Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Λαδάκης Κωνσταντίνος | 21 Μαρτίου 2021, 15:28
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκε μῦν Το τελευταίο έτος είμαστε θεατές (και όχι μόνο) μίας δημόσιας συζήτησης για την πολυαναμενόμενη υιοθέτηση και από τη χώρα μας των κοινών γονικών ευθυνών ή της συνεπιμέλειας όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Η κυβέρνηση είχε καλλιεργήσει μεγάλες προσδοκίες και πολύς κόσμος ήταν έτοιμος να υποδεχτεί μετά βαΐων και κλάδων το νέο νομοσχέδιο. Όμως το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν είναι κοινές γονικές ευθύνες, δεν είναι συνεπιμέλεια. Είναι η νομοθέτηση της ισχύουσας νομολογίας, με μοναδική προσθήκη την προσπάθεια να προστατευτεί η επικοινωνία, η οποία μέχρι σήμερα αποτελεί μία προσχηματική παραχώρηση. Πριν από λίγα χρόνια υπουργός Δικαιοσύνης της προηγούμενης κυβέρνησης, ο οποίος είχε εκφραστεί δημοσίως με μένος κατά της συνεπιμέλειας, πρότεινε κάτι ανάλογο με το σημερινό νομοσχέδιο. Ο τότε υπουργός θεωρούσε ότι η μόνη αλλαγή που θα έπρεπε να γίνει στο ισχύον οικογενειακό δίκαιο, ήταν η προστασία της επικοινωνίας του παιδιού με το δευτερεύοντα γονέα. Δηλαδή δύο υπουργοί ο ένας υπέρμαχος της αποκλειστικής επιμέλειας και ο άλλος υποτίθεται υπέρμαχος της συνεπιμέλειας κατέληξαν στο ότι το μόνο που χρειάζεται να αλλάξει είναι, η επικοινωνία να πάψει να είναι προσχηματική. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση υπαναχώρησε από τις αρχικές της θέσεις. Προτίμησε να μην έρθει σε αντίθεση με τις αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου που αντιστέκονται στην πρόοδο και την εξέλιξη της Ελληνικής κοινωνίας. Οι δυνάμεις αυτές επικαλούνται κάποια ανθρώπινα δικαιώματα, όχι για να τα προστατέψουν αφού αυτά δεν κινδυνεύουν πραγματικά, αλλά για να δικαιολογήσουν τις πεποιθήσεις τους κατά της συνεπιμέλειας (δηλαδή κατά της ισότητας των γονέων). Οι δυνάμεις αυτές δήθεν διαφωνούν με το νομοσχέδιο που «ανέβηκε» δίνοντας ένα πρόσχημα στην κυβέρνηση ότι δήθεν είναι ένα νομοσχέδιο ρηξικέλευθο. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα άτολμο, άχρωμο και άοσμο νομοσχέδιο και είναι προϊόν συμπαιγνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση για να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη. Η λατινική εκδοχή του γνωμικού είναι αυτή που ταιριάζει στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο: «Parturient montes, nascetur ridiculus mus». Δηλαδή «κοιλοπονούν τα όρη, αλλά θα γεννηθεί γελοίος ποντικός».