Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ | 21 Μαρτίου 2021, 14:30
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ' | 21 Μαρτίου 2021, 14:30

    Το νομολογιακό έθιμο της μονογονεικότητας υπέρ συμφερόντων Κύριε πρωθυπουργέ, η συνεχιζόμενη παραβίαση των δικαιωμάτων του παιδιού ακόμα και μετα το ψήφισμα 2079/2015 αλλά και απο την copy paste νομολογία του ότι τα παιδιά ανήκουν στην γυναίκα μας κάνει να οδηγούμαστε στο εξής ασφαλές συμπέρασμα, ότι όλα γίνονται για να εξυπηρετηθούν τα συντεχνιακά συμφέροντα κάποιων που θησαυρίζουν απο το υπάρχων καθεστώς. Ας το δούμε και απο κάποια άλλη σκοπιά, αυτήν που όλοι γνωρίζουμε βέβαια αλλά ως γνωστόν στην Ελλάδα τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητο, ακόμα και η λογική, η κοινή λογική. Γιατί ένας κατάλληλος γονιός να υποχρεούται σε καταβολή χρηματικής διατροφής, ενώ έχει όλη την διάθεση και την έμπρακτη θέληση να φροντίζει τα παιδιά του από κοινού? Καταρχάς, όσοι πατεράδες αποποιούνται πραγματικά να διεκδικήσουν την συνεπιμέλεια των παιδιών τους, θα έπρεπε να υποχρεώνονται νομικά, όχι απλά να αποδίδουν χρηματική διατροφή, αλλά να γίνεται και χωρίς δικαστική απαίτηση της μητέρας. Τα παιδιά, πέραν το ότι δεν είναι αμοιβάδες και έχουν ανάγκες υλικές, μ’ αυτήν την συμπεριφορά οι ίδιοι προσβάλλουν την πατρική τους, αλλά και την ανθρώπινη ιδιότητα τους. Αυτό βέβαια δεν εξυπηρετεί κάποια επαγγελματική ομάδα. Από την άλλη, γιατί οι κυρίες , που δεν θέλουν να αναθρέψουν το παιδί τους από κοινού με ένα πατέρα ικανό που και το αγαπάει και ειναι πρόθυμος να το αναθρέψει, εχουν την δυνατότητα απο την νομολογία να του αφαιρούν την επιμέλεια χωρίς λόγο απλά επειδή τους δίνει την δυνατότητα ο νόμος, και επιπρόσθετα να ζητάνε διατροφή; Εκτός του ότι αυτή η πράξη αποτελεί αναξιοπρεπής επαιτεία, αποκαλύπτει για το άτομο αυτό και την ποιότητα, την καλλιέργεια και την παιδεία που έλαβε από το σπίτι του. Παράλληλα, για έναν πατέρα, το να του αφαιρέσεις την επιμέλεια, ενώ λατρεύει και δίνει την ζωή του για το παιδί του, είναι κακοποίηση απάνθρωπη. Ρωτήστε μάνες που το έχουν βιώσει, ελάχιστες αλλά υπάρχουν . Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, αν οι μηνιαίες χρηματικές ανάγκες των παιδιών κυμαίνονται βάσει νομολογίας ,στα 600 ευρώ (με κατώτερο μισθό βασει ΣΣΕ τα 586 μικτά) ήτοι 20 ευρώ ημερησίως, αν φροντίζεις το παιδί 26 μέρες ,θα καλύπτεις τα 26×20=520 ευρώ. Και ο πατέρας που έχει το παιδί 2ΣΚ,θα καλύπτει τα 80 ευρώ. Σωστό και δίκαιο. Να αποτιμάται στο διαζύγιο η φροντίδα του παιδιού σου ως χρήμα στην διατροφή?? Γιατί πάντα η γυναίκα θα ειναι αυτή που θα πρέπει να της πληρώνει ο πατέρας διατροφή και συννάμα δεν θα έχει κανένα δικαίωμα στα παιδιά του και στην εν γένει ανατροφή τους? Γιατί η γυναίκα και ίδιο εισόδημα να έχει με τον πατέρα αυτός είναι υπευθυνος να αποδίδει διατροφή μόνο! Η υπεραπλούστευση ότι η μητέρα "φροντίζει" τα παιδιά έρχεται σε αντίθεση με την σημερινή πραγματικότητα , όλες οι γυναίκες εργάζονται και η δικαιολογία της ανεργίας όπως τιμωρείται ποινικά και δεν αποτελεί δικαιολογία μη απόδοσης διατροφής για τον αντρα το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για την γυναίκα . Γιατί το συμφέρων των τέκνων είναι η ποινική δίωξη του πατέρα σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής μια υψηλής διατροφής και όχι για την μητέρα?? Η γυναίκα και εργάζεται, και τις περισσότερες φορές λαβαίνει περισσότερες αποδοχές απο τον άντρα. Αλλη η εποχή του σύγχρονου κατ τα άλλα εν ισχύ Αστικού κώδικα του 1983, άλλη η σημερινή. Αλήθεια γιατί ο νομοθέτης ποτέ δεν πρόβλεψε τις ημέρες που διαθέτει ο πατέρας τα παιδιά να του αποδίδετε διατροφή απο την γυναίκα ή να μοιράζονται τα εξοδα επικοινωνίας αν ο ενας απο τους δύο γονείς ζει