Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – Κοινώς επικίνδυνα εγκλήματαΣχόλιο του χρήστη Ανδριανός Γκουρμπάτσης, Αντιστράτηγος - Υπαρχηγός ΠΣ, ε.α, Νομικός | 6 Απριλίου 2019, 12:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανδριανός Γκουρμπάτσης, Αντιστράτηγος - Υπαρχηγός ΠΣ, ε.α, Νομικός' | 6 Απριλίου 2019, 12:36

    Ο εμπρησμός σε δάση (άρθρο 265 ΠΚ) να παραμείνει και στο Σχέδιο ΠΚ, ως έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης, όπως έχει τυποποιηθεί και ισχύει σήμερα στον ΠΚ και μάλιστα να περιληφθεί όχι στο Κεφάλαιο για τα Κοινώς Επικίνδυνα Εγκλήματα, αλλά μαζί με άλλα περιβαλλοντικά εγκλήματα σε ιδιαίτερο και αυτοτελές Κεφάλαιο Προστασίας Περιβάλλοντος. Και τούτο, γιατί με τη διάταξη του άρθρου 265 ΠΚ, προστατευόμενο έννομο αγαθό, όπως υποστηρίζω σε σχετική μελέτη μου (βλ. Α. Γκουρμπάτση, Ο εμπρησμός σε δάση ως ειδικό περιβαλλοντικό έγκλημα, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΔΙΚΑΙΟ, τ. 3/2015, σελ. 414) είναι το φυσικό περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα το δάσος. Με την προτεινόμενη στο Σχέδιο ΠΚ από την οικεία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή ρύθμιση η ίδια ως άνω πράξη τυποποιείται από έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης σε συγκεκριμένης διακινδύνευσης κι αυτό εκτιμώ, λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας μου κι ενασχόλησής μου με τη διερεύνηση των εγκλημάτων εμπρησμού, τόσο κατά την ενεργό υπηρεσία μου στο ΠΣ, όσο και ως Δικαστικός Πραγματογνώμονας σήμερα καθώς και με βάση το σχετικό επιστημονικό έργο μου (νομικά συγγράμματα και δημοσιευμένες μελέτες και έρευνες σε νομικά περιοδικά), ότι θα αυξήσει τον αριθμό των δασικών πυρκαγιών αλλά και κυρίως θα ενθαρρύνει επίδοξους εμπρηστές σε δάση με ιδιοτελή κίνητρα να καταστρέψουν ότι έχει απομείνει από το δασικό πλούτο της χώρας μας.-