Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – Επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνηςΣχόλιο του χρήστη Διεθνής Αθεϊστική Συμμαχία [Atheist Alliance International (AAI)] | 13 Απριλίου 2019, 10:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Διεθνής Αθεϊστική Συμμαχία [Atheist Alliance International (AAI)]' | 13 Απριλίου 2019, 10:25

    Η Διεθνής Αθεϊστική Συμμαχία [Atheist Alliance International (AAI)] είναι μια παγκόσμια ομοσπονδία αθεϊστικών ομάδων και ατόμων που δεσμεύεται να εκπαιδεύει τα μέλη της και το κοινό για τον αθεϊσμό και την κριτική σκέψη, καθώς και να υποστηρίζει τους αθεϊστές σε όλο τον κόσμο που υφίστανται διακρίσεις και ποινικοποιούνται. Το 2013 απονεμήθηκε στην AAI ειδική συμβουλευτική θέση στον ΟΗΕ. Η Ένωση Αθέων είναι συνδεδεμένο μέλος της ΑΑΙ και κατά συνέπεια θα θέλαμε να συνεισφέρουμε μια εξωτερική και διεθνή οπτική στην δημόσια διαβούλευση σχετικά με το νέο σχέδιο του Ελληνικού ποινικού κώδικα. Τα σχόλιά μας αναφέρονται στα Άρθρα 198 και 199 (Κακόβουλη Βλασφημία και Καθύβριση Θρησκευμάτων), τα οποία στην συνέχεια θα αναφέρονται ως νόμοι βλασφημίας. Παραδοσιακός σκοπός των νόμων βλασφημίας. Οι νόμοι βλασφημίας χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά από τα κράτη για να προστατεύσουν τις κρατικές θρησκείες τους. Αυτό μπορεί να θεωρείτο δεδομένο πριν από 100 ή 200 χρόνια, αλλά η μετανάστευση και η επικοινωνίες σε παγκόσμια κλίμακα έχουν κάνει τα περισσότερα κράτη πολύ πιο πλουραλιστικά από ό,τι παλαιότερα. Έτσι, μια κρατική θρησκεία σήμερα δεν μπορεί να μιλήσει για κάθε πολίτη. Επιπλέον, σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από την παραδοσιακή θρησκευτική πίστη προς πεποιθήσεις περισσότερο πνευματιστικές καθώς και αγνωστικιστικές και αθεϊστικές απόψεις. Για παράδειγμα, το Gallup Poll του 2009 διαπίστωσε ότι το 82% των Σουηδών και το 80% των Δανών θεωρούσαν ότι η θρησκεία δεν ήταν σημαντική στην καθημερινότητά τους. Ο αριθμός για την Ελλάδα ήταν 28%, καθιστώντας την Ελλάδα λιγότερο θρησκευόμενη από την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Κύπρο και την Πολωνία. Στα 10 χρόνια από την δημοσκόπηση αυτή, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι η σημασία της θρησκείας έχει μειωθεί περαιτέρω. Έτσι, όλο και περισσότερο, οι άνθρωποι βλέπουν τις θρησκείες, όχι ως αιώνιες αλήθειες, αλλά ως πολιτισμικές εκφάνσεις που μπορούν και πρέπει να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου, και ότι οι «αλήθειες» και τα οφέλη που προσφέρουν οι θρησκείες πρέπει να υπερασπίζονται με επιχειρηματολογία και αποδεικτικά στοιχεία και όχι με την ποινικοποίηση όποιου τα αμφισβητεί. Ο σύγχρονος σκοπός των νόμων βλασφημίας. Κατά τα πρόσφατα 50-100 χρόνια, μερικά κράτη έχουν επεκτείνει το πεδίο και το σκοπό των νόμων περί βλασφημίας. Τώρα οι νόμοι αυτοί χρησιμοποιούνται συχνά, όχι για να προστατεύσουν την κρατική θρησκεία αποκλειστικά αλλά για να προστατεύσουν όλες τις θρησκείες, να προστατεύσουν τα συναισθήματα των πιστών, να προστατεύσουν τον θεό ή για να αποτρέψουν διατάραξη της ειρήνης. Σε κάθε άλλη πτυχή της ζωής όμως, τα άτομα αφήνονται να διαχειριστούν τα πληγωμένα συναισθήματα τους χωρίς προστασία από το νόμο. Μόνο για τη θρησκευτική πίστη επιχειρεί ο νόμος να προστατεύσει τα συναισθήματα των πολιτών. