογές (τέσσερα έτη, χρόνος ικανός για προαγωγή και επιστροφή των αρχαιότερων πρωτοδικών) θα είναι μετά βίας 2 ή 3 και με κίνδυνο να μην επιθυμούν οι εναπομείναντες να ασκήσουν χρέη Προϊσταμένου για οικογενειακούς ή άλλους λόγους (υγείας, προσωπικούς κλπ). Εξάλλου, και όσοι πρωτοδίκες φιλοδοξούν να εκλεγούν Πρόεδροι Τριμελών Συμβουλίων Διεύθυνσης, μπορεί να μην εκδηλώνουν υποψηφιότητα για την εκλογή τους ως μέλη, περιορίζοντας τους εκλόγιμους πρωτοδίκες (μαζί με τους τυχόν ήδη διαταλέσαντες και μήπω προαχθέντες) επίσης σε 2 ή 3, με τον ίδιο παραπάνω αναφερόμενο κίνδυνο. 3.Εξάλλου, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο λόγω μεγάλου αριθμού υπηρετούντων δικαστών σε σχέση με το συνολικό αριθμό δικαστών παρουσιάζει μεγάλη κινητικότητα πληθυσμού (στατιστικά, οι μισοί τουλάχιστο από τους κάθε φορά προαγόμενους Προέδρους Πρωτοδικών και Πρωτοδίκες υπηρετούν σε αυτό) επακόλουθο είναι, όσο αρχαιότερος είναι ο εκλεγόμενος τόσο περισσότερο να καθίσταται βέβαιο ότι κατά τη θητεία του θα προαχθεί. Σύμφωνα όμως με την κριτική που ασκήθηκε στο θεσμό για τον τρόπο λειτουργίας του κατά την πρώτη εφαρμογή του, είχε προσαφθεί ότι πολλοί υποψήφιοι επιθυμούσαν την εκλογή προκειμένου να μη μετατίθενται σε περίπτση προαγωγής, ρύθμιση (περί αμεταθέτου σε περίπτωση προαγωγής) που επεβίωσε παρά την παραπάνω δριμεία κριτική και την αντίθετη άποψη της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ Ισως θα έπρεπε, για μια φορά τουλάχιστον, και ως προς τα Διοικητικά Πρωτοδικεία στα οποία δεν έχουν παρατηρηθεί προβλήματα στη λειτουργία του θεσμού της αυτοδιοίκησης, ο νομοθέτης να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις : 1.Της εμπιστοσύνης στην κρίση της Ολομέλειάς τους, η οποία μπορει με ασφάλεια να συνεκτιμήσει όλα τα στοιχεία των υποψηφίων (αρχαιότητα, ικανότητες κλπ) και 2.Της καλύτερης μελέτης των προτεινόμενων διατάξεων ώστε να μην είναι εξόφθαλμη η σε λίγο χρόνο δημιουργία προβλημάτων που καθιστούν αναγκαία τη συνεχή νομοθετική επέμβαση στο θεσμό. Σε αυτό το πλαίσιο, κατά την άποψή μου, πρέπει να : 1.Απαλειφθεί η ποσόστωση αρχαιότητας των υποψηφίων για τη θέση του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης και να αυξηθούν κατά πολύ οι εκλόγιμοι για τη θέση των μελών (τουλάχιστον στο διπλάσιο,δηλαδή το ½ των υπηρετούντων). 2.Απαλειφθεί το παράλογο κώλυμα επανεκλογής στον ίδιο βαθμό δικαιοδοσίας. Αν πρέπει να αποφευχθεί η επανεκλογή των ίδιων προσώπων αυτό πρέπει να γίνει για τα ίδια καθήκοντα (που σχετίζονται με το βαθμό που φέρει ο υποψήφιος και όχι με το βαθμό δικαιοδοσίας συνολικά). Συνεπώς, μπορεί να προβλεφθεί κώλυμα επανεκλογής ως μέλος, ή ως Πρόεδρος και όχι η θητεία μέλους να εμποδίζει την εκλογή ως Προέδρου αργότερα. [Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο του ισχύοντος στην Ελλάδα δικαίου ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να επανεκλεγεί μία φορά, ενώ οι βουλευτές, οι εκλεγόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ δεν αντιμετωπίζουν κανένα περιορισμό. Δεν βλέπω τι παραπάνω κίνδυνο ενέχει η άπαξ επανεκλογή στο Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης ενός Διοικητικού Δικαστηρίου, ώστε να απαγορεύεται]. 3.Απαλειφθεί η απαγόρευση μετάθεσης σε περίπτωση προαγωγής, τουλάχιστον για τα μέλη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης και για όλους τους αναπληρωτές.