σε άλλη πόλη? Να θεωρείται η ενασχόληση με την φροντίδα του παιδιού σου φύρα χρημάτων, επειδή στο χρονικό διάστημα αυτό θα μπορούσες να δουλεύει η μητέρα!! Αυτά αποδυκνείουν έμπρακτα οτι εξαιτίας αυτών των αποφάσεων της Ελληνικής δικαιοσύνης δικαιολογημένα υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες ότι τα παιδιά στο διαζύγιο, τελείως ανήθικα, αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα κερδοσκοπίας!! Η φροντίδα του παιδιού Κύριε βουλευτά, είναι καθήκον και όχι υποχρέωση, που αποτιμάται μάλιστα σε χρήμα! Όποιος θέλει να κερδίσει χρήματα, να εργαστεί όπως ο κάθε φυσιολογικός άνθρωπος-γονέας, και όχι να απαιτήσει χρηματική αποζημίωση επειδή φροντίζει ένα παιδί εξολοκλήρου, με την βία και χωρίς την θέληση του έτερου γονέα μάλιστα. Και όποιος γονιός επικαλείται και χρησιμοποιεί αυτήν την διεστραμμένη νομική ρύθμιση για χρηματική διαστροφή, το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να αυτοεπαναπροσδιοριστεί και να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του ως γονιός και ως άνθρωπος. Αυτοί που δίνουν τη διατροφή όπως ορίζεται από το δικαστήριο πειράζει επειδή οι διατροφές ως επί το πλείστον είναι χαμηλές για την γυναίκα και ενώ ενα παιδί αποτιμάται απο τα δικαστήρια σε ηλικίες ως 10 ετων στα 250 ευρώ το "τεμάχιο", με 586 ευρώ επιβιώνουν 4μελης οικογένειες αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα. Αυτοί που ζητούν επιμέλεια ενοχλούν, επειδή το παιδί πρέπει να’ ναι μονογονεΐκό με τη μάνα μόνον. Το να είναι να το παιδί μονογονεΐκό με τον πατέρα του, αυτό είναι διαφορετικό και δεν είναι σεξιστική διάκριση! Αυτοί που ζητάνε συνεπιμέλεια ενοχλούν, γιατί? Επειδή χάνεται τη διατροφή μάλλον. Εντάξει, αυτοί που δεν δίνουν ενοχλούν, δεν τίθεται θέμα συζήτησης! Αυτοί που βλέπουν τα παιδιά οπότε ορίζει το δικαστήριο ενοχλούν, επειδή είναι μπαμπάδες του ΣΚ. Αυτοί που ζητάνε παραπάνω επικοινωνία ενοχλούν, επειδή το παιδί έχει το πρόγραμμα του. Αυτοί που δίνουν τη διατροφή, αλλά δεν τα βλέπουν τακτικά ενοχλούν, επειδή η συνάντηση πατέρα παιδιού είναι σημαντική. Αυτοί που δεν δίνουν διατροφή αλλά έχουν συχνή επαφή με τα παιδιά τους ενοχλούν, επειδή τα παιδιά δεν μεγαλώνουν μόνο με αγάπη. Εν τέλει, ποιό μοντέλο πρώην συζύγου-γονέα βολεύει ? Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του… Η διατροφή είναι προσβλητική τιμωρία ουσιαστικά για έναν γονέα, που επειδή εκ φύσεως στερείται γυναικείου γενετικού οργάνου, απειλείται έτσι από τον νόμο ότι θα τον βάλει φυλακή και θα του κάνει κατάσχεση μισθού, επειδή δεν θέλει να νιώθει και να αντιμετωπίζεται σαν αφελής σπερματοδότης, που πληρώνει τις επιλογές άλλων για τα παιδιά του, αλλά θέλει να συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή των παιδιών του, ισότιμα σε όλα. Εν κατακλείδι, ο θεσμός της διατροφής δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικός στην περίπτωση όπου έχουμε έναν ευπρεπέστατο και κατάλληλο γονέα, ο οποίος έχει όλη την διάθεση και την έμπρακτη θέληση να φροντίζει τα παιδιά του από κοινού. Στην περίπτωση αυτή μάλιστα, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη ψυχολογικό-υποστηρικτικής μέριμνας για τον γονέα που αρνείται το συμφερότερο για το παιδί του, το οποίο είναι η από κοινού ανατροφή. Σε όλα αυτά εχουμε την απάντηση ενός υπουργού ότι το Αστικό μας δίκαιο δεν χρήζει αλλάγής και οι αποφάσεις της ΕΣΔΑ και των Διεθνών και Ενωσιακών οργάνων δεν μας αφορούν. Εσείς γνωρίζετε οτι τα προβλήματα αυτά εχουν γιγαντωθεί τον τελευταίο καιρό?? Αν ναί θα βοηθήσετε να συμμορφωθεί η χώρα μας άμεσα με την ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, και την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ που επιτάσσει Κοινή επιμέλεια τέκνων απο τους βιολογικούς τους γονείς.