Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΚΑΛΛΙΑ | 20 Μαρτίου 2021, 09:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΛΛΙΑ' | 20 Μαρτίου 2021, 09:50

    Το νομοσχέδιο έχει ως επίκεντρο το συμφέρον του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια και όχι του τέκνου, αλλά επειδή δεν μπορεί αυτό να διατυπωθεί ευθέως το βαφτίζουμε δήθεν συμφέρον τέκνου, το επικοινωνούμε στα ΜΜΕ, ως δήθεν δίκαιο και κατηγορούμε τις μανάδες, για τις οποίες έχει προνοήσει η ίδια η φύση πριν τον Υπουργό, για το ρόλο που θα πρέπει να έχουν στο να έρθει μια ζωή στον κόσμο... Το συμφέρον του τέκνου είναι πρωτίστως η ηρεμία του - η οποία θα κλονιστεί από τις συνεχείς καθημερινές πλέον διενέξεις μεταξύ των γονέων του, οι οποίες αναμένονται με την κοινή λογική, η οποία απουσιάζει παντελώς από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Τα παιδιά δεν είναι ποσοστό χρόνου ούτε εταιρικές μερίδες. Έχουν καθημερινό πρόγραμμα με σχολεία, φροντιστήρια κλπ το οποίο θα διαταραχτεί, αφού οι γονείς τους θα μαλώνουν συνεχώς και αυτά θα συσσωρεύουν στην ψυχή τους όλη αυτή την τοξικότητα, με απρόβλεπτες μελλοντικές συνέπειες. Αν σε αυτό το ποσοστό του χρόνου προστεθούν ως συνιστώσα πρώην πεθερές κλπ που ασκούν de facto γονική μεριμνα, γίνονται συχνά αιτία αιτία διαζυγίων και διενέξεων και η παρέμβαση των οποίων δεν αντιμετωπίζεται στο νομοσχέδιο, αντιθέτως αναγορεύονται έμμεσα σε επιμελητές ανηλίκων, ισότιμες με τη μητέρα, η εξίσωση καταλήγει σε τσουνάμι… Επίσης, η προϋπόθεση ότι δεν θα πρέπει η άποψή του τέκνου να είναι προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, θα πρέπει να διευκρινιστεί το πως θα αποδεικνύεται, διότι αναμένεται να το επικαλείται πάντα ο γονέας τον οποίο το τέκνο δεν προτιμά, με κίνδυνο, αντί αυτό να ληφθεί υπόψη προς όφελος του τέκνου, αντιθέτως να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα γονικής αποξένωσης από τον έτερο γονέα και αφαίρεσης της επιμέλειας, γεγονός που θα καταστεί εις βάρος του τέκνου, εν τέλει. Κοινώς, όταν το τέκνο επιλέγει έναν από τους δύο, εν τέλει θα τον στερείται καθώς είναι πιθανό να γίνει βιομηχανία στρεψοδικίας και δήθεν γονικής αποξένωσης σε βάρος του γονέα της επιλογής του τέκνου…. Κοινώς είναι πολύ κάλο πάτημα για τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια να την αφαιρέσει εν τέλει από τη μητέρα κατά κανόνα, την οποία έχρησε η ίδια η φύση μητέρα και που πλέον έχει καταστεί σύμφωνα με τον κ. Τσιλιμπουνιδάκη “μισθώτρια του τέκνου για 9 μήνες” (βλέπε τη συνέντευξη του κ. Τσιλιπουνιδάκη στον κ. Αρναούγλου, όπου είπε χαρακτηριστικά “Υπάρχουν πολλοί μπαμπάδες που πληρώνουν πολύ ακριβά το “ενοίκιο” της κυοφορίας των 9 μηνών” , οπότε πλέον σύμφωνα με το νέο νόμο το τέκνο επιστρέφει στον εκμισθωτή, ήτοι την πατριαρχία!!!… Για τη δήλωση αυτή που έκανε δημοσίως ο συγκεκριμένος κύριος δεν έχει ζητήσει ποτέ συγνώμη από τις μητέρες που με κίνδυνο της ζωής τους γεννάνε τα παιδιά τους, χειρουργούνται και πολλές φορές πεθαίνουν στη γέννα ή έχουν μόνιμα προβλήματα. Ο κ. Τσιλιπουνιδάκης, ο οποίος έχει βγει μπροστά σε όλο αυτό, εξισώνει ανεπίτρεπτα προσωπικά του βιώματα, τα οποία σέβομαι προσωπικά, προβάλλοντας τα μέσω της αναγνωρισιμότητας που έχει και που σε πολλές περιπτώσεις του έχουν δώσει και γυναίκες τηλεθεάτριες και χρησιμοποιεί δημοσίως εκφράσεις όπως “ενοίκιο της κυοφορίας των 9 μηνών” το γενικότερο κλίμα των οποίων σε καμία περιπτωση δε θα πρέπει να υιοθετηθεί νομοθετικά . Όσοι και όσες παραβιάζουν τα δικαιώματα του άλλου γονέα θα πρέπει να κρίνονται κατά περίπτωση και όχι οριζόντια, καθώς αυτό είναι νομικά επικίνδυνο. Μπορείτε να εφεύρετε 1002 νομικά δήθεν επιχειρήματα, προκειμένου να μεταβιβάσετε το προβλημα σε όλα τα παιδιά οριζόντια. Δεν μπορείτε όμως να εξισώσετε την ίδια τη φύση, η οποία έχει προνοήσει ως σοφοτερη όλων και έχει δώσει σαφή ψυχο-συναισθηματική υπεροχή στη σχέση μάνας-τέκνου, η οποία έχει σκοπίμως παραληφθεί από το συγκεκριμένο νομοσχεδιο. Και η φύση όταν παραβιαστεί, εχει αποδειχτεί ότι εκδικείται, εν προκειμένω με τα ψυχολογικά προβλήματα που θα παρουσιάσουν τα τέκνα από όλες αυτές τις συγκρούσεις και που στο τέλος υπάρχει ο κίνδυνος να κριθούν λόγω των συγκρούσεων ακατάλληλοι και οι δύο γονείς και τα τέκνα να μεγαλώσουν στα ιδρύματα ή στην καλύτερη περίπτωση στα γραφεία των ψυχολόγων, οι οποίοι θα κάνουν χρυσές δουλειές.