Αρχική Σχέδιο Νόμου για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού ΧαρακτήραΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Γενικές Διατάξεις – Άρθρο 1 Σκοπός του νόμουΣχόλιο του χρήστη Homo Digitalis | 19 Αυγούστου 2019, 16:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Homo Digitalis' | 19 Αυγούστου 2019, 16:01

    Καταρχάς, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το ΣχΝ δεν ακολουθεί τη δομή του ΓΚΠΔ και της Οδηγίας με αποτέλεσμα αφενός να διαρρηγνύεται σε κάποια σημεία η συστηματική ενότητα της ρύθμισης και αφετέρου να καθίσταται δυσχερής η συσχέτιση και η ερμηνεία του εθνικού δικαίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε: στο κεφάλαιο Δ’ τα άρθρα 5 έως και 7 της Οδηγίας 2016/680/ ΕΕ που εξειδικεύουν τις αρχές της επεξεργασίας όπως αυτές αποτυπώνονται στο άρθρο 4 της ενσωματώνονται ως άρθρα 70, 71 και 73. Επίσης θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι σε μεγάλο μέρος του το σχέδιο νόμου αποτελεί, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη δομή, αντιγραφή του Γερμανικού νόμου (Gesetz zur Anpassung des Datenschutzrechts an dieVerordnung EU 2016/679 und zur Umsetzung der Richtlinie EU 2016/680 Datenschutz-Anpassungs- und -Umsetzungsgesetz EU–DSAnpUG-EU). Η Γερμανία είναι αναμφίβολα χώρα με μακρά παράδοση στην προστασία προσωπικών δεδομένων. Ωστόσο, η μηχανιστική και άκριτη υιοθέτηση ρυθμίσεων που έχουν νόημα και εφαρμογή σε μία άλλη έννομη τάξη με τα δικά της χαρακτηριστικά (νομοθεσία σε επίπεδο κρατιδίων, πληθώρα ειδικών ρυθμίσεων) δεν συνεισφέρει στην ποιότητα, την κατανοησιμότητα και την εφαρμοσιμότητα των σχετικών διατάξεων στην Ελλάδα. Τέλος, το προτεινόμενο ΣχΝ δεν ρυθμίζει την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, όταν αυτή πραγματοποιείται για σκοπούς εθνικής ασφάλειας και από τις αρχές/υπηρεσίες, στις οποίες έχουν ανατεθεί αυτές οι αρμοδιότητες και καθήκοντα. Δεν εμπίπτει βέβαια στο πεδίο του ΓΚΠΔ ή της Οδηγίας 2016/680, αλλά αυτό είναι απόρροια του πεδίου εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται να είναι αρρύθμιστη η εν λόγω επεξεργασία. Με την κατάργηση του ν. 2472/97, ο οποίος εφαρμοζόταν απρόσκοπτα και στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, μένει μία ευαίσθητη περιοχή εκτός ρύθμισης, εγγυήσεων και προστασίας. Αυτό είναι αμφίβολο εάν είναι τόσο δικαιοπολιτικά όσο και συνταγματικά αποδεκτό με δεδομένο ότι το άρθρο 9 Α του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει το δικαίωμα προστασίας προσωπικών δεδομένων, δεν υπόκειται σε περιορισμούς πέραν των γενικών προβλεπομένων. Η όποια εξαίρεση θα πρέπει να λάβει υπόψη και τα οριζόμενα στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Το άρθρο 2 του προαναφερόμενου άρθρου προβλέπει περιορισμούς, αλλά δεν εξαιρεί ολόκληρους τομείς (Χαρακτηριστική είναι και η απόφαση Halford v. UK του ΕΔΔΑ). Εξάλλου, το προτεινόμενο ΣχΝ περιλαμβάνει πολλές προβλέψεις εξαιρέσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι απαιτήσεις της εθνικής ασφάλειας. Κατά το ίδιο σκεπτικό το προτεινόμενο ΣχΝ δεν ρυθμίζει αναφορικά με τη σχέση των διατάξεων του και των διατάξεων των Ν. 3471/2006 και Ν. 3917/2011.