Αρχική Σχέδιο Νόμου για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού ΧαρακτήραΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Γενικές Διατάξεις – Άρθρο 1 Σκοπός του νόμουΣχόλιο του χρήστη Homo DIgitalis | 19 Αυγούστου 2019, 16:27
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
(σχόλιο 2/2) O σκοπός του νόμου είναι διατυπωμένος με διοικητικό, "διεκπεραιωτικό" τρόπο και φιλοσοφία" (βλ. αντίστοιχο άρθρο 1 ΓΚΠΔ , το άρθρο του νόμου 2472/97, αλλά και το άρθρο 1 του προσχεδίου της Α’ Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής). Με δεδομένο ότι αυτός ο νόμος θα αποτελεί τον κορμό της εθνικής νομοθεσίας θα πρέπει να συσχετίζεται με το ατομικό δικαίωμα της προστασίας προσωπικών δεδομένων (άρθρο 9 Α Συντάγματος, άρθρο 8 ΕΣΔΑ και άρθρο 8 Χάρτη), το οποίο θωρακίζει σε επίπεδο κοινής νομοθεσίας. Το άρθρο 1 αναφέρει ως σκοπό του νόμου την προσαρμογή της νομοθεσίας. Στην ουσία πρόκειται για «θέσπιση νομοθετικών μέτρων για την εφαρμογή του Κανονισμού». Δεν πρόκειται για προσαρμογή συνολικά της νομοθεσίας. Εν προκειμένω, γίνεται χρήση της υποχρέωσης/ ευχέρειας που παρέχει ο Κανονισμός για την συμπλήρωση κανόνων του Κανονισμού και την υιοθέτηση ρυθμίσεων που θα επιτρέψουν την απρόσκοπτη εφαρμογή του. Η εθνική νομοθεσία έχει πολλές ρυθμίσεις που απαιτούν τροποποίηση για να εναρμονιστούν με τον Κανονισμό. Καταρχάς, τίθενται ερμηνευτικά ερωτήματα αναφορικά με το ρυθμιστικό αντικείμενο του κεφαλαίου αυτού. Ενώ το κεφάλαιο Α’ τιτλοφορείται «Γενικές διατάξεις» και ευλόγως υποθέτει κανείς ότι αναφέρεται στο σύνολο του σχεδίου, συμπεριλαμβανομένου του Κεφαλαίου Δ’ που αναφέρεται στην ενσωμάτωση της Οδηγίας 2016/680, τα επιμέρους άρθρα δεν ανταποκρίνονται σε αυτόν τον σκοπό/τίτλο καθώς πρόκειται κατ’ ουσίαν για ρυθμίσεις που αναφέρονται στον ΓΚΠΔ με έμφαση μάλιστα στον δημόσιο τομέα. Αυτό είναι προφανές στα άρθρα 2 έως 4 που αφορούν αποκλειστικά το ρυθμιστικό πεδίο του ΓΚΠΔ. Στο πλαίσιο αυτό ερμηνευτικά ζητήματα τίθενται επίσης σε σχέση με το περιεχόμενο και το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 5, ενώ δεν είναι κατανοητό γιατί απαιτείται στο Κεφάλαιο των Γενικών Διατάξεων να υπάρξει διακριτή και τόσο εκτενής ρύθμιση αναφορικά με τον Υπεύθυνο Προστασίας Δεδομένων των δημοσίων φορέων, χωρίς να απαιτείται καθώς τα άρθρα 37-39 του ΓΚΠΔ είναι γενικής εφαρμογής. Π.χ. αναρωτιέται κανείς ποια η χρησιμότητα του άρθρου 8 που περιλαμβάνει ενδεικτική απαρίθμηση καθηκόντων.