Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Ασημάκης' | 20 Μαρτίου 2019, 16:08

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  "1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386 παρ. 1, 386 Α, 388, 389, 390 παρ. 1 και 2, 394 και 396 έως 404 απαιτείται έγκληση." Όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη καταλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις απιστίας, ακόμα και αυτές που στρέφονται κατά του Δημοσίου, καθώς και τις περιπτώσεις κακουργηματικής απάτης. Για το αδίκημα της υπεξαίρεσης - που συνηθως συρρέει φερόμενα με αυτό της απάτης - δεν προβλέπεται κάτι αντίστοιχο, πράγμα κατ΄αρχήν παράλογο. Περαιτέρω, σε περίπτωση που ισχύσει η παραπάνω διάταξη θα σημαίνει ουσιαστικά την αμνήστευση όλων σχεδόν των εκκρεμουσών υποθέσεων κακουργηματικής απιστίας και απάτης, κάτι που δεν μπορεί να είναι ο σκοπός της τροποποίησης. Το πιθανότερο είναι η διατύπωση της διάταξης να είναι λάθος και απλά να εννοείται ότι κατ' έγκληση θα τιμωρούνται μόνον τα πλημμελήματα της απιστίας και της απάτης. Αν αυτός είναι ο σκοπός, προσοχή στη διατύπωση. Σε κάθε περίπτωση, γενικά το αδίκημα της απάτης, εκ της φύσεώς του δεν πρέπει να τιμωρείται κατ' έγκληση. Η συνειδητοποίηση του θύματος ότι έχει πέσει θύμα απάτης, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, συμβαίνει μήνες ή και χρόνια μετά την επέλευση της ζημίας. Έτσι σχεδόν πάντοτε θα πρέπει το δικαστήριο να αιτιολογεί το εκπρόθεσμο της εγκλήσεως με συνέπεια το νομότυπο της εγκλήσεως να είναι πάντοτε σχεδόν υπό αίρεση. Αντίστοιχα ισχύουν για την απιστία όπου παθόν μπορεί να είναι μόνον νομικό πρόσωπο, το οποίο, αντίστοιχα, πολλές φορές δεν είναι σε θέση να λάβει άμεσα απόφαση για υποβολή εγκλήσεως.