Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣΣχόλιο του χρήστη Μπάρνεϊ | 18 Μαρτίου 2019, 19:34
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Περί του άρθρου 191, μια ακόμα προσθήκη αναφορικά με τα fake news, και συγκεκριμένα στον χώρο της υγείας: Με τον υπάρχον νόμο, θεωρητικά μπορείς να σύρεις στα δικαστήρια τον κάθε αυτοαποκαλούμενο εναλλακτικό που προπαγανδίζει ψευδοεπιστημονικές αρλούμπες και παίζει με την υγεία του κοσμάκη για να κονομήσει από τις θεραπειες του. Στο άρθρο 191ΠΚ τώρα οι ψευδές ειδήσεις ορίζονται ως «ειδήσεις ή φήμες [ικανές] να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη [...]». Το κλειδί είναι η ανησυχία και ο φόβος στους πολίτες και η διατάραξη της δημόσιας πίστης (αν και δεν ξέρω αν αυτή νομικά αφορά μόνο την πολιτειακή εξουσία ή και δημόσιους φορείς όπως το ΕΣΥ). Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο («ικανές») δεν είναι ανάγκη οι ειδήσεις αυτές να φέρουν αποτέλεσμα για να μιλάμε για αδίκημα. Δεν πρέπει δηλαδή να περιμένω τον κάθε τσαρλατάνο να προκαλέσει τον θάνατο κάποιου για να του κάνω έγκληση, μπορώ να το κάνω με το που διαβάσω να γράφει πως ο κόσμος πρέπει να σταματήσει τις θεραπείες του γιατί θα πάθει καρκίνο. Με τον νέο νόμο, όμως, έχει αφαιρεθεί το παραπάνω απόσπασμα και μιλάμε πια για «αποτέλεσμα» πράξεων ή παραλείψεων που φέρουν «κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στον τουρισμό ή στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις». Αφενός το άρθρο απαιτεί να υπάρχει αποτέλεσμα στην διασπορά ψευδών ειδήσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (βάσει του παραδείγματος των θεραπειών που έφερα πιο πάνω) αφετέρου δεν αναφέρεται η πρόκληση ανησυχίας ή φόβου στους πολίτες, ούτε η δημόσια πίστη, εκεί όπου νομικά μπορεί να βασιστεί κάποιος για να κυνηγήσει τον κάθε τσαρλατάνο. Πάτε καλά;