Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – Ο ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης | 13 Μαρτίου 2019, 23:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης' | 13 Μαρτίου 2019, 23:54

    Επί του προκειμένου, επιτρέψατέ μου να σημειώσω κάποιες ενστάσεις. (1) Δεν αναφέρεται τί ακριβώς καταργείται όσον αφορά τα άρθρα 3-4Π.Κ.' (2) Στο άρθρο 13 α) αναφέρονται οι κοινοτικοί υπάλληλοι, ενώ βάσει του "Καλλικράτη" κατηργήθησαν οι κοινότητες καί πλέον υπάρχουν μόνον οι δήμοι καί οι περιφέρειες ως διοικητικές βαθμίδες. Αυτό επιβάλλεται να διορθωθεί. (3) Στο άρθρο 13 γ) όσον αφορά την έννοιαν "οικείοι" προσωπικώς διαφωνώ ή ακριβεστέρως εναντιούμαι, για γλωσσικούς λόγους. Η Ελληνική γλώσσα είναι πλουσιοτάτη. Όταν αναφερόμαστε σε "οικείους", κατά λέξιν αναφερόμαστε σε όσους μετέχουν εντός του "οίκου", δηλαδή εντός της οικογενείας. Αφ' ής στιγμής λοιπόν, υπάρξει διαζύγιον, ακύρωση του συμβολαίου συμβιώσεως, αποκλήρωση του θετού τέκνου κ.λ.π. παύει πλέον να μετέχει στον "οίκο", δηλαδή στην οικογένεια καί άρα δεν είναι "οικείον", αλλά είναι απλώς "γνωστόν" αν δεν είναι "πολέμιος", "εχθρός" κ.λ.π. Άρα, ο γλωσσικώς ορθότερος όρος αντί του όρου "οικείοι" επί του προκειμένου είναι "γνωστοί". (4) Περί του 13 δ) προσωπικώς ενίσταμαι διότι αποτελεί γλωσσική αλλοίωση. Επί του προκειμένου, το να δοθεί σε κάποιον δολίως ένα φάρμακον ή να τοποθετηθεί στο ποτό του ένα χάπι ώστε να τον αναισθητοποιήσει, δεν είναι βία. Είναι δόλος, ή ακόμα καί παραπλάνηση. Άρα, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα πρέπει να ονομάζεται "σωματική βία" όπως λόγου χάριν η χειροδικία καί ο ξυλοδαρμός, αλλά να ονομάζεται παραπλάνηση, αποπλάνηση, δόλος ή ό,τι άλλον παρόμοιον. Βεβαίως, αυτό δεν αναιρεί την ανάγκην σκληρής τιμωρίας καί προς όσους πράττουν τέτοιες απαράδεκτες καί επαίσχυντες πρακτικές. Έτερον εκάτερον.-