• Σχόλιο του χρήστη 'Ζαγγανάς Χρήστος' | 14 Αυγούστου 2019, 21:47

    Ο σκοπός εισαγωγής του συγκεκριμένου άρθρου είναι ασαφής με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση. Αφ' ενός γίνεται αναφορά σε παρέκκλιση από το άρθρο 9 παρ.1 του ΓΚΠΔ. α)Αν όντως η παρέκκλιση αφορά αποκλειστικά την παράγραφο 1 του άρθρου 9, τότε το παρόν άρθρο δεν παρέχει τίποτα το επιπλέον σε σχέση με το κανονισμό απλά αναγνωρίζει κάποιες υποπεριπτώσεις των εξαιρέσεων του άρθρου 9 παρ. 2 του κανονισμού (οι διατάξεις του οποίου θα είναι ενεργές παράλληλα με το παρόν άρθρο). β)Αν η παρέκκλιση αφορά το άρθρο 9 παράγραφος 2 τότε: κατ' αρχάς θα πρέπει να γίνει αναδιατύπωση του άρθρου ώστε να είναι απόλυτα σαφής η πρόθεση του νομοθέτη να περιορίσει τον αριθμό των εξαιρέσεων από την εφαρμογή της παραγράφου 1 (πχ: συγκατάθεση, εργατική νομοθεσία, νομικές αξιώσεις, πρόδηλη δημοσίευση από το υποκείμενο). Δεύτερον, αν η πρόθεση του νομοθέτη είναι όντως η παραπάνω, τότε, όπως αναφέρεται και σε προηγούμενα σχόλια, τίθεται ζήτημα νομιμότητας της διάταξης καθώς η εθνική διάταξη παρεκκλίνει από τον ΓΚΠΔ πέραν των ορίων που προβλέπονται στο αρθ.9 παρ.4. Αφ' ετέρου, όπως αναφέρθηκε και από άλλον σχολιάζοντα, στη δεύτερη παράγραφο αντιπαραβάλλεται το συμφέρον του υποκειμένου με το συμφέρον του υπευθύνου, ενώ θα έπρεπε να αντιπαραβάλλεται το συμφέρον του υποκειμένου με την σημασία του δημοσίου αγαθού/συμφέροντος την προστασία του οποίου επιδιώκει ο υπεύθυνος. (άλλωστε το έννομο συμφέρον δεν μπορεί να αποτελέσει νομική βάση επεξεργασίας δημοσίου φορέα, βάσει του ΓΚΠΔ)