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτήν την εξαίρεση. Επιπλέον, αν επιτρέψουμε στους θρησκευόμενους να μιλούν ελεύθερα για τις πεποιθήσεις τους (σύμφωνα και με την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), θα διαπιστώσουμε ότι η ελευθερία του λόγου ενός θρησκευόμενου μπορεί να πληγώσει τα συναισθήματα κάποιου άλλου θρησκευόμενου. Αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τα συναισθήματα που βλάπτονται, δεν θα έπρεπε να επιτρέπουμε οποιοδήποτε θρησκευτική ομιλία που βλάπτει τα αισθήματα ενός αθέου. Η προστασία των συναισθημάτων των ανθρώπων έτσι γρήγορα εκφυλίζεται σε φάρσα. Η μόνη λύση είναι να περιμένουμε από τους ανθρώπους να διαχειριστούν τα πληγωμένα τους θρησκευτικά συναισθήματα, με την ίδια ακριβώς λογική όπως το κάνουμε σε θέματα της πολιτικής και της αισθητικής! Σύγκρουση με την ελευθερία του λόγου. Η ελευθερία του λόγου αποτελεί θεμέλιο λίθο μιας ελεύθερης, δημοκρατικής κοινωνίας. Είναι μια από τις πιο σημαντικές και πολύτιμες ελευθερίες μας. Μπορεί να υπάρχουν καταστάσεις όπου η ελευθερία αυτή πρέπει να περιοριστεί, για παράδειγμα όταν υπάρχει κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια ή για να αποτραπεί η υποκίνηση σε βία, αλλά πρέπει να διατηρήσουμε αυτές τις εξαιρέσεις σε καταστάσεις τόσο κρίσιμες που να δικαιολογούν τον περιορισμό μιας θεμελιώδους ελευθερίας. Οι πεποιθήσεις των ανθρώπων δεν εμπίπτουν σε μια τέτοια κρίσιμη κατηγορία. Οι άνθρωποι μπορούν, και το κάνουν, αλλάζουν τις πεποιθήσεις τους και η ελεύθερη συζήτηση τους βοηθά να τις επανεξετάσουν και αναθεωρήσουν. Όταν υπάρχει ελευθερία των ιδεών, οι καλύτερες θα επικρατήσουν τελικά. Οι νόμοι βλασφημίας όχι μόνο περιορίζουν μια ζωτική ελευθερία αλλά επιβραδύνουν την εξάπλωση νέων ιδεών. Παγκόσμιες τάσεις. Οι σύγχρονες προοδευτικές χώρες αφαιρούν τους νόμους βλασφημίας από την νομοθεσία τους. Παραδείγματα: Σουηδία Γαλλία Ρουμανία Το Ηνωμένο Βασίλειο Ολλανδία Νορβηγία Ισλανδία Μάλτα Δανία Καναδάς Νέα Ζηλανδία Ιρλανδία Πολλές άλλες χώρες έχουν νόμους βλασφημίας που έχουν πέσει σε αχρησία μη έχοντας χρησιμοποιηθεί για δεκαετίες. Η Σουηδία δεν είχε νόμους περί βλασφημίας από το 1970 και δεν αντιμετώπισε κάποιο ευδιάκριτο πρόβλημα ως συνέπεια. Οι χώρες αυτές δείχνουν ότι οι νόμοι περί βλασφημίας είναι περιττοί. Νομιμοποιώντας τους νόμους βλασφημίας αλλού. Η μέγιστη ποινή για βλασφημία στην Ελλάδα είναι δύο χρόνια φυλάκισης σύμφωνα με τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα. Ωστόσο, πολλές χώρες έχουν δρακόντειες κυρώσεις για βλασφημία. Υπάρχουν επί του παρόντος έξι χώρες με νομοθεσία που επιτρέπει τη θανατική ποινή και περισσότερες χώρες που προβλέπουν μαστίγωση και μακρόχρονη φυλάκιση. Όταν αμφισβητούνται αυτές οι χώρες, συχνά υποδεικνύουν πιο φιλελεύθερες χώρες με θετικό ιστορικό προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως η Ελλάδα, και ισχυρίζονται ότι αν οι νόμοι βλασφημίας είναι αποδεκτοί στην Ελλάδα, είναι αποδεκτοί παντού. Αντί να παρέχουμε νομιμοποίηση σε αυτές τις χώρες, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να τις απομονώσουμε, και μπορούμε να το κάνουμε αυτό υποστηρίζοντας την ελευθερία λόγου συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος κάποιου να επικρίνει τις θρησκευτικές δοξασίες. Συμπέρασμα. Για τους παραπάνω λόγους, η Atheist Alliance International υποστηρίζει την συνδεδεμένη οργάνωσή μας στην Ελλάδα, την Ένωση Αθέων, στην θερμή της υποδοχή της πλήρους κατάργησης των άρθρων 198 και 199 από τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα.