Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗ ΠΟΙΝΗΣΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Δημητράς | 13 Απριλίου 2019, 14:01
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχόλιο από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι: Στην παρούσα συγκυρία πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη και η αδήριτη ανάγκη περαιτέρω τροποποίησης του Αρ. 81Α ΠΚ προκειμένου αυτό να καταστεί αποτελεσματικότερο στην καταπολέμηση του ρατσιστικού εγκλήματος, καθώς και να εναρμονιστεί με τις σχετικές πρόνοιες του διεθνούς δικαίου και ιδιαίτερα την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Πιο συγκεκριμένα, κρίνεται σκόπιμο να προβλεφθεί ότι η επιλογή του παθόντος μπορεί να έχει γίνει εν μέρει λόγω των προστατευόμενων χαρακτηριστικών, προκειμένου το άρθρο να μπορεί να τύχει εφαρμογής και σε περιπτώσεις πολλαπλών κινήτρων / μεικτού κινήτρου (βλ ΕΔΔΑ, Balasz κατά Ουγγαρίας, αρ. προσφυγής 15529/12, 20 Οκτωβρίου 2015). Η τροποποίηση αυτή είναι σημαντική και προκειμένου να εναρμονιστεί η εισαγγελική και δικαστική πρακτική στην αντιμετώπιση του ρατσιστικού εγκλήματος με την πρακτική της ΕΛ.ΑΣ η οποία ήδη με την 7100/4/3 από Μάιο 2006 εγκύκλιό της παρατηρούσε ότι το ρατσιστικό κίνητρο μπορούσε να είναι είτε αυτοτελές είτε «επιμέρους κίνητρο σε περίπτωση ύπαρξης πολλαπλών κινήτρων». Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. έχουν αναφέρει ότι αν και σε δικογραφίες που υποβάλλουν στον εισαγγελέα τονίζουν την πιθανή συνδρομή ρατσιστικού κινήτρου ως επιμέρους κινήτρου, αυτό συνήθως παραβλέπεται εκτός αν προκύπτει από τη δικογραφία ότι η παράνομη πράξη είχε αποκλειστικά ρατσιστικό κίνητρο. Πράγματι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομολογία, το δικαστήριο πρέπει να πειστεί ότι το ρατσιστικό ήταν και το αποκλειστικό κίνητρο που εξώθησε τον δράστη (βλ. Απόφαση 3054/2015, Γ’ Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών: « […] οι κατηγορούμενοι και λοιποί συναυτουργοί τους επέδειξαν σε βάρος των δύο μεσηλίκων γυναικών, τις οποίες δε γνώριζαν καν, ιδιαίτερη σκληρότητα, βιαιότητα και αναλγησία, παντελή έλλειψη συναισθημάτων, ηθικού ή ψυχικού φραγμού, υποκινούμενοι αποκλειστικά και μόνο από ρατσιστικό κίνητρο», πρόσθετη έμφαση). Επίσης, κρίνεται σημαντικό να τροποποιηθεί το Αρ. 81Α ΠΚ προκειμένου να τυγχάνει εφαρμογής και σε περιπτώσεις όπου κατά τη διερεύνηση ενός φερόμενου ως ρατσιστικού εγκλήματος προκύπτει ότι το θύμα είτε δεν έχει ένα από τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά είτε απλά σχετίζεται με ένα άτομο που τα έχει (βλ. σχετικά ΕΔΔΑ, Škorjanec κατά Κροατίας, αρ. προσφυγής 25536/14, 28 Μαρτίου 2017). Πρόκειται ουσιαστικά για εφαρμογή των περιπτώσεων διάκρισης λόγω νομιζόμενων χαρακτηριστικών και λόγω σχέσης, έννοιες που εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη ο Ν. 4443/2016 οι οποίες μπορούν να μεταφερθούν αυτούσιες στο αρ. 81Α ΠΚ.