Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ | 21 Μαρτίου 2021, 21:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ' | 21 Μαρτίου 2021, 21:54

    Αξιότιμοι Κύριοι του Υπουργείου, Η χώρα μας διαχρονικά σπεύδει να υπογράψει κάθε Διεθνή Σύμβαση που τάσσεται υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φορώντας το προσωπείο μιας δήθεν σύγχρονης κοινωνίας. Όταν, ωστόσο, καλείται να υιοθετήσει στην πράξη τις έξωθεν γραπτές δεσμεύσεις της νομοθετώντας στο εσωτερικό της, το σύγχρονο προσωπείο και ο δήθεν σεβασμός για την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα δυστυχώς πάνε περίπατο. Όπως διαρκώς αποδεικνύεται, τα συμφέροντα μιας πολύ συγκεκριμένης και αριθμητικά περιορισμένης ολιγαρχίας είναι πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διασαλεύονται. Δε θα αναφερθούμε λεπτομερέστερα στις διεθνείς συμβάσεις που παραβιάζονται και στα πορίσματα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας των Κοινωνικών Επιστημών και των Επιστημών Υγείας που προκλητικά πετώνται στον κάλαθο των αχρήστων. Ας μιλήσουν για αυτά οι πλέον ειδικοί. Εμείς οι παππούδες και γιαγιάδες άνω των 70 ετών έχουμε εξαντληθεί να μελετάμε Ψυχολογία, Δημόσιο και Διεθνές Δίκαιο και Οικονομικά προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί όσα κάποτε μας μάθαιναν στο 6τάξιο Γυμνάσιο και αργότερα περί ισότητας και σεβασμού είναι πλέον ξεπερασμένα. Γιατί, δηλαδή, κάποιοι άνθρωποι είναι στην πράξη "πιο ίσοι" από τους συνανθρώπους τους... - Γιατί, Αξιότιμοι Κύριοι του Υπουργείου, οι μητέρες -και κατ' επέκταση οι γονείς τους- θα πρέπει να δικαιούνται τα 2/3 του χρόνου των παιδιών-εγγονιών τους (αν όχι και περισσότερο, με τα παραθυράκια του νομοσχεδίου σας περί "μη διατάραξης της καθημερινότητας του παιδιού" κλπ) και οι μπαμπάδες -και κατ' επέκταση οι γονείς τους- θα πρέπει να μείνουν ευχαριστημένοι αν πάρουν μόνο το 1/3; Σε ποια αποδεκτή Μαθηματική Θεωρία ισχύει ότι 2/3 = 1/3; - Γιατί κάποιες Κυρίες μαμάδες οι οποίες απομακρύνουν άρον-άρον τα παιδιά από τον τόπο πολυετούς κατοικίας τους (σε άλλη πόλη, άλλο νομό ή ακόμη και άλλη χώρα) πρέπει να μένουν ατιμώρητες για τη βίαιη αποξένωση του κάθε παιδιού από το μπαμπά του, τους παππούδες του και το περιβάλλον που μεγάλωσε; Γιατί πρέπει το δίλημμα ενός τέτοιου μπαμπά να είναι αν θα μπορέσει να δει τα παιδιά του 1-2 Σαββατοκύριακα το μήνα ή να πληρώσει τη διατροφή, γιατί τυγχάνει να μην είναι Ωνάσσης; - Γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίζονται δογματικά οι μητέρες ως οι μόνες βαθειά ενδιαφερόμενες για τα παιδιά και οι μπαμπάδες ως κατά κανόνα βίαιοι, κακοποιητικοί, προκλητικά αδιάφοροι και τα συναφή; Εν κατακλείδει: τα Μαθηματικά (αλλά και η Ηθική) που διδαχθήκαμε εμείς οι μεγαλύτεροι, Κύριοι του Υπουργείου, είναι πολύ βασικά. Ισότητα στην αντιμετώπιση των γονιών σημαίνει 50-50 ισοκατανομή χρόνου, όχι μοιρασιά 2/3 - 1/3 και αυτό υπό προϋποθέσεις. Ισότητα στα έξοδα σημαίνει ότι ουδείς πληρώνει διατροφή στον άλλο, ο κάθε γονιός καλύπτει το σύνολο των εξόδων των παιδιών όταν είναι μαζί του. Ο,τιδήποτε άλλο συνιστά ξεκάθαρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με κίνδυνο για αυτά τα παιδιά, τους μπαμπάδες και τους γονείς τους. Δεν είναι αργά με λεκτικά ελάχιστες (αλλά ως προς την ουσία και το αποτέλεσμα μέγιστες) τροποποιήσεις σας επί του παρόντος νομοσχεδίου να νομοθετήσετε προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτήν της πραγματικής ισότητας.