Αρχική Σχέδιο Νόμου για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού ΧαρακτήραΆρθρο 84 Καταργούμενες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Δρ Λεωνίδας Κανέλλος | 19 Αυγούστου 2019, 14:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ Λεωνίδας Κανέλλος' | 19 Αυγούστου 2019, 14:37

    Κατά την άποψή μου, αποτελεί ατυχή επιλογή του νομοθέτη η διατήρηση διατάξεων του ν. 2472/1997 που θα δημιουργήσει ερμηνευτικές δυσκολίες και ανασφάλεια δικαίου. Προτείνω οι διατηρούμενες διατάξεις να εισαχθούν αυτούσιες στο νόμο, ενόψει της μικρής έκτασής τους, ώστε να μην χρειάζεται κανείς να ανατρέξει ερμηνευτικά σε πολλούς νόμους, εκ των οποίων κάποιοι τελούν υπό κατάργηση (όπως π.χ ο ν. 3917/2011 περί διατήρησης δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών). Ειδικότερα, το διατηρούμενο άρθρο 2 εδ. β του ν. 2472/1997 αφορά τα (πρώην) "ευαίσθητα" δεδομένα, νυν "ειδικών κατηγοριών" κατά ΓΚΠΔ, είχε προστεθεί με την παρ 2 του ν. 4205/2013 (ΦΕΚ Α 242/6.11.2013) και αναφέρεται στη δημοσιοποίηση δεδομένων για ποινικές διώξεις και αδικήματα των άρθρων 187 και 187Α του ΠΚ, (τα οποία έχουν αλλάξει με το νέο Ποινικό Κώδικα ν. 4619/2019) με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα Πρωτοδικών ή Εφετών, αν η υπόθεση εκκρεμεί το εφετείο. Στο μέτρο που η διαδικασία δημοσιοποίησης αφορά τόσο τον ΓΚΠΔ όσο και την Οδηγία 680/2016, τα οποία ενσωματώνει το ΣχΝ, θα ήταν χρήσιμο να επαναληφθεί αυτούσια και εδώ, όπως και τα αδικήματα που αφορά (π.χ το νέο άρθρο 187Α του ΠΚ αφορά, εκτός από τρομοκρατικές πράξεις, και τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης). Ομοίως, το άρθρο 3 εδ. 3 αναφέρεται στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι (άρθρο 11 Συντ) και στους όρους λειτουργίας των συσκευών καταγραφής ήχου ή εικόνας και χρήσης του αποδεικτικού υλικού προς βεβαίωση τέλεσης αδικημάτων που επάγονται σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια (είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο δεν αξιοποιήθηκαν τα σχόλια που είχαν διατυπωθεί στο άρθρο 28 του προηγούμενου ΣχΝ της 5.3.2018 και οι αναγκαίες βελτιώσεις του σύμφωνα με τη νομολογία της ΑΠΔΠΧ;). Στην ίδια λογική, αφού το ΣχΝ περιέχει διατάξεις περί ΑΠΔΠΧ, ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί α) η διατήρηση του άρθρου 15 παρ 1 του ν. 2472/1997 περί σύστασης της Αρχής ενώ η ίδια διάταξη μπορεί κάλλιστα να τεθεί εκ νέου ως "επανασύσταση" στο άρθρο 9 του ΣχΝ ; β) γιατί επιλέχθηκε ακόμα η διατήρηση του άρθρου 18 παρ 3 ν. 2472/1997 περί πειθαρχικής ευθύνης του Προέδρου και των μελών της ΑΠΔΠΧ αφού η παράγραφος αυτή μπορεί να ενσωματωθεί κάλλιστα, για λόγους ενότητας, είτε στο άρθρο 12 του ΣχΝ για τα κωλύματα και ασυμβίβαστα είτε ακόμα στο άρθρο 16 για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των μελών της ΑΠΔΧ; Η ίδια παρατήρηση ισχύει για το ν. 3917/2011 περί διατήρησης δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΦΕΚ Α 22/21.02.2011). Ο νόμος αυτός, έπρεπε να έχει ήδη αντικατασταθεί με νόμο συμβατό με τον Χάρτη, μετά την ακύρωση από το ΔΕΕ, το έτος 2014, της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ για τη διατήρηση δεδομένων, μετά από προδικαστικά ερωτήματα που υπέβαλαν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιρλανδίας και το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Αυστρίας, στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C 293/12 και C 594/12 (Digital Rights Ireland). Δεν είναι γνωστό που κατέληξε η νομοπαρασκευαστική επιτροπή που είχε συσταθεί προ 4 περίπου ετών, από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Μήπως χάθηκε μια ευκαιρία για να οριστούν με σαφήνεια τόσο η νόμιμη περίοδος διατήρησης συνδρομητικών στοιχείων από τους παρόχους ηλεκτρονικών επικοινωνιών όσο και οι όροι πρόσβασης σε αυτά των διωκτικών αρχών;