Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝΣχόλιο του χρήστη Νίκανδρος | 27 Μαρτίου 2019, 05:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκανδρος' | 27 Μαρτίου 2019, 05:47

    Κατά την γνώμη μου κακώς προτείνονται οι αλλαγές στα άρθρα 374 (δ) και (ε) Π.Κ. και εξηγώ. Καταργούνται ως περιπτώσεις διακεκριμένης κλοπής αυτές που προβλέπονται στις διατάξεις δ) αν η κλοπή τελέστηκε από δύο ή περισσότερους που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές ή ληστείες και ε) αν η πράξη τελέστηκε από πρόσωπο που διαπράττει κλοπές ή ληστείες κατ'επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή αν η συνολική αξία. Με τον τρόπο αυτό διαγράφεται πολύ στενότερος ο κύκλος των εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας για τα οποία μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη για κακούργημα και άρα να τιμωρηθεί βαρύτερα ο δράστης. Με δεδομένα τα στατιστικά που δείχνουν αύξηση σε αυτού του είδους την εγκληματικότητα και τις ευνο΄ι'κές διατάξεις τις οποίες συχνά χρησιμοποιούν οι δράστες των συγκεκριμένων αδικημάτων για την πρόωρη αποφυλάκισή τους, οι αλλαγές αυτές, θα οδηγήσουν σαφέστατα στην αύξηση αυτού του είδους της εγκληματικότητας. Τουλάχιστον εκτός πραγματικότητας θα πρέπει να χαρακτηριστεί και η διάταξη του άρ. 381 Π.Κ. περί προαπαιτούμενου εγκλήσεως για την ποινική δίωξη των άρθρων 372 και 374α Π.Κ.. Με την διάταξη αυτή, δυσχεραίνεται το έργο των διωκτικών αρχών και εξηγώ. Στις περιπτώσεις αυτόφωρης κατάληψης δράστη διάρρηξης οικίας ή ακόμα και κλοπής οχήματος, οι διαδικασίες του σχηματισμού ποινικής δικογραφίας και παραπομπής στο αυτόφωρο δεν θα μπορούν να ξεκινούν πριν την υποβολή έγκλησης από τον παθόντα. Με δεδομένο ότι η αναζήτηση των παθόντων στα όρια του αυτοφώρου από τους αστυνομικούς υπαλλήλους είναι συχνά αδύνατη δεδομένου του όγκου της εργασίας και των ελλείψεων σε προσωπικό, η δε κράτηση του προσαγόμενου δράστη (μια και δεν θα μπορεί να συλληφθεί χωρίς την έγκληση) δεν θα μπορεί να υπερβαίνει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο ενδεχομένως να μην μπορεί ο παθών να προσέλθει και να καταθέσει σχετικά, οδηγεί στην ατιμωρησία του δράστη και στην όξυνση του αισθήματος ανασφάλειας στον πολίτη. Η χώρα μας αποτελεί ήδη κατά κοινή ομολογία των δραστών εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας που παραπέμπονται στα ακροατήρια, παράδεισο για αυτούς, και οι συγκεκριμένες διατάξεις δεν βοηθούν ούτε ως προς την ειδική αλλά ούτε προς την γενική πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας αυτού του είδους. Τέλος, θα με ενδιέφερε πολύ επίσης, να δω και την επίσημη άποψη της Ελληνικής Αστυνομίας πάνω σε αυτές τις αλλαγές.