Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΔΕΚΑΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣΣχόλιο του χρήστη Κέντρο Διοτίμα | 14 Απριλίου 2019, 12:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κέντρο Διοτίμα' | 14 Απριλίου 2019, 12:20

    Η προσθήκη της απαίτησης σπουδαίου και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα. Στην αντικειμενική υπόσταση  τυποποιείται ανεπίτρεπτα η πράξη που τελείται ανάμεσα σε έναν «ιδανικό δράστη» και ένα «ιδανικό θύμα», που όμως αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό των περιπτώσεων, όπως διαφαίνεται και από την υπάρχουσα νομολογία. Τίθενται έτσι έξω από τον προστατευτικό πυρήνα της διάταξης περιπτώσεις χρησιμοποίησης εκβιαστικών μέσων. Ελλείψει επίσημων στατιστικών στοιχείων η ανωτέρω δικαιοπολιτική επιλογή είναι αυθαίρετη και δεν συνάδει με τις αρχές της καλής νομοθέτησης. Μάλιστα σύμφωνα με το Εγχειρίδιο για τη νομοθεσία σχετικά με τη Βία κατά των Γυναικών των Ηνωμένων Εθνών (United Nations [2010] Handbook for Legislation on Violence Against Women) : “ο ορισμός του βιασμού θα πρέπει να μην περιέχει ως προϋπόθεση την άσκηση σωματικής βίας και αντιθέτως η μη τέλεσή του να βασίζεται στην ύπαρξη εκούσιας και σαφούς συναίνεσης” . Περαιτέρω, προβληματική καθίσταται και η αντικατάσταση της «ασελγούς πράξης» από τη «γενετήσια πράξη» σε όλο το σχετικό κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με το νέο σχέδιο νόμου «γενετήσια πράξη» αποτελεί η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας πράξεις. Ωστόσο, με τη χρήση του προσδιορισμού «ίσης» αποκλείονται πράξεις που ανάγονται στη γενετήσια σφαίρα και αντικειμενικά προσβάλλουν το αίσθημα αιδούς χωρίς να προϋποθέτουν διείσδυση. Ακόμη, ο ανωτέρω ορισμός στερεί από τον δικαστή το περιθώριο διακριτικής του ευχέρειας να υπαγάγει στην αντικειμενική υπόσταση του βιασμού και άλλες πράξεις που ad hoc κρίνονται τιμωρητέες σύμφωνα με το άρθρο 336 ΠΚ. Δέον, λοιπόν, να αντικατασταθεί το «ίσης βαρύτητας» από «ανάλογης βαρύτητας» πράξεις. Επομένως, ο νέος ορισμός, αφενός εισάγοντας την έννοια του κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, και αφετέρου ορίζοντας στενά τη «γενετήσια πράξη», περιορίζει υπέρμετρα την παρεχόμενη προστασία. Αντιθέτως ένα σύγχρονος ποινικός κώδικας ευρωπαϊκού κράτους θα έπρεπε στον ορισμό του βιασμού να συμπεριλαμβάνει την έννοια της συναίνεσης, η έλλειψη της οποίας αποτελεί ικανή συνθήκη για την τέλεση του αδικήματος (βλ. άρθρο 36 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης).