• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ' | 5 Απριλίου 2019, 16:03

    Τα νομικά απολιθώματα , όπως ο Ν.1608/50 δεν αποτελούν μουσειακά αντικείμενα , ούτε αρχαιολογικά ευρύματα , ώστε να διασώζονται ως μνημεία πολιτισμού για τις επερχόμενες γενεές. Ο Ν.1608/50 έδειξε ασυνήθιστη μακροβιότητα και αντοχή. Γεννήθηκε στην μετεμφυλιακή και ψυχροπολεμική περίοδο και επέζησε όλων των καταστάσεων και των κυβερνήσεων.Οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος , χαρακτηριζόταν τότε ως τροφοδότες και συνοδοιπόροι των κομμουνιστών που είχαν ηττηθεί μετά από ένοπλο αγώνα. Το αίτημα της κοινής γνώμης που είχε τότε διατυπωθεί , περιείχε την εσχάτη των ποινών με συνοπτικές διαδικασίες. Με τις δρακόντιες ποινές του νόμου ισόβια κάθειρξη για τις βαρύτερες περιπτώσεις και κάθειρξη εως είκοσι έτη για τις λοιπές , κατασκευάσθηκε μηχανισμός ιδανικός για την καταδίωξη πολιτικών αντιπάλων που δεν νοιαζόταν για την ορθή απονομή του δικαίου. ‘’ Το ισορροπημένο σύστημα ποινών , σημειώνει ο καθηγητής του Π.Δ Ηλίας Αναγνωστόπουλος στο άρθρο του ΄΄ Η καθαρίστρια και το τέρας ΄΄ βλ. Καθημερινή 12.02.2018 , υποσκάπτει ο Ν. 1608/50 , ο οποίος ανατρέπει την αξιολογική κλίμακα των εννόμων αγαθών , όπως αυτή ορίζεται στο Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα. Με καθυστέρηση δεκαετιών ο Ν1608/50, αποσυρόμενος αντικαθίστανται με νομοθέτημα , που υπακούει στο τωρινό ευρωπαϊκό πολιτισμό και θα δύναται να ανταποκριθεί στις τωρινές συνθήκες της διαρπαγής του δημοσίου χρήματος. Ο νομοθέτης θα πρέπει να συνεκτιμήσει ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα καθιερώσει , θα εφαρμόζεται για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες και για τους ευρισκόμενους στο στάδιο της επιδικίας , αλλά και για αυτούς που εκτίουν το υπόλοιπο της ποινής τους με υφ΄ όρον απόλυση. Ο νομοθέτης θα πρέπει με ειδική διάταξη , μεταβατικού χαρακτήρα , να λύσει αναδρομικά το θέμα. Πρόκειται περί αναδρομικότητας νόμιμης , θετικής και αναγκαίας για την εφαρμογή της συνταγματικής ισονομίας των πολιτών. Με εκτίμηση Γιώργος Στεφανάκης Δικηγόρος