Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ | 19 Μαρτίου 2021, 12:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ' | 19 Μαρτίου 2021, 12:23

    α. Αν πράγματι μιλούμε για συνεπιμέλεια και όχι για διαιώνιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης, θα πρέπει καταρχήν να ληφθεί υπόψη η σημερινή πραγματικότητα, που θέλει την συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών να εργάζονται , με αποτέλεσμα να μην ασκούν ο ίδιες την επιμέλεια των παιδιών που κατοικούν μαζί τους, αλλά αυτή να γίνεται απο τρίτα πρόσωπα ( συνηθέστερα η γιαγιά και ο παππούς , τα μεγαλύτερα αδέλφια ή και τρίτο πρόσωπο με αμοιβή ). Πως κρίνεται έτσι ικανότερη η μητέρα απο τον πατέρα να ασκεί την επιμέλεια του παιδιού και να στερεί ο νόμος το δικαίωμα αυτό κι απο τον πατέρα σε ισότιμη βάση; Η αρχή του 1/3 ως προς την κατανομή του χρόνου είναι και άδικη κι αστήρικτη. Θα έπρεπε σε περίπτωση που και οι δύο γονείς εργάζονται και η επιμέλεια του τέκνου γίνεται από τρίτο πρόσωπο, να εφαρμόζεται με απόφαση του δικαστηρίου η αρχή του 1/2. β. Τι γίνεται με τις περιπτώσεις όπου το παιδί ζει στο σπίτι της μητέρας, η οποία συγκατοικεί με ένα τρίτο πρόσωπο το οποίο αναλαμβάνει την επιμέλεια του; Είναι προτιμότερο αυτή να ασκείται απο το τρίτο πρόσωπο απο το να ασκείται ισότιμα και απο τους δύο γονείς του παιδιού; Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη στο νομοσχέδιο ότι στην περίπτωση που ένας εκ των δύο γονέων συγκατοικεί ( εντός ή εκτός γάμου) με τρίτο πρόσωπο, να έχει την ευχέρεια ο έτερος γονέας να έχει τη δυνατότητα να μοιράζεται ισότιμα το χρόνο με το παιδί. γ. Είναι ορθότερο να υιοθετηθεί το υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, που καλεί στην παρ. 5.5. αυτού τα κράτη – μέλη «να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό, περιορίζοντας τις εξαιρέσεις στην περίπτωση της κακοποίησης ή της παραμέλησης του παιδιού ή της ενδοοικογενειακής βίας και ρυθμίζοντας τον χρόνο εναλλαγής με βάση τις ανάγκες και το συμφέρον των παιδιών». Το βάρος απόδειξης τέτοιων αντιπαιδαγωγικών συμπεριφορών θα πρέπει να έχει ο γονέας, ο οποίος επικαλείται την συνδρομή αυτών. δ. στο νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι σαφές πως καθορίζονται και τι νοούνται ως "ανάγκες των παιδιών " ώστε και οι δύο γονείς πριν την τελική απόφαση του δικαστηρίου να αποδεικνύουν έμπρακτα και πριν τους δοθεί η επιμέλεια ότι δεσμεύονται πως μπορούν πράγματι να ανταποκριθούν σε αυτές, κι αυτη η δέσμευση να αποτυπώνεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, ώστε πιθανή υπαναχώρηση να οδηγεί σε ανατροπή της αρχικής απόφασης.