Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θωμάς Χαραλαμπίδης' | 13 Απριλίου 2019, 12:40

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η νέα ρύθμιση συνιστά ξεκάθαρα ένα πισωγύρισμα σε σχέση με όσα θεσπίστηκαν με τους Ν.4322/2015 και 4356/2015, τα οποία ήταν σε θετική κατεύθυνση για την ελαχιστοποίηση της επιβολής στέρησης της ελευθερίας σε ανήλικους σε σύγκρουση με το νόμο. Ακυρώνει μία προσπάθεια που και απέδωσε και άξιζε τον κόπο να συνεχισθεί και την υποδέχθηκε θετικά η θεωρία. Αν η επιβολή στέρησης της ελευθερίας θέλουμε να είναι πράγματι “έσχατο μέτρο”, όπως αναφέρεται στις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και κυρώσει η Ελλάδα (πχ άρθρο 37 β' ΔΣΔΠ-Ν.2101/92), μόνο έσχατο μέτρο δεν θα είναι αν παραμείνει ως έχει το προτεινόμενο άρθρο 127 ΠΚ. Κι αυτό γιατί θα μπορεί να επιβληθεί για μια σειρά από κακουργήματα και όχι μόνο για τα σοβαρότερα κακουργήματα, όπως συμβαίνει σήμερα με το ισχύον άρθρο 127. Και μάλιστα τη στιγμή που ορθώς στην παρ.3 του προτεινόμενου άρθρου 122 ΠΚ του Σχεδίου ρητά θεσπίζεται η αρχή της επικουρικότητας για την επιλογή του κατάλληλου αναμορφωτικού μέτρου, κάτι που από καιρό αποτελούσε άποψη της θεωρίας και έβρισκε εφαρμογή στην πρακτική των δικαστηρίων ανηλίκων. Εν κατακλείδι πρέπει να παραμείνει το άρθρο 127 ΠΚ στη μορφή που έχει σήμερα. Θωμάς Χαραλαμπίδης Δικηγόρος